Jackie Rakers is altijd al een dierenvriend geweest. Als kind bezat ze al verschillende reptielen en amfibieën en bij elke kans die ze kreeg smeekte ze haar ouders om een hond te adopteren. Voor dat laatste was het antwoord altijd nee… totdat het niet meer zo was. Vandaag de dag, als een 30-jarige dieren influencer, is Jackie’s passie voor honden te zien voor duizenden om te bewonderen en van te leren.
We spraken met Jackie over wat ze heeft geleerd sinds ze een huisdierenouder is geworden en over het belang van haar online community.
Rakers Opent Huis voor Pleeghonden
Als kind zijn we allemaal blij als onze ouders eindelijk toestemming geven om een hond mee naar huis te nemen. Maar als we op onszelf gaan wonen, laten we de familiehond vaak achter.
“In mijn tweede jaar op de middelbare school mocht ik onze eerste gezinshond Andy uitzoeken, een Yorkie mix,” vertelt Rakers. “Hij was een beetje mijn inspiratie toen ik op mezelf ging wonen, maar ik miste het om hem altijd om me heen te hebben.”
Helaas ging Rakers’ intrede in de echte wereld gepaard met een zeer veeleisende baan, zo veel zelfs dat ze zich niet op haar gemak voelde om fulltime alleenstaand ouderschap op zich te nemen. Maar gelukkig voor haar plaatselijke dierenasiel meldde ze zich aan als pleeggezin.
“Ik had drie pleeggezinnen voor Heaven,” zegt Rakers. “Het was mijn kennismaking met honden en het liet me zien wat ik nodig heb om voor honden te zorgen. Ik hield van pleeggezinnen.”
Zonder het pleeggezin zou Rakers nooit het voorrecht hebben gehad om gastvrouw te zijn voor Heaven, haar vierde pleeggezin en eerste ‘foster fail’, een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar wanneer een pleegouder een van hun pleeghonden adopteert.
De overgang naar fulltime hondenmoeder
Rakers leerde al snel dat het adopteren van een hond, hoewel vergelijkbaar in veel opzichten, niet hetzelfde is als pleegouderschap.
Twee van de grootste uitdagingen waar Rakers tegenaan liep nadat ze Heaven had geadopteerd, waren het trainen van een volwassen hond en het budgetteren als twintiger.
“Adopteren, vooral als het om een rescue gaat, is mensen en dieren accepteren waar ze zijn,” zegt Rakers. “Mensen en dieren hebben ervaringen die ze met zich meebrengen. Toen ik 20 was, moest ik ook aan het budget denken. Het was een hoop vallen en opstaan.”
Maar geen van deze uitdagingen maakte iets uit voor Heaven.
“Heaven wilde gewoon dat we samen waren,” zegt Rakers. “Ze was hoe dan ook gelukkig. Ze vond het goed dat ik niet per se wist wat ik deed. Je probeert je leven uit te zoeken. Je hond is er niet om te oordelen over je leven of je inkomen.”
Heaven charmeert het internet
Jackie Rakers is altijd al een dierenvriend geweest. Als kind bezat ze al verschillende reptielen en amfibieën en bij elke kans die ze kreeg smeekte ze haar ouders om een hond te adopteren. Voor dat laatste was het antwoord altijd nee… totdat het niet meer zo was. Vandaag de dag, als een 30-jarige dieren influencer, is Jackie’s passie voor honden te zien voor duizenden om te bewonderen en van te leren.
We spraken met Jackie over wat ze heeft geleerd sinds ze een huisdierenouder is geworden en over het belang van haar online community.
Rakers Opent Huis voor Pleeghonden
Als kind zijn we allemaal blij als onze ouders eindelijk toestemming geven om een hond mee naar huis te nemen. Maar als we op onszelf gaan wonen, laten we de familiehond vaak achter.
“In mijn tweede jaar op de middelbare school mocht ik onze eerste gezinshond Andy uitzoeken, een Yorkie mix,” vertelt Rakers. “Hij was een beetje mijn inspiratie toen ik op mezelf ging wonen, maar ik miste het om hem altijd om me heen te hebben.”
Helaas ging Rakers’ intrede in de echte wereld gepaard met een zeer veeleisende baan, zo veel zelfs dat ze zich niet op haar gemak voelde om fulltime alleenstaand ouderschap op zich te nemen. Maar gelukkig voor haar plaatselijke dierenasiel meldde ze zich aan als pleeggezin.
“Ik had drie pleeggezinnen voor Heaven,” zegt Rakers. “Het was mijn kennismaking met honden en het liet me zien wat ik nodig heb om voor honden te zorgen. Ik hield van pleeggezinnen.”
- Zonder het pleeggezin zou Rakers nooit het voorrecht hebben gehad om gastvrouw te zijn voor Heaven, haar vierde pleeggezin en eerste ‘foster fail’, een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar wanneer een pleegouder een van hun pleeghonden adopteert.
- De overgang naar fulltime hondenmoeder
- Rakers leerde al snel dat het adopteren van een hond, hoewel vergelijkbaar in veel opzichten, niet hetzelfde is als pleegouderschap.
- Twee van de grootste uitdagingen waar Rakers tegenaan liep nadat ze Heaven had geadopteerd, waren het trainen van een volwassen hond en het budgetteren als twintiger.
“Adopteren, vooral als het om een rescue gaat, is mensen en dieren accepteren waar ze zijn,” zegt Rakers. “Mensen en dieren hebben ervaringen die ze met zich meebrengen. Toen ik 20 was, moest ik ook aan het budget denken. Het was een hoop vallen en opstaan.”
