In dit artikel Uitbreiden
- Wanneer zijn medicijnen tegen kattenaanvallen nodig?
- Soorten
- Hoe te gebruiken
Medicijnen tegen epilepsie bij katten worden vaak gebruikt om aanvallen en epilepsie bij katten onder controle te houden, maar ze zijn niet altijd nodig. Voordat je anticonvulsiva overweegt, zal je dierenarts op zoek gaan naar een onderliggende oorzaak van de aanvallen bij de kat. Zo bepalen dierenartsen of medicijnen tegen kattenaanvallen nodig zijn.
Aanvallen bij katten: Oorzaken en behandeling
Wanneer zijn medicijnen tegen kattenaanvallen nodig?
Aanvallen bij katten kunnen om veel verschillende redenen optreden en het achterhalen van de onderliggende oorzaak kan jou en je dierenarts helpen bij het bepalen van de beste behandeling. Soms kan de aandoening die de toevallen veroorzaakt echter niet worden genezen of behandeld. In veel gevallen kan de onderliggende oorzaak van kattenaanvallen niet worden vastgesteld en zal de dierenarts de kat diagnosticeren met idiopathische epilepsie.
Katten met vaak terugkerende aanvallen moeten mogelijk worden behandeld met anti-epileptica. Er zijn echter een paar dingen waar je rekening mee moet houden voordat je je kat anticonvulsiva geeft.
- Frequentie: Als de aanvallen niet vaak voorkomen (minder dan eens in de vier tot zes weken), is het misschien niet nodig om je kat te behandelen voor de aanvallen.1
- Ernst: Als de aanvallen van je kat bijzonder ernstig zijn, wat betekent dat ze langer dan 1 minuut duren, of resulteren in een langdurige staat van desoriëntatie of ernstigere verschijnselen, kan het raadzaam zijn om een behandeling te starten (ongeacht hoe vaak ze voorkomen).
- Clusteraanvallen: Meer dan twee aanvallen in 24 uur rechtvaardigen vaak medicatie.
- Status epilepticus: Dit wordt gedefinieerd als een enkele aanval die langer dan 5 minuten duurt of meerdere aanvallen in een korte periode zonder volledig herstel tussendoor. Anticonvulsiva zijn vooral belangrijk in deze gevallen.
Je dierenarts zal bepalen of aanvalsmedicatie nodig is om de levenskwaliteit van je kat te verbeteren en het risico op ernstige complicaties door aanvallen te verminderen.
Neurologische aandoeningen bij katten
Soorten aanvalsmedicijnen voor katten
Anticonvulsiva zijn medicijnen die aanvallen bij katten kunnen verminderen of elimineren. Je dierenarts zal een medicijn kiezen op basis van de aard van de aanvallen bij je kat. Als je kat frequente of ernstige aanvallen blijft houden, kan de dierenarts overstappen op een nieuw medicijn of een tweede medicijn toevoegen aan het behandelplan. Enkele van de meest gebruikte aanvalsmedicijnen voor katten zijn:
Fenobarbital
In dit artikel Uitbreiden
Wanneer zijn medicijnen tegen kattenaanvallen nodig?
Soorten
Hoe te gebruiken
Medicijnen tegen epilepsie bij katten worden vaak gebruikt om aanvallen en epilepsie bij katten onder controle te houden, maar ze zijn niet altijd nodig. Voordat je anticonvulsiva overweegt, zal je dierenarts op zoek gaan naar een onderliggende oorzaak van de aanvallen bij de kat. Zo bepalen dierenartsen of medicijnen tegen kattenaanvallen nodig zijn.
Aanvallen bij katten: Oorzaken en behandeling
Wanneer zijn medicijnen tegen kattenaanvallen nodig?
Aanvallen bij katten kunnen om veel verschillende redenen optreden en het achterhalen van de onderliggende oorzaak kan jou en je dierenarts helpen bij het bepalen van de beste behandeling. Soms kan de aandoening die de toevallen veroorzaakt echter niet worden genezen of behandeld. In veel gevallen kan de onderliggende oorzaak van kattenaanvallen niet worden vastgesteld en zal de dierenarts de kat diagnosticeren met idiopathische epilepsie.
Katten met vaak terugkerende aanvallen moeten mogelijk worden behandeld met anti-epileptica. Er zijn echter een paar dingen waar je rekening mee moet houden voordat je je kat anticonvulsiva geeft.
Frequentie: Als de aanvallen niet vaak voorkomen (minder dan eens in de vier tot zes weken), is het misschien niet nodig om je kat te behandelen voor de aanvallen.1
Ernst: Als de aanvallen van je kat bijzonder ernstig zijn, wat betekent dat ze langer dan 1 minuut duren, of resulteren in een langdurige staat van desoriëntatie of ernstigere verschijnselen, kan het raadzaam zijn om een behandeling te starten (ongeacht hoe vaak ze voorkomen).
Clusteraanvallen: Meer dan twee aanvallen in 24 uur rechtvaardigen vaak medicatie.
Status epilepticus: Dit wordt gedefinieerd als een enkele aanval die langer dan 5 minuten duurt of meerdere aanvallen in een korte periode zonder volledig herstel tussendoor. Anticonvulsiva zijn vooral belangrijk in deze gevallen.
Je dierenarts zal bepalen of aanvalsmedicatie nodig is om de levenskwaliteit van je kat te verbeteren en het risico op ernstige complicaties door aanvallen te verminderen.
Neurologische aandoeningen bij katten
Soorten aanvalsmedicijnen voor katten
Anticonvulsiva zijn medicijnen die aanvallen bij katten kunnen verminderen of elimineren. Je dierenarts zal een medicijn kiezen op basis van de aard van de aanvallen bij je kat. Als je kat frequente of ernstige aanvallen blijft houden, kan de dierenarts overstappen op een nieuw medicijn of een tweede medicijn toevoegen aan het behandelplan. Enkele van de meest gebruikte aanvalsmedicijnen voor katten zijn:
Fenobarbital
-
Fenobarbital wordt over het algemeen beschouwd als de eerste keuze bij de behandeling van aanvallen bij katten.2 Momenteel is het het meest gebruikte anticonvulsivum voor katten. Het kan mogelijke bijwerkingen hebben, dus het is belangrijk om dit met je dierenarts te bespreken om er zeker van te zijn dat het de juiste keuze is voor jouw kat. Bij katten die fenobarbital gebruiken, moeten de bloedwaarden regelmatig worden gecontroleerd.
-
Levetiracetam
-
Levetiracetam (Keppra) wordt ook gebruikt bij katten om aanvallen onder controle te houden.3 Het is een nieuwer anticonvulsivum dat meestal wordt gebruikt als aanvullend medicijn voor katten bij wie de aanvallen niet goed onder controle zijn met slechts één medicijn. Sommige dierenartsen gebruiken levetiracetam nu als eerste keus medicijn omdat ze denken dat het minder bijwerkingen heeft, maar het is nog niet zo grondig onderzocht als sommige andere medicijnen voor dit doel.
-
Zonisamide
-
Zonisamide is een ander aanvalsmedicijn dat steeds vaker wordt gebruikt bij katten.4 Onderzoek heeft aangetoond dat het redelijk effectief en veilig is voor katten. Het heeft ook het voordeel en gemak van een eenmaal daagse dosering bij katten, in tegenstelling tot sommige andere middelen die om de 8 of 12 uur gedoseerd moeten worden.5
