Epistaxis, meestal een neusbloeding genoemd, kan voor elke eigenaar van huisdieren verontrustend zijn. Niemand wil zijn hond pijn zien, laat staan bloeden. Er zijn verschillende oorzaken voor epistaxis bij honden, sommige vereisen meer opkomende veterinaire aandacht dan andere. Meer informatie over de oorzaken en preventieve maatregelen die u kunt nemen.
Oorzaken van epistaxis bij honden
De meest voorkomende oorzaak van een acute neusbloeding bij een hond is een trauma of een infectie in de bovenste luchtwegen. Als uw hond per ongeluk gevoelig is of hij heeft veel ontstekingen in zijn neusholtes van een chronische infectie, kunt u wat bloedingen zien van (meestal) één neusgat. In zeldzamere gevallen kan een vreemd voorwerp (d.w.z. gras, vossenstaarten, enz.) Dat vast komt te zitten in de neusholtes van uw hond of inname van rodenticide ook de neus van uw hond doen bloeden.
Jonge honden die graag dingen rond het huis onderzoeken, lopen mogelijk meer risico op door toxiciteit veroorzaakte epistaxis, terwijl honden van middelbare leeftijd tot oudere honden meer risico lopen op een auto-immuunziekte die epistaxis kan veroorzaken. Honden die zonder toezicht mogen rondlopen, lopen meer risico op door trauma veroorzaakte epistaxis ongeacht de leeftijd.
Andere, meer chronische oorzaken van epistaxis kunnen dingen zijn als hypertensie, tandziekten en infecties, gezwellen of tumoren in de neusholtes, stollingsstoornissen, schimmelinfecties, problemen met bloedproteïneniveaus of bepaalde door teken overgedragen ziekten.
Typisch is eenzijdige bloeding, dat wil zeggen bloeden uit slechts één neusgat, een indicatie voor een tandinfectie, een groei geassocieerd met de bloedende zijde of een vreemd voorwerp in de bloedende zijde. Bilaterale bloeding, of bloeding uit beide neusgaten, wordt meestal gezien bij stollingsstoornissen, bovenste luchtwegen en / of schimmelinfecties of trauma.
Doberman Pinschers zijn het meest waarschijnlijke hondenras dat lijdt aan een aangeboren stollingsstoornis genaamd de ziekte van Von Willebrand. Deze ziekte is echter erfelijk, dus potentiële eigenaren van dit ras moeten de fokker vragen naar de incidentie van deze ziekte in hun foklijn als ze bij een fokker kopen.
Helpen! De neus van mijn hond bloedt actief!
Als uw hond actief lijdt aan een neusbloeding, probeer hem dan zo kalm mogelijk te houden. Elke extra opwinding zal de bloeddruk van uw hond verhogen en een toename van bloedingen veroorzaken. Als uw hond het toelaat, plaatst u een ijspak gewikkeld in een theedoek of verschillende papieren handdoeken over de brug van de neus van uw hond. Als uw hond een korte snuit heeft (d.w.z. pugs, bulldogs, boksers, enz.), Zorg er dan voor dat u de neusgaten die uw hond mogelijk rond het ijspak kan ademen niet volledig bedekt. De kou van het ijs zal de bloedvaten in de neusholtes vernauwen en kan de bloedstroom tegenhouden.
Zodra het bloeden is gestopt, belt u en maakt u een afspraak om uw dierenarts uw hond te laten controleren. Als u denkt dat er een kans is dat uw hond medicijnen heeft gekregen, zoals menselijke NSAID’s zoals aspirine, ibuprofen (Advil, Motrin) of naproxen (Aleve) of als u bang bent dat ze mogelijk in rattengif zijn terechtgekomen, neem ze dan naar de dierenarts onmiddellijk. Zelfs als je niet denkt dat ze rechtstreeks in rattengif zijn terechtgekomen, als ze bij een dier komen dat is overgegaan van inname van rattengif, loopt je hond nog steeds risico op toxiciteit door het gif.
Wat te verwachten bij de dierenarts
Uw dierenarts zal een grondige geschiedenis willen wanneer u binnenkomt, dus noteer alle medicijnen die ze recentelijk (in de afgelopen weken) hebben ingenomen, inclusief die welke ongelukken waren. Uw dierenarts wil ook op de hoogte zijn van mogelijke inname van pesticiden en van abnormale ontlasting. Tijdens het lichamelijke onderzoek van uw hond zal uw dierenarts de neus, het tandvlees en de ogen van uw hond grondig bekijken. Ze zoeken naar tekenen van pijn, zwelling, roodheid of andere afwijkingen in die gebieden.
Nadat uw dierenarts het lichamelijk onderzoek heeft voltooid, wil hij misschien de CBC van uw hond (volledig bloedbeeld) controleren om het percentage rode bloedcellen in omloop te controleren om te zien of uw hond bloedarm is of niet, en om de bloedplaatjesniveaus van uw hond te controleren . Als uw hond extreem bloedarm is, wil hij misschien een buikfoto maken om te controleren op eventuele vrije vloeistof (dat kan bloed zijn) in de buik. Uw dierenarts kan ook wattenstaafjes van de neusholtes van uw hond nemen en deze onder de microscoop controleren op bacteriën of schimmels die een infectie kunnen veroorzaken.
Behandeling voor epistaxis
De behandeling van een neusbloeding is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Schimmelinfecties vereisen anti-schimmel medicijnen en bacteriële infecties vereisen antibiotica. Vreemde voorwerpen moeten worden verwijderd, waardoor uw hond mogelijk moet worden verdoofd. Tandinfecties die een bloedneus veroorzaken, vereisen een tandheelkundige procedure zodat de gewraakte tand kan worden verwijderd. Groei, kankers, door teken overgedragen ziekten, coagulopathieën, hypertensie en bloedproteïnestoornissen kunnen een uitgebreidere, doorlopende behandeling vereisen.
Over het algemeen hebben epistaxis die wordt veroorzaakt door een tandheelkundige, bacteriële of schimmelinfectie allemaal een goede prognose. Als het op tijd en met de behandeling wordt gevangen, kan de toxiciteit van rodenticide of NSAID-inname goed zijn, maar als de behandeling niet snel wordt gezocht, kan de prognose veranderen in bewaakt of zelfs ernstig. Chronische en / of onderliggende ziekten die epistaxis veroorzaken, kunnen een moeilijkere of op zijn minst meer langdurige behandeling hebben. Gezwellen of tumoren die zich in de neusholtes bevinden, of ze nu goedaardig zijn of niet, kunnen zich ontwikkelen tot een grootte waarbij symptomatische behandeling en medisch beheer niet langer mogelijk zijn.
Epistaxis kan het resultaat zijn van zoiets als een botsing tegen een salontafel tot iets ernstigs als giftigheid voor rattengif. Als uw hond last krijgt van een neusbloeding, blijf kalm, probeer de bloeding onder controle te krijgen en zoek zo snel mogelijk veterinaire zorg.
