Polymyositis is een spierziekte bij honden en het kan alle spieren in het lichaam van een hond beïnvloeden, waardoor het moeilijk is om dagelijkse activiteiten uit te voeren. Deze ziekte heeft gelukkig behandelingsopties, maar het is belangrijk voor een eigenaar om de potentiële tekenen van polymyositis te herkennen, zodat de best mogelijke uitkomst kan worden verkregen.
Wat is Polymyositis bij honden?
Polymyositis is een soort myopathie of spierziekte. Bij polymyositis raken de spieren bij een hond ontstoken en sterven de vezels af of sterven ze af. Hoewel het alle spieren bij een hond aantast, maar geen besmettelijke ziekte is, wat betekent dat het niet wordt veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels die zich door het lichaam verspreiden. Polymyositis kan een acute of chronische aandoening zijn, dus dit betekent dat het voor sommige honden een voortdurende, langdurige aandoening kan zijn, maar voor anderen kan het snel optreden en lijkt het weg te gaan met de behandeling. Een ander type polymyositis wordt dermatomyositis genoemd en omvat naast pus gevulde huidlaesies, maar gewone polymyositis heeft alleen invloed op de spieren.
Symptomen van Polymyositis bij honden
Honden met polymyositis vertonen verschillende symptomen die aantonen dat hun spieren niet normaal werken.
Algemene zwakte en lethargie worden vaak gezien als tekenen van polymyositis samen met spierpijn. Vanwege deze symptomen kan een hond huilen wanneer hij van de vloer opstaat of op meubels springt. Ze kunnen zelfs huilen van de pijn als ze huisdier zijn als ze extreme spierpijn ervaren, maar anderen zullen stoïcijns blijven of gewoon slap of pijnlijke benen omhoog houden. Pijn of pijn kunnen een hond depressief maken en lijken minder geneigd te willen spelen en deel te nemen aan normale activiteiten.
Naarmate spiervezels afsterven, zullen spieren verspillen zodat gewichtsverlies en zichtbare atrofie van spieren kunnen worden gezien. Dit is meestal het duidelijkst in de achterpoten, langs de rug en op het hoofd waar de huid in de schedel lijkt te zinken.
Tekenen van Polymyositis bij honden
- Zwakheid
- loomheid
- Spierpijn
- Kreupelheid of mank lopen
- Depressie
- Gewichtsverlies
- Spierverspilling
- Huidletsels
Bij honden met de dermatomyositis-vorm van polymositis zullen huidletsels of wonden worden gezien. Deze laesies zijn gevuld met pus, een dik materiaal gevuld met bacteriën en witte bloedcellen.
Oorzaken van Polymyositis bij honden
Van Polymyositis wordt gedacht dat het een immuun-gemedieerde aandoening is en wordt vaak gezien naast enkele andere immuun-gemedieerde ziekten zoals megaesophagus. Vanwege de prevalentie bij bepaalde rassen, kan er ook een genetische component bestaan, maar niemand begrijpt volledig wat deze ziekte bij honden veroorzaakt.
Diagnose van Polymyositis bij honden
Als polymyositis wordt vermoed, zal uw dierenarts een volledig lichamelijk onderzoek bij uw hond uitvoeren en de symptomen bespreken die u thuis hebt gezien. Bloed- en urinetests samen met röntgenfoto’s kunnen worden aanbevolen om andere ziekten en verwondingen uit te sluiten en om te controleren op veranderingen in een spierenzym genaamd creatinekinase (CK). Af en toe worden elektromyografie (EMG) -tests uitgevoerd om te kijken naar afwijkingen in de elektrische activiteit van de spierweefsels. Als polymyositis nog steeds wordt vermoed, kan een spierbiopsie nodig zijn om een diagnose te stellen en op microscopisch niveau te controleren op spierweefselnecrose en ontsteking.
Behandeling van Polymyositis bij honden
Er is geen remedie voor polymyositis, maar behandelingen zijn meestal effectief bij het beheersen van de symptomen van de ziekte. Af en toe zijn de symptomen echter zo ernstig en kan de behandeling de pijn en zwakte niet effectief behandelen, dus honden met polymyositis moeten worden geëuthanaseerd.
Steroïden naast immunosuppressiva worden meestal voorgeschreven om polymyositis te behandelen, maar activiteitsbeperking en pijnstillers kunnen ook nodig zijn. Als het de dermatomyositis-vorm van polymyositis is, zullen waarschijnlijk ook antibiotica worden voorgeschreven. Gelijktijdige ziekten zoals mega-oesofagus kunnen het moeilijker maken om polymyositis te beheersen, maar terugvallen van de ziekte kunnen toch optreden. Steroïden en immunosuppressiva moeten mogelijk langdurig worden toegediend, afhankelijk van de ernst van de ziekte.
Hoe Polymyositis bij honden te voorkomen
Omdat polymyositis hoogstwaarschijnlijk een immuun-gemedieerde ziekte is, is het nog steeds onbekend of er al dan niet manieren zijn om te voorkomen dat het optreedt. Sommige hondenrassen hebben aangetoond dat het waarschijnlijker is dan andere, dus er is een potentieel dat een genetische component aanwezig is. Risicorassen omvatten:
- newfoundlands
- Boxers
- Ruwe gecoate collies (dermatomyositis)
- Shetland-herdershonden (dermatomyositis)
- Australische veehonden (dermatomyositis)
Als een hond polymyositis heeft, is het geen goede kandidaat voor het fokken in het geval het een genetisch erfelijke ziekte is.
