Katten worstelen en spelen met elkaar en worden soms zelfs een beetje ruw, maar dat kan normaal kattengedrag zijn. Katten die samenleven en normaal met elkaar overweg kunnen, vertonen niet-pijnlijk oorbijten, grijpen en achtervolgen als onderdeel van hun speelse activiteiten.
Dit gedrag ontwikkelt zich als een kat nog een heel jong kitten is en wordt begrepen door andere goed gesocialiseerde katten. Katten die niet goed gesocialiseerd zijn, weten misschien niet hoe ze met andere katten moeten communiceren, of soms ontstaat er een dynamiek binnen een huishouden met meerdere katten en verandert de manier waarop zelfs de meest goed gesocialiseerde katten met elkaar omgaan. Katten die tekenen van dominantie of angst beginnen te vertonen, kunnen een uitdaging zijn om mee te werken, vooral in huishoudens met meerdere katten.
Dominant kattengedrag
Katten die dominanter zijn dan andere katten vertonen bepaald gedrag, afhankelijk van de situatie waarin ze zich bevinden. Dominantie bij een kat kan al op jonge leeftijd optreden, maar wordt vooral duidelijk als de kat volwassen wordt of ongeveer 2 tot 4 jaar oud is. Dit is de leeftijd waarop katten hun grenzen testen met andere katten om een hiërarchie vast te stellen.
Eenvoudige dominantie wordt door een kat tentoongespreid door het markeren of sproeien van urine op het territorium, het stelen en hamsteren van speelgoed, het wrijven van zijn gezicht over voorwerpen die hij als zijn eigendom wil opeisen, het opeisen van specifieke slaapplekken, het wegduwen van andere katten bij de etensbak en/of het aanstaren of fysiek intimideren van andere katten. Katten die alleen leven, kunnen ook een aantal van deze gedragingen vertonen. Een dominante kat die met andere katten samenleeft, zal duidelijker gedrag vertonen.
Dominante katten kunnen proberen hun dominantie te laten gelden in een huishouden met meerdere katten door te sissen, slaan en grommen. Ze kunnen ook buiten de kattenbak plassen op plekken waar de andere katten vaak komen, andere katten uit de etensbak duwen tot ze klaar zijn met eten en ervoor zorgen dat de andere katten zich bedreigd voelen. Dominante katten kunnen het ook gemunt hebben op zieke katten in huis. Katten kunnen veranderingen bij andere katten voelen en ruiken, vaak nog voordat de eigenaar er weet van heeft. Daarom kunnen ze agressiever zijn en zich zonder duidelijke reden gedragen tegenover een kat die zich niet goed voelt.
Stress kan een kat ook aanzetten tot agressie. Verplaatste agressie wordt bijvoorbeeld vaak waargenomen in huishoudens met meerdere katten als een binnenkat een buitenkat ziet door een raam en zijn angst afreageert op een kat in huis. Andere grote veranderingen in het huishouden kunnen dit soort gedrag ook veroorzaken, zoals de introductie van nieuwe huisdieren of mensen, verhuizen naar een nieuw huis en bouwwerkzaamheden in huis.
Katten worstelen en spelen met elkaar en worden soms zelfs een beetje ruw, maar dat kan normaal kattengedrag zijn. Katten die samenleven en normaal met elkaar overweg kunnen, vertonen niet-pijnlijk oorbijten, grijpen en achtervolgen als onderdeel van hun speelse activiteiten.
Dit gedrag ontwikkelt zich als een kat nog een heel jong kitten is en wordt begrepen door andere goed gesocialiseerde katten. Katten die niet goed gesocialiseerd zijn, weten misschien niet hoe ze met andere katten moeten communiceren, of soms ontstaat er een dynamiek binnen een huishouden met meerdere katten en verandert de manier waarop zelfs de meest goed gesocialiseerde katten met elkaar omgaan. Katten die tekenen van dominantie of angst beginnen te vertonen, kunnen een uitdaging zijn om mee te werken, vooral in huishoudens met meerdere katten.
Dominant kattengedrag
Katten die dominanter zijn dan andere katten vertonen bepaald gedrag, afhankelijk van de situatie waarin ze zich bevinden. Dominantie bij een kat kan al op jonge leeftijd optreden, maar wordt vooral duidelijk als de kat volwassen wordt of ongeveer 2 tot 4 jaar oud is. Dit is de leeftijd waarop katten hun grenzen testen met andere katten om een hiërarchie vast te stellen.
Eenvoudige dominantie wordt door een kat tentoongespreid door het markeren of sproeien van urine op het territorium, het stelen en hamsteren van speelgoed, het wrijven van zijn gezicht over voorwerpen die hij als zijn eigendom wil opeisen, het opeisen van specifieke slaapplekken, het wegduwen van andere katten bij de etensbak en/of het aanstaren of fysiek intimideren van andere katten. Katten die alleen leven, kunnen ook een aantal van deze gedragingen vertonen. Een dominante kat die met andere katten samenleeft, zal duidelijker gedrag vertonen.
Dominante katten kunnen proberen hun dominantie te laten gelden in een huishouden met meerdere katten door te sissen, slaan en grommen. Ze kunnen ook buiten de kattenbak plassen op plekken waar de andere katten vaak komen, andere katten uit de etensbak duwen tot ze klaar zijn met eten en ervoor zorgen dat de andere katten zich bedreigd voelen. Dominante katten kunnen het ook gemunt hebben op zieke katten in huis. Katten kunnen veranderingen bij andere katten voelen en ruiken, vaak nog voordat de eigenaar er weet van heeft. Daarom kunnen ze agressiever zijn en zich zonder duidelijke reden gedragen tegenover een kat die zich niet goed voelt.
Stress kan een kat ook aanzetten tot agressie. Verplaatste agressie wordt bijvoorbeeld vaak waargenomen in huishoudens met meerdere katten als een binnenkat een buitenkat ziet door een raam en zijn angst afreageert op een kat in huis. Andere grote veranderingen in het huishouden kunnen dit soort gedrag ook veroorzaken, zoals de introductie van nieuwe huisdieren of mensen, verhuizen naar een nieuw huis en bouwwerkzaamheden in huis.
De hiërarchie kan veranderen met de introductie van een nieuwe kat of als je meerdere katten hebt die samenwonen. Sommige katten gedragen zich dominant in de ene kamer met de ene kat en wisselen plotseling van rol in een andere kamer met een andere kat. Manieren van de dominante kat, zoals overmatig likken, op de andere kat gaan staan of zitten, en slaan en zelfs bijten kunnen voorkomen.
Waarom zijn sommige katten dominanter dan andere?
Hoewel katten solitaire dieren kunnen zijn, zijn sociale hiërarchieën ook normaal als er veel katten in hetzelfde kleine gebied leven. Sommige katten worden als dominanter of onderdaniger beschouwd, en dit kan binnen het normale spectrum van kattengedrag vallen. Daarnaast is socialisatie voor kittens een belangrijk onderdeel van het leren omgaan met deze interacties met andere katten.
Kittens die niet de kans krijgen om te spelen en om te gaan met nestgenoten of andere katten, kunnen extremer gedrag vertonen omdat ze niet geleerd hebben van andere katten. Verwilderde kittens, kittens die moeten vechten voor hun eten en kittens die flesvoeding kregen en zonder andere katten zijn grootgebracht, lopen ook een groter risico op ongewenst gedrag. Ten slotte kunnen sommige katten een gedragsverandering ervaren die te maken heeft met stress of een medisch probleem, waardoor ze gedrag gaan vertonen dat niet bij hen past.
Dominant gedrag bij katten voorkomen
