Het is gebruikelijk dat de meeste eigenaren van huisdieren hun nieuwste editie castreren of castreren. Gedragsproblemen met mannelijke honden, in het bijzonder, maken dit tot een standaard minder belangrijke operatie voor de meeste reuen. Het proces lijkt eenvoudig, maar het is niet ongebruikelijk voor een huisdiereigenaar om na een sterilisatiechirurgie naar huis terug te keren, alleen om te ontdekken dat het lijkt alsof zijn testikels er nog steeds zijn. Heeft uw dierenarts vergeten de klus te klaren of is er iets anders aan de hand? Of misschien heb je een reu aangenomen en vraag je je af of hij gecastreerd is.
Hoe te bepalen of een reu is gecastreerd
Als je een oudere reu hebt geadopteerd die naar verluidt gecastreerd was voordat je hem bezat, is het soms – maar niet altijd – eenvoudig om dit te verifiëren. Naast het ontbreken van zichtbare testikels in het scrotum van het huisdier (de zak met de testikels), zou je een litteken aan de onderkant van de zak, dichtbij de voorkant, moeten kunnen zien. Als je een litteken niet kunt zien, betekent dit niet noodzakelijk dat het huisdier niet gecastreerd is, omdat de littekens zo goed genezen zijn dat ze moeilijk te zien zijn. Als u de littekens van de operatie niet ziet, is de enige manier om ervoor te zorgen dat uw huisarts de hormoonspiegels controleert om er zeker van te zijn dat hij gecastreerd is. Het is ook mogelijk dat uw dierenarts de fysieke littekens die u hebt gemist, kan ontdekken, zonder hormoontests uit te voeren.
Wat kan er gebeuren na het castreren
Een meer raadselachtige situatie doet zich voor wanneer u uw reu hebt opgenomen voor zijn operatie en u zich dan begint af te vragen of de dierenarts inderdaad de castratie heeft uitgevoerd.
Het is hoogst onwaarschijnlijk dat uw dierenarts zou vergeten uw huisdier te castreren. Het genezingsproces kan het echter tijdelijk laten lijken alsof dat is wat er is gebeurd. Bij een hond-onzijdige operatie, ook wel castratie genoemd, wordt het scrotum meestal niet verwijderd. De incisie is recht gemaakt voor het scrotum. Er zijn enkele medische aandoeningen die verwijdering van het scrotumweefsel rechtvaardigen, maar dat is niet de norm. Soms kan postoperatieve bloeding een klein stolsel in het scrotum veroorzaken. Zwelling van de scrotale en aangrenzende weefsels, hetzij door een operatie of na het likken door de hond, kan er ook toe bijdragen dat zijn testikels nog steeds aanwezig zijn.
Dit is meestal niets om je zorgen over te maken. De zwelling in het gebied zou binnen een paar dagen moeten verdwijnen. Lichamelijke activiteit en likken moeten tot een minimum worden beperkt, en voor de persistente likers kan een e-halsband noodzakelijk zijn om problemen zoals infecties te voorkomen en om te voorkomen dat de hond de hechtingen voortijdig verwijdert.
Wanneer je je zorgen moet maken
De incisie mag niet actief huilende of sijpelende vloeistof zijn wanneer u uw huisdier oppakt. De meeste dierenartsen plannen een ontslagaanstelling om de instructies voor de post-operatie en verzorging van uw hond te bespreken, en dit omvat meestal een kijkje in de incisie om ervoor te zorgen dat er niets ongewoons aanwezig is. Als u merkt dat u bloedt of sijpelt nadat u thuis bent, neem dan contact op met uw dierenarts of de hulpdienst voor advies.
Als uw hond voortdurend aan de incisie likt, spreek dan eerder vroeger dan later met uw dierenarts over manieren om dit gedrag te stoppen. Als ze onbeheerd worden achtergelaten, zullen honden de huid laten ontvlammen en alle hechtingen verwijderen die ze mogelijk kunnen bereiken. Alleen likken, zelfs als de hechtingen zijn beschadigd, kan ook de kans op infectie vergroten.
Als het scrotum na een dag of zo erg gezwollen (turgescent) is en niet stabiliseert of krimpt, bel dan zo snel mogelijk uw dierenarts om een actieve interne bloeding uit te sluiten.
Als het scrotumweefsel en / of de huid rond de incisie rood is, gezwollen, extra warm aanvoelt of huilt met een ontlading van welke kleur dan ook, bel dan uw dierenarts om uw huisdier opnieuw te onderzoeken en zorg ervoor dat een infectie niet optreedt. t heden.
Een speciale situatie
Sommige reuen zijn cryptorchide, een aandoening waarbij één of beide testikels niet in het scrotum zijn ingedaald, maar in plaats daarvan in de buikholte blijven. In deze situatie zal er ook een incisie in de buik van uw huisdier zijn, vergelijkbaar met een sterilisatieoperatie, die de dierenarts heeft uitgevoerd om de niet-ingedaalde abdominale zaadbal (len) te vinden en te verwijderen. U moet voor deze incisie zorgen op dezelfde manier als u de incisie op het scrotum behandelt.
