Maag Dilatatie-Volvulus (GDV), gewoonlijk bloat genoemd, is een medische noodtoestand die het meest voorkomt bij honden van grote en grote rassen. Dit is een levensbedreigende situatie die zich voordoet wanneer de maag zich met gas of voedsel vult, uitzet en vervolgens roteert, waardoor gas in de maag wordt opgesloten en bloedtoevoer naar de maag en de milt wordt afgesneden. Als de druk zich ophoopt in de maag en niet kan worden vrijgegeven, wordt het maagweefsel necrotisch (sterft) en kan de maag zelfs scheuren. De uitzetting van de maag heeft ook een ernstig effect op het hart en de longen, waardoor ademhalingsmoeilijkheden en abnormaal hartritme ontstaan.
Wat zijn de tekenen van Bloat bij honden?
De meeste honden zullen snel in shock raken nadat de tekenen van GDV zijn waargenomen. De dood kan binnen een paar uur (of korter) optreden. Er zijn verschillende algemene symptomen van GDV die onmiddellijke actie van uw kant rechtvaardigen.
- Uitgestoken (opgeblazen) buik
- Onproductieve kokhalzen / hijsen
- Extreme lethargie
- Overmatige speekselvloed
- Zwaar hijgen
- Rusteloosheid of pacing
- Bleek tandvlees
Als u een van deze symptomen opmerkt, moet u onmiddellijk naar een dierenarts gaan, vooral als u een grote hond heeft. Sommige honden zullen maagverwijding (opzwellen) zonder de volvulus (torsie / draaien) ervaren. Deze honden moeten nog steeds onmiddellijk worden verzorgd door dierenartsen. Hoe dan ook, het vroeg genoeg vangen van deze aandoening verhoogt de overlevingskansen van je hond.
Wat veroorzaakt Bloat bij honden?
Er zijn veel onderzoeken gedaan om de oorzaken van GDV te bepalen, maar onderzoekers weten nog steeds niet helemaal zeker waarom de aandoening optreedt. De meeste experts zijn het er echter over eens dat de specifieke omstandigheden het risico van een hond voor GDV kunnen vergroten.
- Ras (grote of grote rassen zijn bijzonder gevoelig voor GDV)
- Grote, diepe borst
- Gulpen eten / eten te snel
- Hoge activiteit na grote maaltijden
- Eén maaltijd per dag eten
- Stress en angst
- Conditie van dun lichaam
- Genetische aanleg
Het is zonder twijfel dat bepaalde hondenrassen vatbaar zijn voor GDV. Volgens de meeste studies zijn de meest voorkomende hondenrassen die risico lopen voor GDV grote honden met een diepe bovenlijf, waaronder (maar niet beperkt tot) Duitse doggen, Weimaraners, standaardpoedels en Sint-Bernards.
Kan GDV worden voorkomen?
Er zijn veel theorieën over GDV-preventie. Wetenschappelijke studies zijn echter door de jaren heen in tegenspraak met vele methoden. Een van de meest onfeilbare manieren om GDV te voorkomen is profylactische gastropexy, een electieve operatie waarbij de maag aan de lichaamswand wordt gehecht. Dit kan vaak worden uitgevoerd tijdens de routine sterilisatie of sterilisatie van een jonge hond. Profylactische gastropexie is zeer effectief in het voorkomen van GDV, maar het kan ook vrij duur zijn. Sommige chirurgen bieden ook laparoscopische gastropexy. Deze procedure omvat het invoegen van starre camera’s door kleine incisies. Het is minder riskant dan traditionele chirurgie, maar kan duurder zijn. Profylactische gastropexie wordt meestal alleen aanbevolen bij honden die als zeer risicovol voor GDV worden beschouwd. Praat met uw dierenarts over de beschikbare opties voor uw hond.
Andere preventieve maatregelen staan ter discussie. Niet alle experts zijn het eens over de effectiviteit van de volgende methoden, dus bespreek ze met uw dierenarts:
- Eet twee of meer maaltijden per dag
- Langzamer eten (sommige hondenkommen zijn ontworpen om het eten te vertragen, maar werken niet altijd)
- Vermijd krachtige lichaamsbeweging na de maaltijd
- Ingeblikt voedsel toevoegen aan het gewone dieet
- Het verheffen van de voer- en waterbakken (sommige onderzoeken tonen aan dat dit het risico voor GDV mogelijk zelfs verhoogt)
Naast de profylactische gastropexie, is het belangrijkste dat u kunt doen, uw hond van dichtbij observeren. Let op eventuele veranderingen of tekenen van ziekte en meld deze aan uw dierenarts. Nogmaals, het kan niet genoeg worden benadrukt hoe belangrijk het is om preventie te bespreken met uw dierenarts.
Hoe wordt GDV behandeld?
Als uw dierenarts GDV vermoedt, is de eerste stap om de hond te stabiliseren. Veterinaire medewerkers zullen snel intraveneuze katheters plaatsen en snel vloeistoffen toedienen voor shocktherapie. Zuurstoftherapie is soms vereist voor honden die moeite hebben met ademhalen.
Zodra de behandeling voor shock aan de gang is en de hond stabiel genoeg is om te worden verplaatst, zal de dierenarts waarschijnlijk röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) willen laten uitvoeren om de bloat te bevestigen en maagtorsie te controleren.
Gelukkig is GDV meestal gemakkelijk te diagnosticeren met een of twee radiografische afbeeldingen.
De standaard volgende stap is om decompressie te proberen door een maagsonde te passeren. Als de buis kan worden gepasseerd, komt het gas vrij en kan de maag worden gepompt om voedsel te verwijderen. Sedatie kan worden gebruikt om de hond te ontspannen tijdens deze stap.
Een elektrocardiogram (EKG) kan worden uitgevoerd om hartritmestoornissen te controleren. Indien nodig kunnen medicijnen worden gegeven om het hart te stabiliseren. Bloed moet worden getrokken om een aantal tests uit te voeren; deze omvatten meestal een volledig bloedbeeld (CBC), een chemiepaneel (om organen en andere lichaamsfuncties te beoordelen) en soms elektrolyten en bloedgasanalyse.
Dierenartsen, technici en assistenten werken als een team om deze tests en behandelingen tegelijkertijd en zo snel mogelijk uit te voeren. De bovenstaande procedures zullen allemaal in de eerste 10 tot 20 minuten plaatsvinden.
Zodra de hond is gestabiliseerd en GDV is bevestigd, moet een operatie worden uitgevoerd (meestal, zelfs als de decompressie succesvol is geweest). Zonder chirurgie, loopt de hond een extreem hoog risico op herhaling van GDV. Tijdens de operatie worden de maag en de omliggende weefsels geïnspecteerd op schade. In sommige gevallen moet de milt en / of het deel van de maag worden verwijderd vanwege weefselnecrose, wat de kans op herstel kan verminderen. Helaas zullen sommige honden zo’n hoge mate van weefselbeschadiging hebben dat ze niet kunnen worden bespaard. Daarom is acteren op GDV zo snel mogelijk zo belangrijk. Als de schade kan worden hersteld, wordt de maag chirurgisch aan de lichaamswand gehecht (een procedure die gastropexie wordt genoemd). Dit zal helpen om GDV in de toekomst te voorkomen.
De uren tot dagen na de operatie zijn cruciaal, omdat er veel post-operatieve complicaties kunnen optreden. Honden worden in het ziekenhuis opgenomen op intraveneuze vloeistoffen en medische behandelingen tot ze stabiel worden geacht. Ze worden pas uit het ziekenhuis ontslagen als ze goed op weg zijn om te herstellen.
