Als katten in huizen met meerdere katten, cattery’s of asielen leven, zijn ze vatbaarder voor de verspreiding van besmettelijke ziekten. Chlamydia bij katten (Chlamydophila felis) is een veel voorkomende bacteriële infectie, en deze ziekte kan zich ook naar de longen verspreiden als ze niet behandeld wordt. In tegenstelling tot chlamydia bij mensen, tast deze ziekte bij katten meestal de ogen en de bovenste luchtwegen aan.1 Eigenaars kunnen symptomen opmerken zoals oog- en neusuitvloeiing, niezen, koorts, lusteloosheid en zelfs samengeknepen ogen.
Katten kunnen deze ooginfectie oplopen door direct contact met de bacterie wanneer deze aanwezig is op een andere kat. Alle oog- of neusafscheidingen worden als besmettelijk beschouwd. C. felis overleeft niet lang in de omgeving, dus gedeelde kattenbakken, kommen en speeltjes (die nog steeds goed gedesinfecteerd moeten worden) zullen waarschijnlijk geen overdracht veroorzaken. Hoewel elke kat besmet kan raken met C. felis, zijn jonge katten en kittens het meest vatbaar.1 Verzorgers kunnen de symptomen van chlamydia bij katten leren, samen met preventiemethoden om hun katten gezond te houden.
Wat is chlamydia bij katten?
Chlamydia bij katten (ook wel chlamydiale conjunctivitis genoemd) is een bacteriële infectie veroorzaakt door de bacterie Chlamydia felis die meestal de ogen en de bovenste luchtwegen infecteert. Deze bacterie dringt de ogen, neus en keel van de kat binnen en infecteert deze.
C. felis is een van de meest voorkomende oorzaken van bindvliesontsteking bij katten. Hoewel de overdracht tussen katten en mensen onwaarschijnlijk is, is het nog steeds mogelijk dat chlamydia bij katten mensen treft die in contact komen met besmette katten – verzorgers moeten dus regelmatig ontsmettingsmethoden toepassen tijdens uitbraken.2
Symptomen van chlamydia bij katten
Het duurt meestal drie tot tien dagen voordat katten die aan chlamydia zijn blootgesteld symptomen ontwikkelen. Op dat moment worden de symptomen ernstiger en ze kunnen langer aanhouden als ze onbehandeld blijven (wat kan leiden tot infecties van de longen).2 De meest voorkomende symptomen van chlamydia bij katten betreffen de ogen en de bovenste luchtwegen. Eigenaars kunnen het volgende waarnemen:
Symptomen
- Oogafscheiding
- Niezen en neusuitvloeiing
- Koorts
- Lethargie
Ooguitvloeiing
Meestal is het eerste teken van een chlamydia-infectie bij katten waterige ooguitvloeiing. Dit kan één of beide ogen infecteren. Deze vloeistof zal overgaan in een dikkere, gele of zelfs groenige afscheiding. U kunt merken dat de ogen van uw kat er merkbaar geïrriteerd uit gaan zien, en hij kan scheel kijken (één of beide ogen dichthouden van de pijn).1
Niezen en neusuitvloeiing
Als uw kat besmet raakt met C. felis, kunt u ook licht niezen en neusuitvloeiing waarnemen.1 Uw kat kan beginnen te snotteren als er een loopneus uit zijn neus komt.
Koorts
Net als andere infectieziekten kan chlamydia koorts bij katten veroorzaken. De kat kan rillen, er zwak uitzien en een verhoogde hartslag hebben.
Lethargie
Uw kat gaat vaak gepaard met koorts en gebrek aan eetlust en kan tijdens een chlamydia-infectie lusteloos worden. Ga naar de dierenarts om ervoor te zorgen dat uw kat niet uitdroogt.
Wat veroorzaakt chlamydia bij katten?
Jonge kittens zijn het meest vatbaar voor chlamydia, maar deze aandoening kan elke kat treffen (vooral katten die in huishoudens met meerdere katten, cattery’s en asielen leven).1 Deze kattenziekte wordt door de volgende oorzaak verspreid:
- Overdracht van een andere kat: Katten lopen katachtige chlamydia op van een besmette kat. Dit gebeurt vaak wanneer katten socialiseren en elkaar borstelen, hoewel het ook kan voorkomen wanneer katten gewoon samen in nauw contact zijn.2
Hoe dierenartsen chlamydia bij katten vaststellen
Als u vermoedt dat uw kat C. felis heeft opgelopen, is het belangrijk om zo snel mogelijk een afspraak te maken voor een dierenartsonderzoek. Bij aankomst zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waaronder een grondige blik op de ogen van uw kat.
Uw dierenarts zal moeten bepalen of uw kat is blootgesteld aan C. felis of aan een andere bacteriële infectie die de ogen kan aantasten. Om de diagnose te bevestigen, nemen ze een uitstrijkje van het bindvlies dat na het kweken onder een microscoop in het laboratorium wordt onderzocht.1
De dierenarts kan ook een fluoresceïne kleuring uitvoeren om te controleren op een hoornvlieskras of een Schirmer traantest om de traanproductie van uw kat te beoordelen. Een hoornvlieskras kan ook een toename van ooguitvloeiing en scheelzien veroorzaken. Uw kat kan een hoornvlieskras of -zweer ontwikkelen als hij in zijn oog wrijft (van de pijn) en er per ongeluk aan krabt. Een positieve fluoresceïne vlekkentest is echter geen kenmerk van een chlamydiale infectie. Als uw kat een droog oog heeft, kunnen zijn ogen dikkere, gelere afscheiding produceren dan normaal.
Om de diagnose chlamydia bij uw kat met meer zekerheid te stellen, kan de dierenarts deze uitstrijkjes ook naar een laboratorium sturen voor een gespecialiseerde test die Polymerase Chain Reaction (PCR) wordt genoemd. Deze test amplificeert de bacterie op het uitstrijkje, zodat het lab de bacterie kan identificeren.
Hoe Chlamydia bij katten te behandelen
Als bij uw kat chlamydia wordt vastgesteld, is de eerste keuze van behandeling van uw dierenarts een oraal antibioticum dat bekend staat als doxycycline.2 Als uw kat een bekende allergie heeft voor doxycycline of voor andere tetracyclines, vertel dit dan aan uw dierenarts, zodat hij/zij een ander antibioticum kan voorschrijven.
Als uw kat duidelijk ongerief heeft – of als de symptomen ernstig genoeg lijken – kan uw dierenarts ook een topische oogzalf of oogdruppels voorschrijven om samen met de orale antibiotica te geven. Orale antibiotica zijn effectiever in het bestrijden van dit type infectie.2 Topische behandelingen moeten altijd volgens de instructies van uw dierenarts gebruikt worden, meestal naast orale medicatie.
Medicijnen tegen chlamydia bij katten moeten minimaal vier weken worden gebruikt, plus nog eens 10 dagen totdat alle symptomen volledig zijn verdwenen. Alle katten in het huishouden moeten tegelijkertijd behandeld worden, omdat sommige katten vertraagde symptomen kunnen hebben of asymptomatisch maar toch besmettelijk kunnen zijn.1
Prognose voor katten met chlamydia
Sommige katten kunnen ernstiger symptomen hebben dan andere, maar de meeste katten die geïnfecteerd raken met kattenchlamydia kunnen volledig herstellen met de juiste verzorging en behandeling. Zonder behandeling kan deze ziekte echter leiden tot ernstige infecties aan de luchtwegen. Kittens en jonge katten die geïnfecteerd raken met kattenchlamydia kunnen levensbedreigende gevallen van longontsteking ontwikkelen wanneer de infectie zich naar de longen verspreidt.1 Daarom is het extra belangrijk voor eigenaren en verzorgers om katten consequent te behandelen onder toezicht van een dierenarts.
Chlamydia voorkomen
Er zijn een paar verschillende preventiemethoden die eigenaren en verzorgers kunnen gebruiken om hun kat tegen kattenchlamydia te beschermen. Deze omvatten vaccins en het beperken van blootstelling:
Vaccins
Er is een vaccin beschikbaar voor chlamydia bij katten. De bescherming is echter niet blijvend: eigenaren moeten waarschijnlijk jaarlijks vervolgvaccinaties plannen voor katten die als risicokat worden beschouwd.1 Als uw kat alleen thuis woont, is dit vaccin meestal niet nodig, tenzij de kat een geschiedenis van chlamydia heeft. Uw dierenarts kan u helpen om het risiconiveau van uw specifieke kat te bepalen.
Blootstelling beperken
Als er meerdere katten in hetzelfde huishouden wonen, is het belangrijk om blootstelling (en dus risico) zo goed mogelijk te beperken. Houd uw katten binnen. Katten die buiten zijn – al is het maar een paar minuten per dag – kunnen in contact komen met andere besmette katten in uw omgeving. In sommige regio’s komen meer gevallen van kattenchlamydia voor dan in andere.1
Is kattenchlamydia besmettelijk voor mensen?
De bacterie C. felis is in hoge mate aangepast aan het besmetten van katten, dus het risico dat mensen chlamydia oplopen via hun kat is laag.3 Als echter bij een van uw katten deze ziekte is vastgesteld of vermoed wordt, moet u goede hygiëne- en ontsmettingsprocedures toepassen nadat u met de kat bent omgegaan, totdat de infectie volledig is verdwenen.
