Een hackamore is een hoofdstel zonder bit. Een mechanische hackamore is een bitloos hoofdstel met schachten. Een bitloos hoofdstel zonder schachten wordt een side pull genoemd. Deze hackamores worden soms gezien op de trail, in de springring, en bij western snelheidswedstrijden zoals barrelracen.
De schachten op de mechanische hackamore zorgen voor een hefboomwerking, net zoals de schachten op een trensbit dat doen. In plaats van druk uit te oefenen in de mond, oefent de hackamore druk uit op de neus en andere punten van het hoofd. Als er aan de teugels getrokken wordt, wordt de kroon van het hoofdstel naar beneden tegen de nek van het paard getrokken, het neusstuk wordt tegen de neus van het paard getrokken en de kinriem oefent druk uit tegen de kin, net als bij een bit.
De zwaarte van de hackamore hangt af van het materiaal waarvan het gemaakt is en de lengte van de schenkels. Hoe langer de schachten, hoe meer druk er kan worden uitgeoefend op het hoofd en het gezicht van het paard. Lange schenkels verhogen de stoeprandwerking. Een afgerond neusstuk van stijf lariatouw of gevlochten leer rond stijf koord zal een scherpere druk op de neus van het paard uitoefenen dan een plat breed neusstuk. Een ketting onder de kin zal een scherper hulpmiddel zijn dan een leren kinriem. Als u de teugels naar achteren trekt, komen het neusstuk en de kinriem dichter bij elkaar, waardoor de kaak wordt afgekneld.
Zijn Hackamores beter voor paarden?
Hackamores zijn niet humaner omdat er geen bit in de paardenmond zit. Hackamores kunnen erg hard zijn, en hevige pijn veroorzaken in het gevoelige gezicht van het paard. De schachten van sommige hackamores kunnen meer dan 20 cm lang zijn. Met de kracht van de hefboomwerking is het mogelijk om het gezicht van een paard te beschadigen. Het is belangrijk om het neusstuk van een hackamore zo hoog af te stellen dat het boven het kraakbeen van de neus zit. Op deze manier zit het op het bot, in plaats van op het zachtere kraakbeen.
Een mechanische hackamore wordt niet aanbevolen voor het trainen van een paard. De actie is te streng, onnauwkeurig en het paard moet begrijpen hoe hij moet halsteren aan een losse teugel met een lichte aanraking. Het is erg moeilijk om een paard te leren buigen of te buigen omdat het niet mogelijk is om een directe teugel te gebruiken met een mechanische hackamore. Het is ook geen goed idee voor een nieuwe ruiter met onvaste handen om met een mechanische hackamore te rijden. Beginnende ruiters die de neiging hebben om de teugels vast te houden voor evenwicht, kunnen per ongeluk aan het gezicht van het paard trekken, wat pijn en verwarring kan veroorzaken.
Het belangrijkste voordeel van het gebruik van een mechanische hackamore is dat een paard dat moeilijk te stoppen is door middel van hefboomwerking gestopt kan worden met minimaal contact met de teugels. Hoewel deze hulpen er aantrekkelijk uitzien als een snel antwoord om een paard te leren ‘whoa’ te doen, kunnen ze ook problemen veroorzaken zoals hoofdschudden, hoge hoofdhouding of overbuiging, en mogelijke gezichtsbeschadigingen. Ruiters die op zoek zijn naar een hoofdstel dat het paard toestaat om te eten en te drinken op het parcours kunnen overwegen om een bitloos hoofdstel, bosal of side pull te gebruiken. Bitten of hackamores met lange schachten zijn niet geweldig voor trail riding omdat de schachten in twijgen en tuig kunnen blijven haken. Als de ruiter van mening is dat een mechanische hackamore de juiste keuze is, gebruik er dan een met korte schachten en een platte, zachte neusriem. Op die manier is de kans kleiner dat het paard zich per ongeluk bezeert door een schacht te haken of te stoten.
