Van alle bekende vissoorten is slechts ongeveer één procent levendbarend. Maar ondanks hun relatief lage aantal zijn de levendbarende soorten al vanaf het begin een belangrijk onderdeel van de aquariumindustrie.
Tot de levendbarende soorten behoren zowel gewone als ongewone vissen die tegenwoordig in de handel te vinden zijn. Anabelrupsen, Goodeides, Guppy’s, Halfsnavels, Mollies, Muggenvissen, Platy’s en Zwaarddragers zijn enkele van de rijk gevarieerde levendbarende soorten die beschikbaar zijn voor viskwekers. Aan de andere kant van het spectrum bevindt zich een van de meest ongewone en oude vissoorten die vandaag de dag bestaan: de Coelacanth (“see-la-kanth”), waarvan ooit gedacht werd dat hij al zestig miljoen jaar uitgestorven was, maar die in 1938 zeer levend werd teruggevonden voor de oostkust van Afrika.
Of ze nu zeldzaam of algemeen zijn, alle levendbarende dieren hebben één eigenschap gemeen: ze planten zich voort door goed ontwikkelde levende jongen voort te brengen. Het feit dat ze levende jongen voortbrengen is niet de enige reden waarom aquariumliefhebbers ze zo gewild vinden. Ze worden ook gewaardeerd om hun winterhardheid, hun vermogen om zich aan verschillende habitats aan te passen en hun aantrekkelijke kleur.
Habitat
Hoewel de vereisten per soort enigszins verschillen, geven levendbarenden over het algemeen de voorkeur aan matig hard, licht alkalisch water (pH iets boven 7). Omdat leidingwater meestal aan deze parameters voldoet, is het voor de meeste visbezitters relatief eenvoudig om ze een geschikte habitat te bieden. Ze tolereren ook een vrij breed temperatuurbereik, van de bovenste 60 graden F tot de lage 80 graden F (20-28 C).
De toevoeging van een eetlepel aquariumzout per 5 liter water wordt aanbevolen voor de meeste levendbarende soorten. Hoewel ze vreedzaam zijn, mogen levendbarenden alleen in gezelschapsaquaria gehouden worden als ze samen met vissen gehouden worden die in vergelijkbare wateromstandigheden gedijen en niet agressief zijn.
Dieet
Levendbarers zijn gemakkelijk te voeren en accepteren alles van vlokvoer tot levend voer. Omdat ze de neiging hebben om te grazen, zijn regelmatige kleine voederbeurten te verkiezen boven onregelmatige grote voederbeurten. Plantaardig voedsel is een hoeksteen van het dieet van de meeste levendbarenden, vooral bij mollies. Door spirulina aan het dieet toe te voegen, voorkomt u dat ze levende planten in het aquarium opeten.
Kweek
Zoals hun naam al treffend aangeeft, krijgen levendbarenden levende jongen in plaats van dat ze eieren leggen. Ze zijn gemakkelijk te kweken en hebben maar weinig speciale aanpassingen nodig. Het is aan te raden om voor elk mannetje meerdere vrouwtjes te houden, omdat aanhoudende baltsgedrag van het mannetje stressvol kan zijn als er maar één vrouwtje is.
Het is gemakkelijk om het geslacht van de meeste levendbarenden te bepalen door op de verschillen in de anaalvin te letten. Het vrouwtje heeft een waaiervormige anaalvin, terwijl het mannetje een staafvormige anaalvin heeft. De gewijzigde anaalvin van het mannetje staat bekend als het gonopodium en wordt gebruikt om het vrouwtje te bevruchten. Vrouwtjes zijn in staat om zaadcellen van het mannetje op te slaan en kunnen uit één enkele inseminatie meerdere broedsels jongen voortbrengen. De draagtijd is ongeveer vier weken voor de meeste levendbarende soorten.
Als de volwassen dieren honger hebben en er geen geschikte schuilplaatsen voor de jongen zijn, zullen ze de jongen opeten. Door voor voldoende planten te zorgen, vooral dichte drijfplanten, zal ervoor gezorgd worden dat ten minste een deel van de larven zal overleven tot volwassenheid. Artemia garnalen, commercieel pootvisvoer of fijngemalen vlokkenvoer zijn allemaal geschikt om de jongen te voeren. De meeste kwekers van levendbarende vissen zullen merken dat zelfs als ze met een paar beginnen, ze zich zullen vermenigvuldigen en dat er al snel behoefte ontstaat aan meerdere aquaria!
