Bourke’s parkieten zijn een uitstekende inleidende vogel voor degenen die nieuw zijn voor de vogelsoorten van de haakvogel, zowel vanwege hun kalme manier van doen als hun vermogen om zichzelf te vermaken. Het zijn rustige vogels die ideale appartementsbewoners zijn en zijn even geschikt voor individuele kooien of kleine volières, waar ze uitstekende partners zijn voor vinken en valkparkieten, evenals andere Bourke’s parkieten. Vanwege hun passieve karakter moeten de parkieten van Bourke echter worden weggehouden van grotere, agressieve vogels.
Ook gekend als Bourke’s papegaaien, of gewoon Bourkies, deze vogels zijn vernoemd naar Sir Richard Bourke, die tussen 1831 en 1837 gouverneur was van het territorium van Australië in New South Wales. Andere veel voorkomende namen zijn onder andere: blauwe luchtblauwe papegaai en zonsondergang papegaai.
Veelvoorkomende namen
Bourk’s parkiet heeft een aantal andere veel voorkomende namen, waaronder Bourke’s papegaai, de blauwe luchtblauwe papegaai, de zonsondergang papegaai, of de roze-bellied papegaai.
Wetenschappelijke naam
De taxonomische naam voor Bourke’s parkiet is Neopsephotus bourkii. Het was oorspronkelijk geclassificeerd als onderdeel van de Neophema genus maar werd in de jaren negentig toegewezen aan zijn eigen geslacht.
Oorsprong en geschiedenis
Bourke’s parkiet is een nomadische soort afkomstig uit Austrailia, de enige plek op aarde die ze in het wild aantreffen. Hun leefgebied omvat een groot deel van het continent Australië, inclusief Queensland, New South Wales, Centraal-, Zuid- en West-Australië. De belangrijkste habitat is droge vlaktes, maar de vogel is ook te vinden in de inheemse cypressen en eucalyptusbossen. Wilde vogels worden ook vaak in stedelijke gebieden aangetroffen.
Succesvolle fokprogramma’s in gevangenschap hebben ervoor gezorgd dat Bourke’s parkieten populaire huisdieren zijn in huizen over de hele wereld. Deze soort wordt op geen enkele manier bedreigd; wilde populaties lijken feitelijk te groeien.
Grootte
Bourke’s parkieten zijn kleine tot middelgrote vogels, die tussen de 7 en 8 centimeter lang zijn, van de snavel tot de uiteinden van de staartveren. Gezonde Bourke’s parkieten wegen iets minder dan 2 gram als ze volgroeid zijn.
Gemiddelde levensduur
Net als andere Australische papegaaien hebben Bourke’s parkieten die in gevangenschap leven een relatief lang leven, met velen die wel 25 jaar oud zijn.
Temperament
Bekend als een heel lief, zachtaardig en goedaardig soort, maken Bourke’s parkieten goede huisdieren als ze als baby’s worden gevoerd, waardoor ze zich kunnen binden met hun menselijke verzorgers. Dit zijn intelligente vogels, maar zijn ook zacht en stil, vooral in vergelijking met andere papegaaiensoorten.
Piekactiviteit vindt meestal net na zonsopgang en zonsondergang plaats, wanneer ze een beetje luidruchtig kunnen worden, maar niet hinderlijk. Over het algemeen zijn dit relatief rustige vogels in vergelijking met andere papegaaien. In tegenstelling tot andere papegaaien praten Bourke’s parkieten niet of voeren ze trucjes uit.
Bourke’s parkietkleuren en markeringen
Hoewel ze niet zo levendig gekleurd zijn als sommige soorten, zijn Bourke’s parkieten nog steeds behoorlijk in het oog springend. Ze hebben een stoffige bruine tint voor hun verenkleed, met roze veren die hun borstkas en buik bedekken, en blauwe staartveren. De achterkant van hun vleugels vertoont een donkerbruine, grijsachtige tint, waarbij elke veer is gemarkeerd door een lichtere omtrek.
De geslachten kunnen visueel worden onderscheiden – ze zijn seksueel dimorf. Het volwassen mannetje heeft een blauw voorhoofd terwijl het volwassen vrouwtje weinig of geen blauw op het voorhoofd heeft. Het mannetje neigt ook iets groter te zijn dan het vrouwtje.
Een aantal kleurmutaties zijn mogelijk met Bourke’s parkieten. Een van de meest populaire is de roze Bourke’s parkiet, die een heldere roze tint heeft.
Zorg voor Bourke’s parkieten
Bourke’s parkieten worden niet vaak verkocht in dierenwinkels; vaker moet je een fokker zoeken. Deze vogels worden niet zo vaak door hun eigenaars opgegeven als andere, moeilijkere huisdiervogels, maar het is nog steeds de moeite waard om organisaties en dierenasielen te redden om te zien of er vogels beschikbaar zijn om te adopteren.
Deze vogels zijn enthousiaste vliegers, dus ze zijn beter geschikt voor ruime volières in plaats van kooien. De beste volière is minstens 6 voet lang, met verschillende takken om de vogels te laten klimmen. Als een volière geen praktische mogelijkheid is, kies dan de grootste kooi die mogelijk is, met afmetingen die breder zijn dan ze groot zijn, omdat deze vogels genieten van een horizontale vlucht. Een absoluut minimum is een kooi van 3 voet lang, 1 1/2 voet breed en 1 1/2 voet lang. Deze vogels zijn het best geschikt om in paren te worden gehouden met een andere Bourke’s parkiet, hoewel ze het prima alleen kunnen doen, op voorwaarde dat je voldoende tijd hebt om met hen om te gaan. Schommels zijn een goede toevoeging aan een volière of kooi.
Bourke’s parkieten zijn enthousiaste zwemmers, dus zorg ervoor dat je zwemzwembaden in de kooi of volière houdt. Zorg ervoor dat het zwemwater schoon en koel is. Nog een wekelijkse douche-bad met een spuitfles gevuld met lauw water zal een aangename ervaring voor uw vogel zijn.
Parkieten zijn zeer sociale vogels, en Bourke’s parkiet is geen uitzondering. Hoewel het minder veeleisend is dan sommige andere soorten, heeft uw vogel minstens een uur of twee aan interactie en training per dag nodig.
Feeding the Bourke’s Parakeet
Bourke’s parkieten vallen in de categorie “grasparkieten”, wat betekent dat ze in het wild voedsel zoeken tussen de velden en vlaktes. Wild Bourke’s parkieten consumeren een dieet dat voornamelijk is gebaseerd op zaden, grassen en andere plantenstoffen, aangevuld met fruit, bessen, insecten en andere soorten voedsel, indien beschikbaar.
Om een huisdier Bourke’s parkiet in gevangenschap goed te voeden, moeten eigenaren hun vogels een kleine papegaaienzaadmix aanbieden voor budgies en vogels van vergelijkbare grootte. Dit dieet moet dagelijks worden aangevuld met een verscheidenheid aan verse groenten en fruit om de vogel van een uitgebalanceerde voeding te voorzien.
Oefening
Bourke’s parkieten zijn minder actief dan de meeste andere parkieten, maar het is aan te raden om ze dagelijks binnen 2 tot 3 uur buiten de kooi te ontvangen, in een bewaakte speelruimte. Deze vogels houden van lange horizontale vluchten, dus probeer een omgeving te bieden die dit mogelijk maakt.
Je Bourke’s parkiet zal veel speelgoed hebben, dus bied zowel commercieel plastic speelgoed met bellen en felle kleuren, als gewone huishoudelijke artikelen om aan te knagen, zoals kartonnen eierdozen.
Veel voorkomende gezondheidsproblemen
Net als andere papegaaiensoorten kan Bourke’s parkiet gevoelig zijn psittaci ziekte, die kan worden verspreid tussen vogels en zelfs voor mensen. De ziekte veroorzaakt duidelijke ademhalingsproblemen en wordt behandeld met antibiotica. Een aantal virussen kan ook parkieten treffen, wat problemen veroorzaakt zoals abnormale veren, diarree en longontsteking.
Parkieten zijn ook gevoelig voor sinuscongestie veroorzaakt door de aspergillus schimmel; goede voeding en hygiëne zullen dit probleem voorkomen.
Een aantal parasieten kan van invloed zijn op parkieten. Darmparasieten kunnen ervoor zorgen dat een vogel gewicht verliest en depressief wordt, terwijl uitwendige mijten en luizen ervoor zorgen dat de vogel krabt en veren verliest.
Meer huisdierensoorten en verder onderzoek
Als deze beschrijving van Bourke’s parkiet je interesseert, kijk dan eens naar deze andere soorten huisdierenvogels:
- Indische halsbandparkiet
- Parkieten
- Parrotlet
Bekijk anders al onze andere kleine papegaaiensoortenprofielen.
