UncategorizedBlinde holvis, een meest ongebruikelijke reis naar het aquarium

Blinde holvis, een meest ongebruikelijke reis naar het aquarium

Een van de meest interessante Characin, die van nature blind is, wordt gewoonlijk “The Blind Cave Fish” genoemd. Duizenden jaren geleden werden deze vissen door stromingen vervoerd naar ondergrondse grotten waar weinig of geen licht bestond. Omdat het zicht niet van pas kwam in de donkere omgeving van de grotten, stopte de natuur in de loop van de tijd met het verschaffen van deze nutteloze organen.

Anoptichthys Jordani of de blinde holvis, zwemt op alle diepten; zelfs in dicht beplante aquaria en komt zelden tegen het gebladerte aan. De vissen zijn uitgerust met uiterst gevoelige organen die hen waarschuwen voor obstakels op hun pad. Het is verbazingwekkend om te zien hoe ze van richting veranderen om planten, rotsen, andere vissen en de zijkanten van de tank te vermijden!

Deze soort komt uit Mexico – uit San Luis Potosi, het zuidwestelijke deel van het stroombekken dat zijn water ontvangt van de Rio Tampaon, bij de inham van de Rio Coy. Sinds de eerste ontdekking in 1936 zijn talloze andere grotlocaties ontdekt, wat wijst op een vrij uitgebreid bereik van grotten die deze unieke soort naar huis noemt. Het werd voor het eerst geïmporteerd door C. Basil Jordan, een dealer in Aquariumvissen in Dallas, Texas, in 1936. 

Toen deze nieuwe soort werd getoond, werd het de nieuwste sensatie van de tropische vissenwereld. Toen mensen zagen dat het duidelijk blind was, vanwege het feit dat het geen enkele soort ogen had, en het toen vrij zag zwemmen rond een aquarium vol met planten, rotsen en andere vissen en toch nooit in botsing kwam met iets, werd het een must heb vis. Verder vereiste dit juweeltje vrijwel geen speciale voorwaarden; het kon op 64F leven of even gelukkig zijn op 88F, leek gelukkig in bijna alle wateromstandigheden en zou graag bijna elk voedsel accepteren, maar ook de meest efficiënte scavenger opruimen! 

De feitelijke verzamelaar van de eerste A. Jordani is onbekend; echter in een brief ontvangen door C. Basil Jordan (die werd gecrediteerd voor zijn ontdekking) beschreef de verzamelaar de natuurlijke omgeving van de blinde holvis.

“Het is heel moeilijk om te beseffen hoe indrukwekkend de grotten zijn die zijn gevormd in het leefgebied van deze vis in Mexico. Na ongeveer anderhalve kilometer door nauwe holen gelopen te hebben, hier en daar geblokkeerd door gevallen rotsblokken, kwamen we bij een ruimte, zo ver van licht dat het zonder onze elektrische lantaarns echt pikdonker was. We kwamen in een ruimte die groot genoeg was om een ​​kathedraal te bevatten, volledig bedekt met stalactieten en stalagmieten. Uiteindelijk kwamen we bij de eerste poel waar duidelijk was, door het grote aantal botten, dat niet alleen dieren maar ook mannen hier in de loop der eeuwen verloren waren geraakt. Het is nog steeds een plek gevreesd door de Indianen voor zijn enorme omvang en totale duisternis. Na vele moeilijkheden, en uitglijden en glijden, persten we, met moeite, door nauwe openingen, langs verschillende poelen van grote diepte, en in deze poelen werden 100 exemplaren van Anoptichthys Jordani gevangen. “

Van de 100 exemplaren zijn er 75 naar Jordanië in Texas gestuurd en ze zijn allemaal levend in Texas aangekomen. Ze bleken niet moeilijk te houden. Ze accepteerden alle soorten voedsel zodra het werd aangeboden, en kort na aankomst was hij succesvol in het fokken van hen. Bijna alle blinde holvissen die tegenwoordig in de winkels worden gevonden, zijn terug te voeren tot de originele 75 die in 1936 in Dallas Texas werd geleverd. Terwijl Jordan bleef experimenteren, ontdekte hij vrij onverwacht dat de nieuwe soort ongewoon geschikt was voor het aquarium. Het reproduceerde spontaan zonder problemen en paste zich met het grootste gemak aan praktisch elke denkbare aquariumconditie aan.  

De vis is schitterend glanzend zilver, de vinnen zijn romig. Bij grote vrouwtjes zijn de eerste stralen van de anale en ventrale vinnen roze. De vissen zijn uitgerust met uiterst gevoelige organen die hen waarschuwen voor obstakels op hun pad. De blindheid is geen handicap, want op het moment dat de dekking van het aquarium wordt verhoogd, worden deze volgzame vissen actief en acuut; ze zijn de eerste op het eten, of ze nu leven, bevroren of gedroogd zijn. Mocht er tijdens de uren van duisternis iets eetbaars worden gegeven, hebben ‘Blinde Grotten’ duidelijke voordelen ten opzichte van alle vissen met zicht. 

Als aaseters zijn ze even goed als de algemeen aanbevolen meervallen, maar waar de meervallen hun vulling opeten en achter stenen of planten verdwijnen, terwijl ze uitsluitend op de bodem van het aquarium leven, zijn Blinde Grotten altijd in het volle zicht naar voren en naar het midden ontwijken en dobberende vissen en planten!

- Advertisement -