De ziekte van Legg-Calve-Perthes (LCPD) is een zeldzame orthopedische aandoening die bij honden en mensen kan voorkomen. Deze aangeboren aandoening veroorzaakt degeneratie van het heupgewricht bij jonge honden, voornamelijk kleine rassen. Dieren die lijden aan de ziekte van Legg-Calve-Perthes hebben uiteindelijk een chirurgische behandeling nodig om het aangetaste ledemaat te kunnen blijven gebruiken.
10 Veel voorkomende gezondheidsproblemen bij honden
Wat is de ziekte van Legg-Calve-Perthes?
De ziekte van Legg-Calve-Perthes is een ongewone degeneratieve aandoening van het heupgewricht die begint met onvoldoende bloedtoevoer naar de kop van het dijbeen. De dijbeenkop is het “bal”-gedeelte van het heupgewricht dat in het bekken zit en beweging in de heup en het achterste lidmaat mogelijk maakt.
Zonder de noodzakelijke bloedtoevoer begint het botweefsel uiteen te vallen, waardoor de femurkop vervormd raakt. Het kraakbeen dat ooit als kussen tussen de bal en de kom fungeerde, kan niet langer op zijn plaats blijven. Het resultaat is een slecht passend gewricht dat zeer pijnlijk wordt wanneer het aangetaste lidmaat wordt bewogen.
De naam “Legg-Calve-Perthes” is afgeleid van de drie verschillende orthopedische chirurgen die de ziekte in het begin van de 20e eeuw bij kinderen ontdekten.
Symptomen van de ziekte van Legg-Calve-Perthes bij honden
De symptomen van LCPD kunnen in het begin subtiel zijn, maar worden geleidelijk duidelijker naarmate de degeneratie verergert.
Symptomen
- Kreupelheid of mank lopen dat geleidelijk erger wordt
- Stijfheid in één of beide achterpoten
- Likken aan of kauwen op de huid van de heupstreek
- Spieratrofie in het aangetaste ledemaat
- Terughoudendheid, rusteloosheid, lusteloosheid, angst of agressief gedrag (vanwege de pijn)
- Pijn bij manipulatie van het heupgewricht
- Krakende of knappende geluiden en sensaties wanneer het gewricht wordt gemanipuleerd (crepitus genoemd)
De verschijnselen van de ziekte van Legg-Calve-Perthes beginnen vaak met een lichte kreupelheid die in de loop van weken tot maanden steeds erger wordt. Naarmate de ziekte vordert, worden de pijn en stijfheid duidelijker en treedt er spieratrofie op. Uiteindelijk zal de hond stoppen met het dragen van gewicht op het aangetaste ledemaat vanwege de pijn en zwakte. De typische beginverschijnselen zijn tussen de vijf en acht maanden oud.
Wat veroorzaakt de ziekte van Legg-Calve-Perthes bij honden?
Legg-Calve-Perthes is typisch een erfelijke ziekte waarvan wordt aangenomen dat deze wordt veroorzaakt door:
- Een gebrek aan voldoende bloedtoevoer naar het femur (dijbeen)
Het gebrek aan bloedtoevoer veroorzaakt necrose van de femurkop, wat leidt tot het geleidelijk uiteenvallen van bot en kraakbeen in het heupgewricht.
Legg-Calve-Perthes komt voornamelijk voor bij honden van kleine rassen. Yorkshire Terriers worden het vaakst getroffen, maar verschillende andere soorten kleine hondenrassen kunnen de ziekte ontwikkelen. In zeldzame gevallen kan de ziekte worden veroorzaakt door een verwonding.
Hoe dierenartsen de ziekte van Legg-Calve-Perthes bij honden vaststellen
Vergelijkbare symptomen kunnen voorkomen bij honden met andere orthopedische aandoeningen, zoals heupdysplasie, dus een definitieve diagnose is essentieel voor het bepalen van de juiste behandeling. Uw dierenarts zal een diagnose stellen op basis van de voorgeschiedenis, onderzoek en röntgenfoto’s.
Als de kreupelheid of andere ziektesymptomen van uw hond verergeren, plan dan een controle door de dierenarts. Hoe eerder de diagnose wordt gesteld, hoe groter de kans op een effectieve behandeling.
Hoe wordt de ziekte van Legg-Calve-Perthes bij honden behandeld?
In milde gevallen van de ziekte van Legg-Calve-Perthes kunnen dierenartsen conservatief behandelen met rust en pijnmedicatie zoals ontstekingsremmers. Conservatieve therapie kan helpen om de kreupelheid onder controle te houden, maar zal de progressie van de ziekte niet stoppen. Als de verschijnselen niet voortschrijden, kan de hond nog jaren comfortabel leven. Het is belangrijk om de hond mager te houden, want overgewicht zal het gewricht te veel belasten.
Uiteindelijk is een operatie de beste behandeling voor de ziekte van Legg-Calve-Perthes. Uw dierenarts zal een excisie van de femurkop en -hals uitvoeren. Hierbij wordt het uiteenvallende bot op het “bal”-gedeelte van het gewricht verwijderd.
Prognose voor honden met de ziekte van Legg-Calve-Perthes
Na de operatie is revalidatietherapie nodig om de spieren weer op te bouwen die een soort “vals gewricht” vormen op de plaats waar het zieke bot zat. Honden met vroege ziekteveranderingen of milde symptomen kunnen snel herstellen. Honden met spieratrofie hebben mogelijk meer tijd nodig om hun spiermassa weer op te bouwen. Gelukkig herstellen de meeste honden na verloop van tijd volledig en gaan ze een normaal leven leiden.
Hoe de ziekte van Legg-Calve-Perthes te voorkomen
Behalve het vermijden van traumatische verwondingen, kunt u niet veel doen om te voorkomen dat de ziekte zich ontwikkelt bij een hond die u al heeft. U kunt echter wel voorkomen dat uw hond de ergste symptomen moet doorstaan door snel naar de dierenarts te gaan zodra de symptomen verschijnen.
Het is belangrijk om niet met een hond met de ziekte van Legg-Calve-Perthes te fokken om te voorkomen dat het gen wordt doorgegeven. In plaats daarvan moeten honden met de ziekte van Legg-Calve-Perthes gesteriliseerd of gecastreerd worden.
Verantwoordelijke fokkers testen vaak de heupen van hondenrassen die aanleg hebben voor de ziekte van Legg-Calve-Perthes voordat ze ermee fokken. Het testen kan gedaan worden door röntgenfoto’s in te sturen naar de Orthopedic Foundation for Animals (OFA), waar ze beoordeeld kunnen worden op tekenen van LCPD en heupdysplasie.
Als u een klein hondenras van een fokker koopt, vraag dan of de heupen van de ouders door een dierenarts zijn onderzocht, idealiter via de OFA.
