De Leonberger, of Leo, is een gigantische hond met een hardwerkende geest en een vriendelijke instelling. Het ras is intelligent, nobel en zeer loyaal. Leonbergers zijn uitstekende werkhonden, maar zijn ook rustige en aanhankelijke metgezellen. Rijpe mannetjes ontwikkelen een uitgesproken leeuwachtige man, wat bijdraagt aan hun onderscheidende uiterlijk. Meer informatie over dit ras.
Rasoverzicht
- Groep: Werken
- Grootte: Mannelijke en vrouwelijke Leonbergers zijn heel verschillend van formaat.
- Gewicht: Mannen zijn 110 tot 170 pond, vrouwen zijn 90 tot 140 pond
- Hoogte: Mannen zijn 28 tot 31,5 centimeter en vrouwen zijn 25,5 tot 29,5 centimeter aan de schouder
- Vacht en kleur: Het hoofd heeft een zwart masker over vachtkleuren van leeuwengeel, goud, rood, roodbruin, zandig of geelbruin. De dubbele laag is gemiddeld tot lang, dik, recht en waterbestendig.
- Levensverwachting: 7 tot 10 jaar
Kenmerken van de Leonberger
| Genegenheid | hoog |
| Vriendelijkheid | hoog |
| Kindvriendelijk | hoog |
| Huisdiervriendelijk | Medium |
| Oefening Needs | hoog |
| Speelsheid | Medium |
| Energie level | hoog |
| trainability | hoog |
| Intelligentie | hoog |
| Neiging om te blaffen | Medium |
| Hoeveelheid verlies | hoog |
Geschiedenis van de Leonberger
Het Leonberger hondenras is afkomstig uit Leonberg, Duitsland. In het midden van de 19e eeuw beweerde een heer met de naam Heinrich Essig meerdere malen een Landseer Newfoundland en een St. Bernard gefokt te hebben en later de nakomelingen gekruist met een Pyreneese berghond. In de loop van de jaren wordt nu aangenomen dat andere hondenrassen werden gekruist met de vroege Leonbergers. Er blijven echter geen schriftelijke records over. Het uiterlijk van de hond was gefokt om op een leeuw op de mantel van Leonberg te lijken.
Het ras werd populair in de koninklijke en keizerlijke huishoudens van Frankrijk, Oostenrijk-Hongarije, Duitsland en Italië.
De eerste Leonberger clubs werden in 1891 opgericht door eigenaren van het ras. Het waren populaire boerderijhonden en werden gebruikt om karren te trekken. Ze werden gebruikt om munitiekarren te trekken in beide Wereldoorlogen. Het ras stierf bijna uit tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar werd gered door een groep enthousiastelingen.
De Leonberger verscheen voor het eerst in de VS en Canada in de vroege jaren 1900. Ze werden door de Canadese overheid geïmporteerd om te presteren als reddingshonden voor water. Het ras vervaagde in de VS tijdens de Grote Depressie. In de loop van de jaren steeg het aantal Leonbergers in Europa en later in de Verenigde Staten. De Leonberger Club of America werd in 1987 gevormd, maar het ras werd pas in 2009 officieel toegelaten tot de AKC-werkgroep.
Leonberger Care
De Leonberger kan een kwijler zijn, dus veel eigenaren houden een “kwijlende doek” bij de hand. Dit ras werpt matig, maar meer in het voorjaar en de herfst. Leos heeft routine-verzorging nodig, met name eenmaal of tweemaal per week haarborstelen. Ze hebben meestal geen enkele vacht bijsnijden of beeldhouwen. Leos verdragen koud weer goed, maar door hun dubbele laag kunnen ze bij warm weer oververhit raken. Het is goed om een koele plek te bieden voor een Leo bij warm weer en om lichaamsbeweging te beperken tot koelere delen van de dag.
Leonbergers hebben een sterke drive om te werken en te beschermen. Ze hebben dagelijks beweging nodig om ze fit en gelukkig te houden. Bovendien zal Leos profiteren van een soort van “baan”, zoals het bewaken van de wedstrijd thuis of gehoorzaamheid. Over het algemeen zijn dit meestal heel kalme, loyale en liefhebbende metgezellen.
Leos zijn ook zeer intelligente honden die heel goed op training reageren. In feite zijn training en socialisatie beide essentieel voor dit ras.
De Leonberger is een aanhankelijk en zacht hondenras dat een heerlijke metgezel is. Dit ras neigt zeer intuïtief te zijn over menselijke emoties en vormt een sterke band met zijn familie. Typisch, dit ras kan goed overweg met kinderen. Deze veelzijdige honden hebben een natuurlijk instinct om mensen te beschermen en te helpen, waardoor ze geweldige diensthonden en huisdieren zijn.
Veel voorkomende gezondheidsproblemen
Verantwoorde fokkers streven ernaar de hoogste rasstandaarden te handhaven zoals vastgesteld door kennelclubs zoals de American Kennel Club (AKC). Honden die volgens deze normen gefokt zijn, hebben minder kans op gezondheidsproblemen. Er kunnen echter enkele erfelijke gezondheidsproblemen optreden in het ras.
Hier volgen enkele voorwaarden om op te letten:
- Maag Dilatatie-Volvulus (GVD): Meestal genoemd bloat, dit is een levensbedreigende situatie die veel van de grote hondenrassen gemeen hebben. Het komt voor wanneer de maag zich met gas of voedsel vult en dan roteert om de inhoud in de maag op te sluiten en de bloedtoevoer naar de maag en de milt af te snijden. Het maagweefsel sterft en de maag kan zelfs scheuren. U moet voedingsstrategieën gebruiken om dit risico te minimaliseren.
- Heupdysplasie: Grote rassen zijn gevoelig voor heupdysplasie, een instabiliteit van het heupgewricht die leidt tot overmatige slijtage van gewrichts- en heuparthritis. De incidentie in Leonbergers is 13 procent.
- entropion: Dit is een aandoening waarbij het ooglid naar binnen rolt. Het kan een of beide ogen en de onderste en / of bovenste oogleden aantasten. Het moet worden behandeld door een dierenarts.
- ectropion: Deze toestand is het tegenovergestelde van ectropion, waarbij de deksels zakken en naar buiten rollen.
- Leonberger Polyneuropathy: Dit is een neuromusculaire ziekte die verslechteringstolerantie veroorzaakt voor lichaamsbeweging, een gekoppelde stap en het verspillen van de spieren van de achterpoten. Er wordt onderzoek gedaan naar de genetica van deze ziekte.
Dieet en voeding
Het is goed om Leonbergers rasspecifieke formules te geven die voldoen aan hun behoeften als een groot ras. Ze hebben continu toegang tot vers drinkwater nodig. Leonberger-puppy’s kunnen meerdere keren per dag worden gevoerd. Ze groeien naar meer dan 100 kilo bij hun eerste verjaardag. Een dieet met een groot ras beperkt vet en eiwit, zodat ze niet te snel groeien.
Volwassen Leonbergers moeten twee keer per dag worden gevoed om een opgeblazen gevoel en GVD te helpen voorkomen. Ze zouden niet eenmaal per dag een grote maaltijd moeten krijgen. U kunt ook het risico op maagtorsie minimaliseren door een verhoogde voeding en bewatering te voorzien, zodat uw hond kan eten en drinken tijdens het opstaan. Als uw hond geneigd is zijn voedsel te slurpen, zoek dan naar een voerbak die de hoeveelheid voedsel die hij tegelijkertijd kan eten beperkt. Je moet ook een uur na een maaltijd krachtige oefening vermijden.
Ze hebben een hoog potentieel voor gewichtstoename.
U kunt dit minimaliseren door een bepaalde tijd te voeren, zoals 10 tot 15 minuten, en niet-opgegeten voedsel te verwijderen in plaats van free-feeding toe te staan.
Meer hondenrassen en verder onderzoek
Voordat u beslist of een Leonberger de juiste hond voor u is, neemt u de tijd om grondig onderzoek te doen. Vind andere eigenaren en praat met gerenommeerde fokkers. Misschien wilt u contact opnemen met de Leonberger Club of America.
