Een van de meest controversiële kwesties is het al dan niet steriliseren van een geredde zwangere kat. Terwijl sommige mensen afstoten bij de gedachte aan het doden van kittens, geloven anderen dat de vraag een groter probleem oproept, namelijk dat van het overbevolkingprobleem.
Verdwaalde vrouwelijke katten hebben een griezelige handigheid om onmiddellijk voor de bevalling onderdak te vinden en zullen plotseling voor de deur verschijnen, op zoek naar menselijke hulp. Andere vrouwelijke zwerfsters zullen de straat worden uitgegooid, gestraft omdat ze zwanger zijn geraakt omdat hun eigenaars ze niet konden steriliseren en binnen konden houden. Of de eigenaar, in een poging om hun geweten te zalven, zal de zwangere vrouw overgeven aan een schuilplaats, als een “gevonden” verdwaalde, of haar zomaar dumpen bij de deur van een bekende redder
Al te vaak zijn deze zwangere vrouwtjes zelf kittens. Het komt vrij vaak voor dat een kat zijn eerste oestrusperiode tussen de vier en zes maanden oud heeft en al om zes of zeven maanden bevalt. Deze situatie is vol van potentieel voor rampen, zowel voor het voortbestaan van de moederkat als voor alle kittens die leven.
Helaas weigeren veel dierenartsen om katten te castreren of te castreren tot ze zes maanden oud zijn, wat het probleem alleen maar verergert. Richtlijnen voor vroege castratie / castratie zijn 6 weken of 2 pond.
Spaying van een zwangere kat omvat abortus, een woord dat emotionele reacties bevat, of het nu op mensen of op katten is toegepast.
Dierenasielen benaderen het probleem op verschillende manieren:
- Cast de moeder kat; als u op latere termijn zwanger bent, probeer dan levensvatbare kittens te redden (dit zou niet gebeuren in een “kill shelter”)
- Steriliseer de moederkat in alle gevallen, tot de geboorte.
- Observeer wat de “Gouden Standaard” is genoemd, en steriliseer nooit een geredde zwangere kat.
Dit probleem is aan beide kanten emotioneel. Voorstanders houden er niet van om levens van ongeboren kittens te nemen, maar hun positie is gebaseerd op een pragmatische redenering. Tegenstanders houden simpelweg niet van het nemen van levens onder welke omstandigheden dan ook, geboren of ongeboren.
Laatste ontwikkelingen
Achtergrond
De grotere kwestie moet eerst worden aangepakt, namelijk een enorm probleem van overbevolking van katten, voornamelijk veroorzaakt door het falen van katteneigenaren om hun katten te castreren of te castreren. Vaak worden de resulterende zwangere vrouwelijke katten op straat uitgegooid, waar zij en hun overlevende kittens blijven paren, en de nakomelingen van die paringen blijven paren. De gruwelijke realiteit is dat een zwangere poes en haar nakomelingen in slechts enkele jaren de geboorten van enkele honderden kittens kunnen verklaren.
Dierlijke reddingsgroepen, humane samenlevingen en TNR-groepen (trap-onzijdige vrijlating) zijn overweldigd door te proberen de stroom nieuwe kittens te ondersteunen, en het ‘kittenseizoen’, dat zich uitstrekt over een lang deel van elk jaar, wordt door deze mensen met afschuw vervuld. groepen. Dread, omdat ze weten dat de kittenoogst van dit jaar verantwoordelijk zal zijn voor de dood van kittens van vorig jaar, of oudere katten, in opvangcentra. Er is eenvoudigweg niet genoeg ruimte om ze allemaal te huisvesten en iets moet geven. Het is een kwestie van vraag en aanbod. In een wereld die van kittens houdt, zijn kittens een dertien in een dozijn.
Tijdens sterilisatie niet zwanger vrouwelijke kat zal de geboorte van anonieme toekomstige kittens voorkomen, sterilisatie (en abortus) a zwanger vrouwelijke kat voorkomt de geboorte van levende embryo’s, een gedachte die veel mensen afschuwt.
Pros
- Een gecasteerde zwangere kat steriliseren helpt het overbevolking probleem te beheersen. Er zijn gewoon te weinig huizen voor het enorme aantal dakloze katten.
- Het steriliseren van een zwangere geredde kat zal helpen de dood van levende katten en kittens te voorkomen. Hoewel een zwangere vrouwelijke kat kan worden geadopteerd door de vinder, met goede huizen die wachten op haar kittens, zal elk van die kittens indirect verantwoordelijk zijn voor de dood van een schuilkat of -katje dat mogelijk in een van die huizen is geadopteerd. Een voorbeeld is een redder die ook katten koestert, met ruimte-beperkingen voor haar vermogen om ze te huisvesten. Onlangs moest ze een keuze maken tussen sterilisatie / abortus van een zwangere kat die op haar drempel was gedumpt of een nestje kittens stuurde dat ze had toegewijd aan het plaatselijke asiel, waar ze onmiddellijk zouden zijn gedood. Dus voor het “grotere goed”, liet ze de nieuwe kat castreren, hoewel het veel emotionele pijn kostte.
- Zeer jonge katten en zeer oude katten genieten zelden van de fysieke conditie die het mogelijk maakt om te laten bevallen. Bevallen en verzorgen van een nestje kittens zou gemakkelijk hun laatste greintje kracht vergen en ze kunnen doden. Deze waarheid is nog duidelijker in het geval van zwangere zwerfdieren, die misschien al tientallen nestjes kittens hebben gedragen. (Een vrouwelijke kat is in staat om elk jaar minstens drie kittens te voeren.) De vriendelijkste en meest compassievolle actie die iemand zou kunnen nemen met een van deze katten is om haar te castreren / af te breken.
- De enige keer dat een zwangere zwerfkat moet kunnen werpen is in het geval dat hij op de korte termijn is. Er is een Roe vs Wade-aspect aan dit argument, dat hele andere kwesties van levensvatbaarheid naar voren brengt – “wanneer gebeurt het tijdens de zwangerschap?”
Cons
- Het nemen van het leven, of het nu een mens of een dier is, of een foetus, is immoreel. Er zijn geen ‘excuses’ die het goed maken.
- Schuilplaatsen en reddingsorganisaties zijn instellingen en hun voornaamste zorg is het verkeer van katten uit, om daar ruimte voor te maken binnen komen. In dat soort sfeer kunnen morele overwegingen op de tweede plaats komen. Echter, een persoon die bereid is om zowel de moederkat als de kittens te houden of goede, permanente huizen voor hen te vinden, moet zich niet schuldig voelen omdat ze de geboorte hebben toegestaan.
- Waar is het bewijs dat de mensen uit de ‘goede huizen’ in plaats daarvan katten uit schuilplaatsen hebben kunnen adopteren? Misschien waren ze niet eens op zoek naar een kat totdat ze hoorden dat een vriend, buurman of collega adoptiekatjes had.
Waar het staat
Er komt nooit een volledige oplossing voor dit probleem totdat katteneigenaren verantwoordelijke zorgverleners worden door hun katten te castreren en castreren. Naarmate er elk jaar meer en meer kittens worden geboren, zullen steeds meer zwerfkatten verschijnen en zal het probleem van de overbevolking van katten exponentieel toenemen. Daarom is dit probleem slechts een klein onderdeel van een groter probleem: castratie en onzijdig.
