Als het om huisdieren gaat, verwijst de term ‘lichaamsconditie’ meestal naar de vraag of een huisdier te dun, te dik of in goede staat is. Het is een onnauwkeurige meting, maar door ervaring kan het beoordelen van de lichaamsconditie helpen uw huisdier gezond te houden door detectie van gewichtsveranderingen mogelijk te maken die op een probleem kunnen duiden. Gewichtsverlies of een te lichte conditie kan wijzen op een gezondheidsprobleem. Omgekeerd moet gewichtstoename worden beheerd om obesitas en de bijbehorende gezondheidsproblemen te voorkomen. Bij sommige huisdieren is het vrij eenvoudig om de lichaamsconditie visueel en op gevoel te beoordelen, maar bij vogels is frequent wegen de beste manier om hun conditie te controleren.
Weegvogels
Het is het beste om een goede schaal te krijgen (bijvoorbeeld een vogelschaal, een weegschaal of een andere weegschaal die in gram weegt) en periodiek het gewicht van uw vogel te controleren. Vogels zijn experts in het verbergen van tekenen van ziekte, dus het opmerken van gewichtsverlies is vaak de beste manier om een mogelijk gezondheidsprobleem vroegtijdig op te sporen. Experts raden aan om de papegaaien dagelijks te wegen en oudere papegaaien moeten minstens een of twee keer per week worden gewogen. Houd een goede registratie van het gewicht van uw vogel bij, zodat u snel trends kunt opmerken. Een gewichtsverlies van 5 procent is zeer ernstig voor uw vogel en zal alleen worden gedetecteerd door uw vogel regelmatig te wegen.
Feeling the Keel Bone
Dit is zeer onnauwkeurig en zeker niet de beste manier om de toestand van uw vogel in de loop van de tijd te controleren. Wanneer u een nieuwe vogel uitkiest, is dit een goede, snelle manier om de lichaamsconditie te beoordelen en te lage (en mogelijk zieke) vogels te vermijden. De kiel is een lang, dun, plat bot dat recht uit de borstwand (borstbeen) van de vogel steekt. Spieren hechten zich aan beide zijden van het kielbot en de rand van het bot kan meestal gewoon worden gevoeld langs de middellijn van de vogel van de borst naar de buik.
Om de kiel te voelen, houdt u de vogel op zijn rug en voelt u de kiel op de middellijn van borst en buik met een paar vingers. De kiel loopt in de lengte langs de borst en buik, en het is het beste om de bekendheid van de kiel te voelen door je vingers zachtjes heen en weer te bewegen over de kiel.
Normaal gesproken kun je de rand van het bot voelen, maar het is min of meer zelfs met de spieren op de borst van de vogel, dus het is niet erg prominent. Bij een magere (ondergewicht) vogel is het kielbeen zeer prominent en voelt de rand van het bot erg scherp aan. Bij een zwaarlijvige vogel is het erg moeilijk om de kiel te voelen (vaak is er slechts een groef waar de kiel normaal gesproken wordt gevoeld). Pas gespeende vogels zijn vaak een beetje aan de magere kant, maar idealiter wil je een vogel die in goede staat is – waar je de kiel gemakkelijk kunt voelen, maar deze is niet overdreven prominent aanwezig.
