De Hollandse herder is een middelgrote hond met een wigvormig hoofd, vlakke schedel, rechtopstaande driehoekige oren en zielvolle donkere amandelvormige ogen. De honden komen oorspronkelijk uit Nederland, maar het ras wordt vaak verward met Duitse herders en Belgische Mechelaars. Hoewel ze dezelfde voorouders hebben, is dit minder voorkomende ras gemakkelijker te trainen en kan het een geweldig gezinshuisdier zijn in een actief huis.
Hier is alles wat je moet weten om te zien of deze hond geschikt is voor jou.
Overzicht van het ras
**HONDEN
Lengte: 22,5 tot 24,5 cm (reuen); 21,5 tot 23,5 cm (teven)
Gewicht: 45 tot 75 kilo
*VACHT: *Korte, lange en ruwharige variëteiten
**Kleur van de vacht: gestroomd
Levensduur: 11 tot 14 jaar
*TEMPERAMENT: *betrouwbaar, aanhankelijk, trouw, alert, gehoorzaam, trainbaar
HYPOALLERGENISCH: Nee
Afkomst: Nederland
Kenmerken van de Hollandse Herder
Hollandse herders hebben een hoge intelligentie, een geweldig temperament en werkvaardigheden, maar ze kunnen vrij onafhankelijk zijn. Het zijn echter aanhankelijke, standvastige en trouwe honden die zich sterk hechten aan hun gezin. Met de juiste kennismaking leven ze ook goed samen met andere honden en kinderen.
| Aanhankelijkheidsniveau | Hoog |
| Vriendelijkheid | Hoog |
| Kindvriendelijk | Hoog |
| Huisdiervriendelijk | Hoog |
| Behoeften aan lichaamsbeweging | Hoog |
| Speelsheid | Gemiddeld |
| Energie | Hoog |
| Trainbaarheid | Hoog |
| Intelligentie | Hoog |
| Neiging tot blaffen | Gemiddeld |
| Hoeveelheid verharen | Hoog |
Geschiedenis van de Hollandse Herder
Zoals de meeste herdershonden, werd de Hollandse herder oorspronkelijk ontwikkeld voor hun vaardigheden als herder. Ze worden ook wel Nederlandse herders genoemd. Ze waren in trek vanwege de grote hoeveelheden akkerbouw en veeteelt in Nederland in de 19e eeuw. Door hun allround capaciteiten werden ze ook vaak ingezet als waakhonden op boerderijen. Door hun kracht konden ze zelfs karren trekken.
De eerste rasstandaard werd erkend in 1898 en vervolgens, in 1914, aangepast zodat alleen de gestroomde kleur werd geaccepteerd. Dit hielp om ze duidelijk te onderscheiden van hun Duitse en Belgische herder verwanten.
De Hollandse herder is een middelgrote hond met een wigvormig hoofd, vlakke schedel, rechtopstaande driehoekige oren en zielvolle donkere amandelvormige ogen. De honden komen oorspronkelijk uit Nederland, maar het ras wordt vaak verward met Duitse herders en Belgische Mechelaars. Hoewel ze dezelfde voorouders hebben, is dit minder voorkomende ras gemakkelijker te trainen en kan het een geweldig gezinshuisdier zijn in een actief huis.
Hier is alles wat je moet weten om te zien of deze hond geschikt is voor jou.
Overzicht van het ras
**HONDEN
Lengte: 22,5 tot 24,5 cm (reuen); 21,5 tot 23,5 cm (teven)
Gewicht: 45 tot 75 kilo
*VACHT: *Korte, lange en ruwharige variëteiten
**Kleur van de vacht: gestroomd
Levensduur: 11 tot 14 jaar
*TEMPERAMENT: *betrouwbaar, aanhankelijk, trouw, alert, gehoorzaam, trainbaar
HYPOALLERGENISCH: Nee
Afkomst: Nederland
Kenmerken van de Hollandse Herder
Hollandse herders hebben een hoge intelligentie, een geweldig temperament en werkvaardigheden, maar ze kunnen vrij onafhankelijk zijn. Het zijn echter aanhankelijke, standvastige en trouwe honden die zich sterk hechten aan hun gezin. Met de juiste kennismaking leven ze ook goed samen met andere honden en kinderen.
Aanhankelijkheidsniveau
Hoog
Vriendelijkheid
Hoog
Kindvriendelijk
Hoog
- Huisdiervriendelijk
- Hoog
- Behoeften aan lichaamsbeweging
Hoog
Speelsheid
Gemiddeld
Energie
Hoog
Trainbaarheid
Hoog
Intelligentie
Hoog
Neiging tot blaffen
Gemiddeld
- Hoeveelheid verharen
- Hoog
- Geschiedenis van de Hollandse Herder
Zoals de meeste herdershonden, werd de Hollandse herder oorspronkelijk ontwikkeld voor hun vaardigheden als herder. Ze worden ook wel Nederlandse herders genoemd. Ze waren in trek vanwege de grote hoeveelheden akkerbouw en veeteelt in Nederland in de 19e eeuw. Door hun allround capaciteiten werden ze ook vaak ingezet als waakhonden op boerderijen. Door hun kracht konden ze zelfs karren trekken.
- De eerste rasstandaard werd erkend in 1898 en vervolgens, in 1914, aangepast zodat alleen de gestroomde kleur werd geaccepteerd. Dit hielp om ze duidelijk te onderscheiden van hun Duitse en Belgische herder verwanten.
- Tegen het begin van de 20e eeuw werd de landbouw steeds meer geïndustrialiseerd en was landwinning gebruikelijk. Door deze moderne landbouwtechnieken was er niet langer vraag naar de vaardigheden van de Nederlandse herder. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam het fokken vrijwel tot stilstand en veel honden kwamen om als gevolg van de gevechten. Deze prachtige honden waren bijna uitgestorven. Hoewel liefhebbers na de oorlog de fokprogramma’s herstartten, wordt de Hollandse herder tot op de dag van vandaag als een zeldzaam ras beschouwd. Als ze niet als huisdier worden geadopteerd, worden ze vaak gebruikt door de politie en het leger voor zoek- en reddingsacties en ook als hulphond.
- De Hollandse Herder was bijna uitgestorven in het midden van de 20e eeuw. Hoewel ze vandaag de dag nog steeds zeldzaam zijn, zijn het uitstekende werkhonden en worden ze vaak gebruikt door het leger en de politie Lorado / Getty Images
Verzorging van de Hollandse Herder
Een Hollandse herder gedijt meestal goed in een huis dat actief en stimulerend is en de hond op verantwoorde wijze verzorgt. Ze zijn niet geschikt om voor langere periodes alleen gelaten te worden. Probleemgedrag kan de kop opsteken als ze niet genoeg verrijking krijgen. Ze kunnen wilskrachtig en onafhankelijk zijn. In combinatie met hun sterke intelligentie betekent dit dat ze hun eigen manier ontwikkelen om dingen te doen als ze geen duidelijke training krijgen.
Beweging
- Dit ras heeft dagelijks stevige wandelingen nodig en oefensessies van 30 tot 60 minuten. In het ideale geval leeft een Hollandse herder in een gezin dat hen de kans biedt om te “werken”, aangezien ze uitblinken in competitieve hondensporten zoals behendigheid, neuswerk en gehoorzaamheid.
- Deze herders houden van rennen, dus een oefening zoals frisbee zal zeer gewaardeerd worden. Als ze de juiste hoeveelheden mentale en fysieke verrijking krijgen, zijn ze meestal terughoudend en rustig in huis en worden ze niet beschouwd als onderhoudsgevoelig.
- Verzorging
De gestroomde vacht van de Hollandse herder komt voor in drie variëteiten: kort en glad, langharig en ruwharig. De ruwharige variëteit is schaars. De gladharige en langharige types moeten wekelijks worden geborsteld om losse haren te verwijderen en hun vacht en huid in goede conditie te houden.
Hun vacht is waterafstotend, dus vaak in bad gaan is meestal niet nodig. Tijdens hun jaarlijkse vervelling in de lente en herfst kan het nodig zijn om een goed ontharingsmiddel zoals een Furminator te gebruiken en de stofzuiger bij de hand te houden.
- Training
De Hollandse herder is een middelgrote hond met een wigvormig hoofd, vlakke schedel, rechtopstaande driehoekige oren en zielvolle donkere amandelvormige ogen. De honden komen oorspronkelijk uit Nederland, maar het ras wordt vaak verward met Duitse herders en Belgische Mechelaars. Hoewel ze dezelfde voorouders hebben, is dit minder voorkomende ras gemakkelijker te trainen en kan het een geweldig gezinshuisdier zijn in een actief huis.
- Hier is alles wat je moet weten om te zien of deze hond geschikt is voor jou.
Overzicht van het ras
- **HONDEN
Lengte: 22,5 tot 24,5 cm (reuen); 21,5 tot 23,5 cm (teven)
Gewicht: 45 tot 75 kilo
-
*VACHT: *Korte, lange en ruwharige variëteiten
