In dit artikel Uitbreiden
- Wat is een histiocytoom?
- Symptomen
- Oorzaken
- Diagnose stellen
- Behandeling
- Prognose
- Preventie
Histiocytomen zien er eng uit, maar ze zijn niet gevaarlijk. Deze goedaardige gezwellen zijn opgezwollen, rood en soms zweervormig en zijn meestal niet pijnlijk of jeukerig voor honden. Chirurgische behandeling wordt alleen aanbevolen als de bult groot genoeg wordt om de hond of het baasje te hinderen. Er zijn echter ook soortgelijke bultjes die kunnen wijzen op parasieten of kwaadaardigheid, dus een veterinair onderzoek is aan te raden om het type bultje op de huid van je hond te verifiëren.
Wat is een histiocytoom?
Een histiocytoom is een goedaardig (niet-kankerachtig) huidgezwel dat meestal voorkomt bij jonge honden. Ze ontstaan in de Langerhanscellen (ook wel histiocyten genoemd), die het lichaam van de hond helpen beschermen tegen vreemde “indringers” op de huid, zoals pollen, bacteriën of schimmels.
Symptomen van histiocytoom bij honden
Histiocytoom komt meestal voor bij honden van drie jaar en jonger. Ze verschijnen meestal plotseling en worden bij toeval ontdekt wanneer baasjes hun hond aaien. Omdat histiocytomen weinig of geen irritatie veroorzaken, zullen honden over het algemeen hun baasjes er niet op attenderen door te krabben, likken of kauwen.
Symptomen
- Kleine, haarloze, rode knobbel(s)
- Glad huidoppervlak
Deze gezwellen zijn verheven en hebben meestal een glad huidoppervlak, waardoor ze eruitzien als knopen. Ze verschijnen meestal op het hoofd, de nek, de oren of de ledematen van een hond, maar kunnen ook elders op het lichaam van een hond voorkomen. Ze kunnen tot vier centimeter in diameter zijn, maar zijn meestal kleiner dan twee centimeter.
Wat veroorzaakt histiocytoom bij de hond?
Histiocytomen kunnen bij elk hondenras voorkomen, maar bij sommige rassen worden ze vaker gezien, zoals boxers, bulldogs en flatcoated retrievers.
Hoewel histiocytomen zelf niet kankerverwekkend zijn, behoren ze op microscopisch niveau tot een bredere classificatie van gezwellen die bekend staan als rondcellige tumoren. Er is geen oorzaak bekend voor deze tumoren, waarvan sommige kankerachtig kunnen worden.
Hoe stellen dierenartsen de diagnose histiocytoom bij honden?
Als uw hond plotseling een knobbel ontwikkelt, of als u vermoedt dat uw hond een histiocytoom heeft, zal uw dierenarts beginnen met een grondig onderzoek en een anamnese van uw hond.
In dit artikel Uitbreiden
Wat is een histiocytoom?
Symptomen
Oorzaken
Diagnose stellen
Behandeling
Prognose
Preventie
Histiocytomen zien er eng uit, maar ze zijn niet gevaarlijk. Deze goedaardige gezwellen zijn opgezwollen, rood en soms zweervormig en zijn meestal niet pijnlijk of jeukerig voor honden. Chirurgische behandeling wordt alleen aanbevolen als de bult groot genoeg wordt om de hond of het baasje te hinderen. Er zijn echter ook soortgelijke bultjes die kunnen wijzen op parasieten of kwaadaardigheid, dus een veterinair onderzoek is aan te raden om het type bultje op de huid van je hond te verifiëren.
Wat is een histiocytoom?
Een histiocytoom is een goedaardig (niet-kankerachtig) huidgezwel dat meestal voorkomt bij jonge honden. Ze ontstaan in de Langerhanscellen (ook wel histiocyten genoemd), die het lichaam van de hond helpen beschermen tegen vreemde “indringers” op de huid, zoals pollen, bacteriën of schimmels.
Symptomen van histiocytoom bij honden
Histiocytoom komt meestal voor bij honden van drie jaar en jonger. Ze verschijnen meestal plotseling en worden bij toeval ontdekt wanneer baasjes hun hond aaien. Omdat histiocytomen weinig of geen irritatie veroorzaken, zullen honden over het algemeen hun baasjes er niet op attenderen door te krabben, likken of kauwen.
-
Symptomen
-
Kleine, haarloze, rode knobbel(s)
-
Glad huidoppervlak
-
Deze gezwellen zijn verheven en hebben meestal een glad huidoppervlak, waardoor ze eruitzien als knopen. Ze verschijnen meestal op het hoofd, de nek, de oren of de ledematen van een hond, maar kunnen ook elders op het lichaam van een hond voorkomen. Ze kunnen tot vier centimeter in diameter zijn, maar zijn meestal kleiner dan twee centimeter.
