We hebben het allemaal wel eens meegemaakt. U richt uw nieuwe aquarium in, installeert al uw levende stenen en richt ze precies goed in, inclusief de perfecte boog in het midden van het substraat. Vervolgens zet u de prachtige koralen in de perfecte positie, zodat ze elkaar niet beledigen, en dan acclimatiseert u zorgvuldig de perfecte vissen en ongewervelde dieren en laat u ze los in de bak.
Alles werkt ongeveer vier weken lang fantastisch, totdat alles plotseling bedekt is met een deken van lelijke bruine algen. U voert weer een batterij waterchemische tests uit, die dezelfde resultaten laten zien als altijd: een klein beetje ammoniak, nul nitriet, bijna nul nitraat en een spoortje fosfaat. Er is weinig voedsel (nitraat of fosfaat) voor algen om zich mee te voeden, dus wat is dat lelijke bruine spul en waar komt het vandaan? Een betere vraag is “hoe kom je ervan af?”. Wat u ook doet, het lijkt alleen maar te blijven groeien en steeds erger te worden. Wat u ziet is bruine diatomeeënalg, en het lijkt op geen enkele andere alg – groen, rood of bruin – waar u ooit mee te maken hebt gehad.
Bruine kiezelalgen
Diatomeeën zijn eencellige algen (klasse: Bacillariophyceae) die uit vele soorten bestaan die allemaal een celwand van kiezelzuur hebben. Het zijn fotosynthetiserende algen (die licht gebruiken om hun eigen voedsel te produceren), net als veel andere soorten algen. Hun geelbruine chloroplasten, waar de fotosynthese plaatsvindt, geven hen hun goudbruine kleur. Diatomeeën komen voor in oceanen, meren, vijvers, rivieren en zelfs in vochtige grond en die modderpoel in uw achtertuin. Met andere woorden, ze komen overal voor waar water is.
Massa’s kiezelwaterskeletten zijn op aarde in zulke grote hoeveelheden bewaard gebleven dat ze diepe afzettingen hebben gevormd die worden geoogst en gebruikt in filters, verf, tandpasta (denk daaraan als u de volgende keer voor de badkamerspiegel staat om uw parelwitte tanden te poetsen) en vele andere toepassingen.
Bruine diatomeeën zijn autotroof (in staat om hun eigen voedsel te maken uit anorganische stoffen met behulp van licht of chemische energie) en zijn daarom beperkt tot gebieden met wat licht om te groeien en zich voort te planten. Bruine diatomeeënalgen komen voor in oceanen tot een diepte van ongeveer 600 meter, dus ze zullen geen problemen hebben om genoeg licht te vinden om zich te vermenigvuldigen in uw helder verlichte rifaquarium, dat misschien maar 24 inch diep is.
Bruine diatomeeën worden vaak gezien in nieuwe aquaria die net hun biologische cyclus hebben voltooid. De algenbloei kan bestaan uit slechts een licht bruin laagje op delen van het substraat, de rotsen en de aquariumwanden, maar het kan ook een volledig laagje zijn. De meeste aquarianen hebben dit probleem aangepakt door de diatomeeën van het substraat en de rotsen af te zuigen en van de aquariumwanden af te borstelen. Uiteindelijk ging het weg, hopelijk voordat het ernstige schade toebracht aan de koralen in de tank door ze te bedekken en te verstikken.
Waarom bruine diatome verwijderen?
Er zijn een aantal redenen om ze uit uw aquarium te verwijderen en te voorkomen dat ze in de toekomst weer verschijnen, behalve het feit dat bruine diatomeeën lelijk zijn in een aquarium.
- Ze kunnen zuurstof in het aquarium onttrekken wanneer ze afsterven en ontbinden.
- Ze kunnen de koralen en levende stenen bedekken, waardoor deze verstikken en afsterven.
- Als de kiezelwieren afsterven, laten ze weer silicaat in het aquariumwater los.
- Ze kunnen moeilijk van het gesteente en de aquariumwanden te verwijderen zijn.
De meeste zeewateraquarianen denken niet na over natuurlijke manieren om bruine kiezelwieren uit hun zeewateraquarium te verwijderen. In deze tijd van allerlei chemicaliën en behandelingen voor elke kwaal die een zeewateraquarium (of zoetwateraquarium) ondervindt, worden de kleine wezentjes die de natuur heeft voortgebracht en die ervoor zorgen dat bruine kiezelwieren de planeet niet overwoekeren, snel over het hoofd gezien.
Jaren geleden, toen we tropische vissen verzamelden op een van de buiteneilanden van Hawaï, hadden we een aantal glazen bakken met grindfilters die veel algen produceerden. Verschillende bakken leken altijd een overvloedige laag bruine kiezelwieren te hebben, die na elke schoonmaakbeurt weer tevoorschijn kwamen. In sommige tanks zaten uiteindelijk een aantal Kole Tangs (Ctenochaetus strigosus) terwijl ze op verzending wachtten. Het duurde niet lang voordat de Kole Tangs een mozaïek van kleine vislipsporen in de bruine kiezelwieren op de aquariumwanden maakten. Ze waren dol op de diatomeeën en zouden waarschijnlijk de hele bak hebben schoongemaakt als ze er langere tijd waren gebleven. Omdat de bakken alleen bedoeld waren om de vissen in te houden voordat ze verscheept werden, waren de algen niet zo’n probleem, maar het was indrukwekkend hoeveel kiezelalgen de Kole Tangs in korte tijd opaten.
De spar / Nusha Ashjaee
Omgaan met verdere uitbraken
Algengroei is vrij normaal voor nieuwe aquaria. Als er echter nog meer bruine kiezelwieren uitbreken, is er iets mis met de chemische samenstelling van het water in het aquarium. In het verleden hebben we verschillende aquaria gehad die om verschillende redenen “recycleerden”, een aantal dagen lang een verhoogd ammoniak- en nitrietgehalte hadden en kort daarna een bruine diatomeeënbloei vertoonden die snel overging. Aan de andere kant, als het aquarium niet normaal recycleert en er een aanzienlijke bloei van bruine kiezelalgen optreedt, is het probleem waarschijnlijk dat er een overvloed aan voedsel is in de vorm van silicaat en kiezelzuur, waarvan de bruine kiezelalgen afhankelijk zijn om te groeien.
Hoe komen silicaat en kiezelzuur dan in uw aquariumwater terecht? Veel waterbronnen (gemeentelijk, privé en zelfs putten) bevatten silicaat, kiezelzuur of verbindingen die deze elementen bevatten. Deze verbindingen worden uiteindelijk afgebroken, waarbij silicaat en kiezelzuur uitlogen die in uw aquarium terechtkomen. Er zijn een aantal silicaattestkits verkrijgbaar waarmee u uw lokale water kunt testen om te zien of het silicaat bevat.
Controleer de analyse op de zeezoutmix die u gebruikt. Sommige bevatten een bepaalde hoeveelheid silicaat, dus u kunt overwegen om van zeezoutmengsel te veranderen als u een aanhoudend probleem hebt met bruine kiezelwieruitbraken.
Als uw zoetwaterbron silicaatgehaltes bevat, hoe verwijdert u die dan? Gelukkig zijn er een aantal producten die dit vrij efficiënt doen. Voordat we ingaan op welke producten silicaat kunnen verwijderen, laten we eerst vaststellen welke dat niet kunnen: actieve kool verwijdert geen silicaat, zelfs niet de producten van de hoogste kwaliteit. Een aantal koolstofproducten van mindere kwaliteit logen zelfs fosfaat (een ander bruin diatomeeënvoedsel) in uw water, wat averechts werkt.
Veel fosfaatverwijderende producten verwijderen tegelijkertijd ook silicaat uit het water, waardoor u twee keer zoveel waar voor uw geld krijgt. Sommige van deze producten worden geleverd in plaatvorm, sommige in korrelvorm, en andere zijn al in padvorm geladen. Elk van deze producten kan in uw filtratiesysteem worden aangepast zodat het water er doorheen loopt en er niet “overheen” gaat. Met een beetje fantasie kunt u een manier vinden om ze aan te passen, zodat u ze zelfs effectief in een hang-op filter kunt gebruiken.
U kunt ook uw bronwater behandelen om het silicaat te verwijderen. Een aantal aquarianen gebruikt RO/DI-apparaten om hun bronwater te filteren. Voor degenen die niet bekend zijn met RO/DO-apparaten: het zijn gewoon een aantal kamers waarin u verschillende patronen plaatst om specifieke verbindingen en elementen uit het water te verwijderen. Onder de verschillende verkrijgbare patronen zijn er enkele die specifiek silicaat verwijderen. Ze zijn niet goedkoop, maar kunnen meestal efficiënt silicaat verwijderen uit een paar honderd liter water voordat ze uitgeput raken en vervangen moeten worden.
Zoals u ziet, is het uiteindelijk niet zo moeilijk om bruine kiezelalgen kwijt te raken en uitbraken te voorkomen. Net als bij andere algen hoeft u alleen maar hun voedsel te verwijderen en ze uit te hongeren. Het is gewoon een kwestie van hun voedselbron identificeren.
