U hebt misschien wel eens gehoord dat grasdoppen gevaarlijk kunnen zijn voor honden, maar weet u ook waarom ze schadelijk zijn? De zaaddozen van hoge grassen zoals vossenstaart en cheatgras kunnen zich aan een hond hechten en in de huid vastgroeien. Als ze onbehandeld blijven, kunnen deze vreemde lichamen zich door het lichaam verplaatsen en ernstige ontstekingen en mogelijk infecties veroorzaken.
U kunt uw hond helpen beschermen tegen foxtails, cheatgrass en andere schadelijke grassprieten door te leren hoe u deze potentieel gevaarlijke grassen kunt herkennen. Hoe eerder u de tekenen van grasgraatproblemen bij uw hond herkent, hoe gemakkelijker u uw hond kunt helpen en ernstiger letsel kunt voorkomen.
Wat zijn grashalmen?
Grasdauw
Een grasdauw is de zaaddoos van bepaalde hoge grassoorten die als invasief onkruid groeien, waaronder veelvoorkomende voorbeelden als vossenstaart en cheatgras. Elke plant kan duizenden zaden produceren en deze grassen komen in heel Noord-Amerika voor, vooral in het westen van de Verenigde Staten.
Deze onkruidgrassen vormen zaaddozen die in de zomer uitdrogen en zich verspreiden. Veel van deze zaaddozen hebben kleine weerhaakjes waarmee ze zich gemakkelijk aan dieren en voorwerpen kunnen vasthechten. Dit is de natuurlijke manier om de graszaden te verspreiden en zich voort te planten.
Als een hond door hoog gras loopt, kunnen de zaaddozen zich gemakkelijk aan zijn lichaam vasthechten. De kleine weerhaakjes zorgen ervoor dat de grashalm in één richting beweegt, waardoor hij zich in de huid kan vastzetten en steeds dieper in de weefsels kan doordringen als een vreemd lichaam.
Grasaren worden soms “gemene zaden” genoemd vanwege de schade die ze bij honden kunnen aanrichten. Het risico is het grootst in de zomer, wanneer de zaaddozen droog zijn en gemakkelijk loskomen van het gras.
Waarom zijn grasdauwen gevaarlijk voor honden?
Grasaren van onkruid zoals cheatgras en vossenstaart blijven aan de vacht van een hond vastzitten terwijl hij door deze hoge grassen rent of wandelt. De hoogte van veel honden komt goed overeen met de locatie van de zaaddozen op de grassen, en contact met het gras zorgt ervoor dat de scherpe, lichtgewicht grashalmen aan de hond blijven kleven. Als de hond beweegt, kan de grasdop de huid van de hond doorboren en zich vastzetten door de weerhaken. Door verdere beweging kan de grasdop zich verplaatsen. De zaden van de vossenstaart kunnen ook loskomen van de peul en vast komen te zitten.
Grasdassen raken meestal verstrikt in de poten, huid, neusgaten, oren en ogen van de hond. Ze kunnen ook dieper in het lichaam vast komen te zitten. Er zijn grasdassen bekend die door de lichaamswand heen naar de borst- en buikholte zijn getrokken.
Wanneer een grashalm vastzit, reageert het lichaam met een ontsteking. Cellen beginnen het gebied af te schermen om het vreemde voorwerp in te sluiten en een mogelijke infectie te voorkomen, waardoor een abces ontstaat. Veel honden ontwikkelen een pijnlijke, gezwollen knobbel op de plaats waar de grasaar zich bevindt. Ingesloten grasdrollen kunnen leiden tot ernstige infecties en andere complicaties.
Tekenen van vossenstaart- of cheatgrasproblemen bij honden
- Koorts
- Lethargie
- Verlies van eetlust
- Gezwollen en/of pijnlijke knobbel
- Prikgaatje
- Afscheiding of bloeding
- Likken, kauwen of krabben aan het aangetaste gebied
- Hinken (als de poten aangetast zijn)
- Hoofdschudden (bij aangetaste oren)
Als u deze of andere ziektesymptomen bij uw hond opmerkt, neem dan meteen contact op met uw dierenarts. Laat uw dierenarts weten of uw hond in de buurt van hoge grassen is geweest. Hoe eerder een grasaar wordt ontdekt, hoe gemakkelijker het te behandelen is. Wacht niet tot het probleem vanzelf oplost. Het is zeer onwaarschijnlijk dat grasaren vanzelf uitvallen en meestal worden ze na verloop van tijd erger.
Behandeling voor gazongroeiproblemen
Uw dierenarts zal uw hond nauwkeurig onderzoeken, vooral de plekken die gezwollen of pijnlijk zijn, of die een prikwond lijken te hebben. In veel gevallen zal de dierenarts niet weten of het probleem veroorzaakt is door een vreemd lichaam zoals een grasdons totdat er verdere diagnostiek is gedaan.
Als uw hond ademhalingsproblemen, spijsverteringsproblemen of andere algemene ziektesymptomen heeft, kan beeldvorming zoals röntgenfoto’s en/of een echografie nodig zijn. Bloed en urine kunnen ook onderzocht worden om te kijken of er aanwijzingen zijn voor infecties, orgaanproblemen en/of afwijkingen aan de bloedcellen.
Het kan nodig zijn om uw hond te verdoven als de grasaar in een gevoelig gebied zit, zoals de mond, neus, ogen of oren, of als het aangetaste gebied erg pijnlijk is. Indien mogelijk kan uw dierenarts proberen de grasaar te verwijderen terwijl uw hond nog onder verdoving is. Als het vermoeden bestaat dat de grasaar in de neusholte zit, kan de dierenarts een verwijzing voor een rhinoscopie aanbevelen. Dit houdt in dat er een buisje met een kleine camera in de neus wordt gebracht en dat het abces wordt opgehaald met een klein instrument dat door het buisje wordt geleid. In veel gevallen kan het abces worden geopend, het vreemde lichaam worden verwijderd en het gebied worden gespoeld en schoongemaakt.
In andere gevallen is er een meer invasieve operatie nodig om het grasabces te verwijderen en wordt uw hond onder algehele narcose gebracht. Een kijkoperatie kan worden aanbevolen als diagnostische tests wijzen op een probleem in de borstkas, buik of diep in de weefsels van het lichaam. Dit kan een veel gecompliceerdere procedure zijn en uw dierenarts kan aanraden om u door te verwijzen naar een specialist die extra beeldmateriaal kan maken en postoperatief intensievere zorg kan bieden.
Hoe beschermt u uw hond tegen vossenstaarten en Engels gras?
Als uw hond in een gebied met hoge grassen is geweest, controleer dan zijn lichaam op grashalmen, wonden en gezwollen plekken. Kijk goed naar de poten, controleer de boven- en onderkant van de voeten en tussen de tenen. Controleer de oren en de bek. Borstel de vacht van uw hond grondig uit na wandelingen buiten de lijn in gebieden met hoog gras en verwijder vreemde voorwerpen uit de vacht van uw hond. Houd hem de komende dagen goed in de gaten.
- Verwijder onkruid uit de tuin en het verblijf van uw huisdier.
- Houd huisdieren uit droge, grasrijke velden en bermen.
- Houd de vacht van uw huisdier schoon en goed verzorgd. Dit kan betekenen dat u de vacht kort moet knippen om de ophoping van graszaad te verminderen en dagelijkse inspecties te vergemakkelijken.
- Controleer uw huisdier dagelijks op haarmatten (waar grasaren zich graag verstoppen) en onderzoek het gebied tussen de tenen.
- Knip het haar tussen de voetkussentjes van honden om de kans te verkleinen dat ze grasaren oppikken en overweeg om uw hond laarsjes aan te doen tijdens wandelingen in gebieden met een hoog risico.
- Overweeg een commercieel beschermingsproduct, zoals OutFox Field Guard, voor honden in het veld om grasdassen uit de buurt van hun ogen, neus, mond en oren te houden.
