Net als mensen beginnen honden en katten met melktanden die worden vervangen door permanente tanden als de dieren groeien. In sommige gevallen krijgt een dier een permanente tand zonder eerst de melktand te verliezen, wat resulteert in wat dierenartsen een ‘behouden bladverliezende tand’ noemen. Gewoonlijk verwijdert een dierenarts alle vastgehouden melktanden wanneer hij of zij een huisdier steriliseert of steriliseert om toekomstige gebitsproblemen te voorkomen.
Babytanden versus permanente tanden
Babytanden zijn ook bekend als primaire, puppy-, bladverliezende of melktanden. Zowel honden als katten worden zonder tanden geboren. Na 3 tot 4 weken barsten de tanden van de baby los. Op de leeftijd van 6 tot 7 maanden, de volwassen tanden onder de tanden van de baby drukken de baby uit. Volwassen honden hebben 42 permanente tanden en katten hebben 30 permanente tanden.
Behoudende tanden
De bovenste hoektanden of “hoektanden” (hoektanden bij zowel honden als katten) zijn de meest voorkomende tanden die worden vastgehouden. De volgende meest voorkomende tanden zijn de lagere hoektanden en de snijtanden. In sommige gevallen kunnen de premolaren echter ook worden bewaard. Als de behouden tand een lagere hoektand is, wordt de permanente lagere hoekhoorn gedwongen om aan de binnenkant van de onderkaak te groeien en de punt groeit gewoonlijk naar het dak van de mond, en veroorzaakt pijn wanneer uw huisdier eet.
De vastgehouden melktanden zijn niet zo groot of hard (gemineraliseerd) als de tanden van de volwassene en lopen het risico te worden gebroken tijdens het spelen of kauwen, wat kan leiden tot pijn of infectie op de site.
Tekenen van een vastgehouden tand
Een aantal onplezierige uitwendige tekenen kan u een aanwijzing geven dat uw hond een vastgehouden melktand heeft zoals abnormaal geplaatste tanden die de beet vervormen, het tandvlees verdringen of bloedend tandvlees veroorzaken. Tandvleesontsteking of tandvleesontsteking kan het gevolg zijn van overbevolking van de tanden en kan ook een slechte adem veroorzaken. Overvolle of vastgehouden melktanden kunnen voedsel en puin opvangen en leiden tot verzwakte tanden, tandbederf of verlies.
Normale tandjes
Net als menselijke baby’s, die een voorliefde hebben om alles in hun mond te stoppen, zul je merken dat je puppy een sterke drang voelt om te kauwen – zo ongeveer alles. Laat uw huisdier acceptabele objecten kauwen. Dit helpt bij het tandjes proces en het verminderen van de kans op behoud van melktanden.
Vaker wel dan niet, zullen de tanden van uw huisdier uitvallen tijdens het eten en uw huisdier zal het verlies van de tand misschien niet eens merken. De meeste honden en katten slikken onbewust hun melktanden.
Ook, net als baby’s die tandjes krijgen, zie je je puppy vaak kwijlen tijdens tandjes krijgen, gemakkelijk geïrriteerd raken en een of twee maaltijden overslaan vanwege een tedere mond.
Trekken of niet trekken
Kortom, melktandjes die niet uit zichzelf vallen na 7 maanden moeten worden getrokken. Dit is echter niet iets dat je alleen zou moeten proberen. Extractie van de vastgehouden tand vereist algemene anesthesie.
De meeste dierenartsen controleren op het behoud van tanden op het moment van castratie of castratie en verwijderen eventuele extra tanden voor een kleine vergoeding (of gratis, in sommige gevallen) terwijl ze uw huisdier onder narcose hebben. Als u geen plannen heeft om uw huisdier te castreren of te castreren, moet u uw dierenarts raadplegen om de verwijdering van eventuele vastgehouden tanden te bespreken voordat zich gebitsproblemen voordoen.
Als u te lang wacht om de melktand te laten trekken, kan de algemene bijtproblemen of kaakproblemen een dure orthodontische behandeling van het dier vereisen om de tanden te verplaatsen.
Gemeenschappelijke rassen
Ingehouden bladverliezende tanden komen vaker voor bij honden dan bij katten. Het treft vaak kleinere rassen van honden, waaronder Maltees, poedels, Yorkshire terriers en Pomeranians. Ook is er een hogere incidentie bij honden met ingedrukte gezichten zoals buldoggen, mopsen, Boston-terriërs en boksers. Uw harige vriend heeft meer kans op deze aandoening als de moeder of vader van uw huisdier de aandoening had.
