Verschil tussen chloor en chloramine

De Safe Drinking Water Act (SDWA) werd in 1974 uitgevaardigd om veilig drinkwater in onze huizen in de Verenigde Staten te garanderen. Als gevolg van deze wet heeft het Environmental Protection Agency drinkwaterkwaliteitsnormen opgesteld voor alle openbare watersystemen in het hele land. Deze voorschriften vereisen dat alle gemeentelijke watervoorzieningen behandeld worden om de groei van bacteriën en andere gevaarlijke verontreinigingen te beperken.1
Waterbehandelingsbedrijven kunnen verschillende desinfectiemethoden kiezen en lange tijd was chloor het desinfectiemiddel bij uitstek; veel gemeentelijke waterbehandelingsinstallaties zijn echter overgeschakeld op chloramine. Voor de meeste mensen maakt het geen verschil, maar voor de eigenaar van een aquarium is het ontsmettingsmiddel in het leidingwater heel belangrijk.

Chloor

Chloor is een gas dat in het leidingwater wordt opgelost om micro-organismen te doden die per ongeluk in de waterleidingen van de stad terecht kunnen komen. De chloorconcentratie die nodig is om openbare waterbronnen met succes te behandelen, is hoog genoeg om dodelijk te zijn voor uw vissen.2 Gelukkig kan chloor gemakkelijk geneutraliseerd worden met een van de volgende twee methoden. De eerste optie is om het water chemisch te behandelen met natriumthiosulfaat. Vrijwel elk waterbehandelingsproduct dat in uw plaatselijke dierenwinkel verkrijgbaar is, bevat deze chemische stof. Met andere woorden, als uw water alleen chloor bevat, hoeft u alleen maar een goedkoop waterbehandelingsproduct aan te schaffen om uw leidingwater veilig te maken voor uw vissen.

De tweede chloorverwijderingsmethode is gebaseerd op het feit dat chloor vrij snel in de atmosfeer verdwijnt als het water aan de lucht wordt blootgesteld. Als u het water 24 uur aan de buitenlucht blootstelt, wordt het chloorvrij. U kunt dit bereiken door het water in open emmers te laten staan of door het aquarium te vullen en het filter minstens één dag te laten draaien voordat u de vissen toevoegt. Veel hobbyisten herinneren zich nog dat ze aquariumwater op deze manier behandelden. Het werkte heel goed omdat chlooramines in die tijd nog niet werden gebruikt bij de behandeling van openbaar water. Door het water te beluchten (met een luchtsteen die op een aquariumluchtpomp is aangesloten) zal het chloorgas nog sneller verdwijnen.
Klinkt dit vrij eenvoudig? Niet zo snel. Sinds veel gemeentelijke waterzuiveringsinstallaties zijn overgeschakeld op chloramine, is de behandeling van leidingwater voor aquariumgebruik een beetje ingewikkelder geworden.

Chloramine

Chlooramine is een combinatie van ammoniak en chloor. De ammoniak bindt het chloorgas om het langer in oplossing te houden. In tegenstelling tot puur chloor, dat vrij snel verdwijnt wanneer het aan de lucht wordt blootgesteld, blijft chlooramine langer in het water. Dat is goed voor het waterbedrijf dat het openbare drinkwater veilig moet houden van verontreinigingen zoals bacteriën. Het is niet zo goed voor degenen onder ons die vissen houden en ons kraanwater willen gebruiken om het aquarium te vullen.

Eerst en vooral betekent dit dat de oude truc om water te laten rijpen in open emmers of in een aquarium met een draaiend filter niet meer werkt. U kunt het water dagenlang laten verouderen en de chloramine zal nog steeds aanwezig zijn. Ten tweede betekent dit dat u ervoor moet zorgen dat u het water zowel voor ammoniak als voor chloor behandelt. Niet alle waterbehandelingsproducten voor aquariums neutraliseren de chlooramine. Zelfs de producten die beweren dat ze dat wel doen, zijn niet altijd volledig effectief, dus kies uw waterbehandelingsproducten zorgvuldig.

Vaak verwijderen deze producten het chloorgedeelte en sluiten het ammoniakgedeelte af, op dezelfde manier als Ammo-Lock. Hierdoor wordt het water veilig voor uw vissen, maar houd er rekening mee dat uw ammoniaktest mogelijk niet nauwkeurig is, het kan nog steeds aangeven dat er ammoniak in het water aanwezig is, ook al is het in een gebonden, niet-giftige vorm. Als u uw ammoniakniveaus nauwkeurig wilt controleren, hebt u een testkit nodig die NH3 (vrije ammoniak) en NH4+ (geïoniseerde ammoniak) afzonderlijk kan meten.

Heeft u chloor of chloramine in uw water?

De meest directe manier om te bepalen wat er in uw leidingwater zit, is om uw waterbedrijf te bellen en te vragen wat zij gebruiken om de gemeentelijke watervoorziening te behandelen. Volgens de wet moeten zij de samenstelling van uw water aan u bekendmaken. Houd er rekening mee dat het waterleidingbedrijf de waterbronnen en chemische toevoegingen op een ander moment van het jaar kan veranderen, afhankelijk van de watertemperatuur en de hoeveelheid regen, of andere factoren.

U kunt uw leidingwater altijd zelf testen. Het is sowieso verstandig om uw water te testen, dus dit is een goede manier om te doen. Er zijn testkits verkrijgbaar die zowel chloor als chloramine opsporen. U kunt ook gewoon uw kraanwater testen op ammoniak. Als de test positief is voor ammoniak, is er bijna zeker chlooramine aanwezig. Vervolgens kunt u het juiste product kiezen om uw leidingwater te behandelen.

Een andere optie is om alle tests over te slaan en het leidingwater gewoon te behandelen met een product dat zowel chloor als ammoniak neutraliseert. Wat u ook doet, het is verstandig om te weten wat er in uw waterbron zit om er zeker van te zijn dat het veilig is voor uw aquarium- en vijvervissen.

Artikel Bronnen Point Pet gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactieproces voor meer informatie over hoe wij onze inhoud op feiten controleren en nauwkeurig, betrouwbaar en geloofwaardig houden.

1. Nationale regelgeving voor primair drinkwater. Bureau voor Milieubescherming van de Verenigde Staten.

2. Ik gebruik gemeentelijk leidingwater in mijn aquarium. Wat moet ik weten? Duke University.