Progressieve retinale atrofie is een ziekte die het vermogen van een hond om te zien beïnvloedt. Er zijn verschillende vormen van progressieve retinale atrofie, of PRA, en uiteindelijk worden honden met deze oogziekte blind. Hoewel PRA niet pijnlijk is, is het zeker levensveranderend en moet het worden begrepen door eigenaren van gezelschapsdieren om zich het best voor te bereiden op en te zorgen voor een hond met deze ziekte.
Wat is progressieve retinale atrofie?
Progressieve retinale atrofie beïnvloedt voornamelijk de cellen van het netvlies, staven en kegeltjes genoemd, maar kan ook de gepigmenteerde cellaag onder de staven en kegeltjes beïnvloeden. Staven laten een hond beweging zien en bij weinig licht laten kegeltjes een hond in kleur zien, en helpt de gepigmenteerde epitheellaag deze staven en kegeltjes te beschermen en te behouden. In PRA gaan deze staven, kegeltjes en / of de gepigmenteerde laag achteruit en worden uiteindelijk weggesleten waardoor blindheid ontstaat. Er zijn twee hoofdvormen van progressieve retinale atrofie die van invloed zijn op honden, maar beide worden als erfelijk beschouwd.
- Gegeneraliseerde progressieve retinale atrofie (GPRA) – De meest voorkomende vorm van PRA, gegeneraliseerde progressieve retinale atrofie, kan voorkomen bij zowel jonge als oude honden. Bij het vroege begin van GPRA hebben de staven en kegeltjes zich niet goed ontwikkeld en daarom heeft de hond problemen met het zien. Bij laat optredende GPRA is het verlies van het gezichtsvermogen geleidelijk, omdat de staaf- en kegelcellen correct worden gevormd maar in de loop van de tijd achteruitgaan. Deze vorm van PRA wordt meestal niet opgemerkt tot ten minste drie jaar wanneer een hond met deze erfelijke aandoening tekenen van verminderde zichtkwaliteit begint te vertonen.
- Centrale progressieve retinale atrofie (CPRA) – De minder gebruikelijke vorm van PRA, centrale progressieve retinale atrofie is ook bekend als retinale pigmentepithele dystrofie (RPED). Dit zeldzame type oogziekte zorgt ervoor dat de gepigmenteerde laag van het netvlies achteruitgaat en maakt het daarom moeilijk voor een hond om te zien bij weinig licht. Het wordt het vaakst gezien bij oudere honden en veroorzaakt niet altijd volledige blindheid.
Tekenen van progressieve retinale atrofie bij honden
symptomen
- Moeilijkheden om ’s nachts of bij weinig licht te zien
- Tegen objecten botsen
- Moeilijkheden bij helder licht
- Verdwalen in het donker
- Kon geen speelgoed vinden
- Kan handsignalen / opdrachten niet volgen
- Blindheid
De meest voor de hand liggende tekenen van progressieve retinale atrofie houden rechtstreeks verband met het vermogen van een hond om goed te zien. Honden die hun zichtbaarheid beginnen te verliezen, kunnen objecten tegenkomen die normaal niet op die specifieke plek voorkomen. Stationaire items of dingen die normaal niet bewegen in de normale omgeving van een hond, zoals meubels en deuropeningen, worden meestal onthouden zodat zelfs blinde honden er omheen kunnen navigeren. Maar als een nieuwe salontafel plotseling in het midden van een kamer wordt geplaatst, kan een hond met slechtziendheid er tegenaan botsen.
Nachtelijke en situaties met weinig licht kunnen er ook voor zorgen dat een hond met progressieve retinale atrofie problemen heeft met het zien. Je zou kunnen vragen dat je hond ’s nachts het huis binnenkomt terwijl het in de tuin ligt en het zijn weg naar huis niet kan vinden. Dit komt regelmatig voor bij honden met een gezichtsprobleem.
Uiteindelijk komt volledige blindheid meestal voor bij honden met PRA. Uw hond zal geen voorwerpen kunnen vinden die hij niet kan ruiken, in onbekende omgevingen in muren kan lopen en niet in staat zal zijn lichaamstaalaanwijzingen van andere dieren op te nemen of handsignalen te zien om bevelen te gehoorzamen.
Oorzaken van progressieve retinale atrofie
Progressieve retinale atrofie is een erfelijke aandoening die wordt gezien bij verschillende rassen van honden. In sommige rassen lijkt het beperkt te zijn tot mannelijke honden, terwijl het in andere rassen te wijten is aan een dominant gen en wordt gezien bij beide geslachten.
Zowel raszuivere honden als honden van gemengd ras kunnen PRA hebben. Predisponerende rassen die mogelijk te maken hebben met vroege of late GPRA omvatten:
- Akita
- Alaskan Malamute
- Amerikaanse Cocker-spaniël
- Belgische herder
- Briard
- Cardigan Welsh Corgi
- Collie
- Teckel
- Engelse Cocker-spaniël
- Ierse setter
- Labrador retriever
- bulhond
- Dwergschnauzer
- Papillon
- Poedel (miniatuur en speelgoed)
- Portugese waterhond
- samoyed
- Siberische husky
- Tibetaanse Spaniel
- Tibetaanse Terrier
Rassen die kunnen worden getroffen door de zeldzamere CPRA zijn onder meer:
- Border Collie
- Golden retriever
- Labrador retriever
- Shetland Sheepdog
Europese lijnen van deze rassen lijken ook een hogere incidentie te hebben. Een specifieke genmutatie, CNGB1 genaamd, is gekoppeld aan PRA.
Behandeling
Gentherapie kan honden met PRA een remedie bieden door een normaal exemplaar van het CNGB1-gen te introduceren, volgens de Michigan State University, maar dit is geen algemeen beschikbare therapie of remedie. Gelukkig is dit geen pijnlijke ziekte, dus een huisdier helpen bij het navigeren door de nieuwe omgeving, omdat het zijn visie verliest, is uw beste manier van handelen als gentherapie geen optie is. De indeling van het meubilair mag niet veranderen in het huis van een hond, blinde honden moeten te allen tijde aan de lijn worden gehouden als ze buiten staan en er moet extra op worden gelet bij het lopen van een blinde hond om ervoor te zorgen dat deze niet tegen muren of andere voorwerpen aanloopt.
Hoe Progressive Retinale Atrophy te voorkomen
Omdat het een erfelijke ziekte is, is progressieve retinale atrofie iets waar honden mee geboren kunnen worden als hun ouders het hadden. Selectief fokken moet worden uitgevoerd om honden te elimineren die tekenen van PRA uit de genenpool vertonen.
