Er zijn verschillende soorten nierziekten die katten kunnen beïnvloeden. Nieramyloïdose is een specifieke aandoening die af en toe voorkomt bij katten en het is een ernstige ziekte. Meer weten over dit dodelijke probleem kan een katteneigenaar helpen zijn huisdier zo lang mogelijk gezond te houden.
Wat is nieramyloïdose?
Nieramyloïdose is een ophoping van amyloïde rond niercellen. Amyloid is een type abnormaal eiwit dat zich rond verschillende weefsels en organen in het lichaam kan ophopen, waaronder de nieren en de lever. Nieramyloïdose is een specifiek type amyloïdose dat de nieren van katten aantast en is een ernstige ziekte die niet kan worden genezen.
De nieren zijn twee boonvormige organen in de buik van een kat. Ze spelen een belangrijke rol bij het filteren van afvalstoffen uit het lichaam. Als de nieren niet goed kunnen functioneren, zoals bij een kat met nieramyloïdose, nierfalen en uiteindelijk overlijden.
Tekenen van nieramyloïdose bij katten
- uitdroging
- Overmatige dorst
- Overmatig plassen
- Gewichtsverlies
- braken
- Diarree
- Gezwollen benen
De symptomen van nieramyloïdose zijn dezelfde als de meeste andere nierziekten bij katten. Uitdroging kan ervoor zorgen dat de huid van een kat “tent” wordt, wat betekent dat als de huid rond de nek wordt opgepakt en voorzichtig van het lichaam wordt getrokken, deze een “tent” vormt in plaats van terug te gaan naar de normale plaats op het lichaam. Dit duidt op een gebrek aan vocht in de cellen van een kat. Het is heel ernstig en kan ervoor zorgen dat een kat zich echt ziek voelt. Als een kat zich niet goed voelt, zal hij niet eten en zal er van nature gewichtsverlies optreden.
Overmatige dorst en plassen zijn meestal de eerste dingen die een katteneigenaar ziet bij een kat met nierziekte. Een kat met nieramyloïdose kan zijn waterbak sneller leegmaken dan normaal, meer tijd besteden aan het drinken van water of het zoeken naar water uit andere plaatsen zoals vogelbaden, drinkglazen en de gootsteen, en grotere natte plekken in de kattenbak achterlaten vanuit de kattenbak overmatig urineren dat resulteert. Als het niet goed eet, kan diarree ook worden gezien.
Ten slotte kunnen gezwollen aanhangsels het gevolg zijn van nieramyloïdose. Wanneer afvalstoffen niet goed door de nieren worden gefilterd, kan dit vochtophoping in de benen in het lymfestelsel veroorzaken. Dit wordt lymfadema genoemd.
Oorzaken van nieramyloïdose
Bepaalde kattenrassen ontwikkelen vaker nieramyloïdose dan andere, maar de specifieke oorzaak van deze ziekte is niet bekend. Abessijnen en Oosterse kattenrassen zoals de Siamezen worden verondersteld genetische aanleg te hebben voor het ontwikkelen van nieramyloïdose. Anders dan tamelijk rasspecifiek is, wordt gedacht dat chronische nierinfecties, ontstekingen en nierkanker kunnen leiden tot nieramyloïdose.
Diagnose Renale amyloïdose
In de meeste gevallen van nierziekte hebben katten misvormde of gekrompen nieren. Maar met nieramyloïdose hebben katten normale nieren. Dit kan het voor een dierenarts moeilijk maken om nieramyloïdose alleen te diagnosticeren door de nieren te voelen tijdens een lichamelijk onderzoek of deze te visualiseren op een röntgenfoto of echografie. Voor een eerste diagnose zijn bloedtesten nodig om naar rode en witte bloedcellen te kijken, samen met de niveaus van nierenzym. Om een definitieve diagnose van nieramyloïdose te stellen, zal een operatie nodig zijn om een biopsie van de nier te verkrijgen, zodat de cellen microscopisch kunnen worden bekeken.
Behandeling
Nieramyloïdose is misschien niet erg gebruikelijk bij katten, maar voor degenen die het ontwikkelen is er helaas geen remedie. Het beheersen van de symptomen van de ziekte kan de kwaliteit van leven verlengen en de ziekteprogressie vertragen voor een kat met renale amyloïdose, maar er is geen omkering of stopzetting van deze eiwitopbouw. Symptomatische behandeling kan vochttoediening, dieetveranderingen en medicijnen zijn om een kat te verleiden om te eten, braken en diarree aan te pakken, pijn te beheersen en eventuele secundaire problemen zoals hypertensie te behandelen.
Hoe nieramyloïdose bij katten te voorkomen
Abessijnse en oosterse kattenrassen moeten regelmatig worden gecontroleerd op nieramyloïdose. Ook al weet niemand precies wat deze ziekte veroorzaakt, als tekenen van nieramyloïdose vroeg genoeg worden ontdekt, kan de progressie worden vertraagd met medicijnen en specifieke voedingsveranderingen. Jaarlijkse bloedonderzoek voor jonge katten en tweemaal per jaar screening voor oudere katten wordt vaak aanbevolen om de gezondheid van de nieren te controleren.
