Suikerzweefvliegtuigen zijn in de loop van de jaren in populariteit gegroeid en daarom weten wij meer dan ooit over deze schattige kleine buideldieren. Petaurus breviceps is de Latijnse naam voor een suikerzweefvliegtuig wat “kortekoppelige touwdanseres” betekent.
Levensduur van Sugar Gliders
Suikerzweefvliegtuigen leven ongeveer 10 tot 15 jaar in gevangenschap, dus het zijn huisdieren voor de lange termijn.
Grootte
Het lichaam van de suikerzweefvliegtuig is ongeveer vijf tot zes inch lang en de staart voegt nog eens zes centimeter toe (die als een roer fungeert terwijl ze glijden). Ze wegen slechts vier tot vijf en een halve ounce (100-160 gram).
Origins
Suikerzweefvliegtuigen zijn inheems in Australië (het oostelijke deel), Papoea-Nieuw-Guinea, Tasmanië, meerdere omliggende eilanden en delen van Indonesië. Ze worden gevonden in de regenwouden, glijden van boom tot boom en maken hun huizen in boomholten. Ze raken zelden de grond.
Anatomie
Suikerzweefvliegtuigen zijn buideldieren, wat betekent dat de jongen zeer onvolwassen worden geboren en 60 tot 70 dagen in een buidel op de buik van de moeder groeien (zoals een kangoeroe of buidelrat). Suikerglijders hebben harige, dunne, rekbare membranen die zich uitstrekken van hun polsen tot hun enkels (het membraan wordt een patagium genoemd) waarmee ze tot 150 voet door de lucht kunnen glijden. In het wild gaan ze van boom naar boom door te glijden, niet te vliegen. Hun achterpoten hebben een grote, afzetbare grote teen waarmee ze de takken kunnen vastgrijpen en de tweede en derde tenen vormen een kam voor verzorging. Andere tenen helpen ze insecten te grijpen en verbinden het patagium.
Grote ogen zijn kenmerkend voor deze kleine buideldieren, die ze helpen te zien terwijl ze glijden en hun lancerings- en landingslocaties trianguleren. Het helpt hen ook om voedsel te zoeken omdat ze ’s nachts actief zijn en op jacht gaan. Beide geslachten bezitten ook verschillende geurklieren, scherpe tanden en extreem zachte vacht.
01:02
Kijk nu: hoe zijn suikerzweefvliegtuigen als huisdieren?
Temperament en gedrag
Suikerzweefvliegtuigen zijn erg sociaal en hebben behoefte aan gezelschap. Dit zorgt ervoor dat ze zich goed hechten aan hun eigenaars (vooral als je een bonding pouch gebruikt) maar zelfs als je veel aandacht kunt geven en de nodige tijd met je glider door kunt brengen, is het houden van een enkele zweefvliegtuig niet ideaal. Suikerzweefvliegtuigen hebben een eigen taal en leven in kolonies van maximaal 30 zweefvliegtuigen in het wild. Een zweefvliegtuig alleen huisvesten kan leiden tot gedrags-, mentale en emotionele, en zelfs fysieke problemen voor uw huisdier. Overweeg om meer dan één zweefvliegtuig, zo niet meerdere, in een vluchtkooi te houden. Mensen kunnen niet hetzelfde soort gezelschap en socialisatie bieden dat andere suikereizigers aan elkaar kunnen geven. De vocalisaties, verzorging en binding die ze voor elkaar bieden, zijn onvervangbaar voor een mens.
Dieet
In het wild eten suikervlijders een verscheidenheid aan verschillende soorten voedsel, afhankelijk van het seizoen. Ze zijn alleseters en als huisdier krijgen ze vaak specifieke diëten die worden aanbevolen door experts en dierentuinen. Dit zijn gemengde voedingen met babyvoeding, honing, fruit, vitamines en andere ingrediënten en vervolgens aangevuld met verse producten zoals fruit, groenten en insecten. Geformuleerde, voorverpakte diëten voor suikerzweefvliegtuigen bestaan in dierenwinkels en online, maar ze worden niet aanbevolen als hoofdvoedsel, omdat ze niet qua voedingswaarde compleet zijn. De behoeften van suikerzweefvliegtuigen zijn veranderd omdat er meer over is geleerd.
Gezondheid
Suikerzweefvliegtuigen hebben, net als andere exotische huisdieren, een veelvoud aan kwalen die hen kunnen beïnvloeden. Metabolische botziekte als gevolg van ongepaste voeding, verwondingen door vast komen te zitten en zweefvliegen, diarree door het eten van te veel fruit en parasieten worden meestal gezien bij suikergliders van gezelschapsdieren.
