Dermatitis is een algemene term die verwijst naar ontsteking in de huid. Bij honden en katten kan dermatitis worden veroorzaakt door gist of bacteriële infecties in de huid.
Hoe gist en bacteriële dermatitis optreedt bij honden en katten
Huidinfecties veroorzaakt door gist en bacteriën komen zelden alleen voor. Onder normale omstandigheden vormen zowel honden- als kattenhuid een defensieve barrière die bacteriën en gisten niet kunnen doorbreken. Wanneer de huid van uw hond of kat wordt beschadigd, verandert de omgeving op het huidoppervlak. Deze verandering geeft de normale gist en bacteriën die op het oppervlak van de huid leven de kans om de normale afweersystemen van de huid te ontwijken en verdere schade aan de huid te veroorzaken.
Als uw hond of kat te veel heeft gekrabd of zijn haar heeft verloren, is het mogelijk dat zijn huid is geïnfecteerd door bacteriën of gist. Verschillende huidziekten kunnen veranderingen in de huid veroorzaken waardoor gist en bacteriën de huid kunnen binnendringen en infecteren. Mogelijke onderliggende oorzaken zijn:
- Allergische huidziekten, zoals vlooienallergie, voedselallergie of atopie
- Infectieuze huidziekte, zoals Demodectic schurft
- Metabolische huidziekte, zoals die veroorzaakt door hypothyreoïdie of hyperadrenocorticisme bij honden
Elk ziekteproces dat de natuurlijke verdedigingsmaatregelen van de huid beschadigt of verwijdert, kan een predisponerende oorzaak zijn van een gist en / of bacteriële huidinfectie.
De huid kan worden geïnfecteerd door verschillende soorten bacteriën, waaronder Streptococcus, Staphylococcus, E. Coli, Proteus, Pseudomonas en vele anderen. De meest voorkomende gistinfectie in de huid wordt veroorzaakt door Malassezia.
Symptomen van secundair bacterieel of gistbesmettingen bij honden en katten
Zowel gist- als bacteriële huidinfecties zullen uw hond of kat extreem jeuken. De waargenomen symptomen variëren, afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de huidinfectie. Rode huid, haaruitval, korstjes en open wonden zijn echter allemaal mogelijk met zowel gist als bacteriële huidinfecties.
Diagnose van Canine and Feline Bacterial and Yeast Dermatitis
De meest gebruikte test om bacteriële en gistdermatitis te diagnosticeren, is huidcytologie. Huidcytologie omvat het verzamelen van cellen van het oppervlak van de huid, deze afsterven met speciale vlekken en de cellen onder een microscoop onderzoeken.
- Zowel gist als bacteriën zullen zichtbaar zijn in de huidcytologiemonsters.
- Malassezia-gistorganismen kunnen gemakkelijk worden geïdentificeerd met behulp van huidcytologie.
- Bacteriële organismen kunnen worden ingedeeld in basisgroepen op basis van hun vorm en met welke kleuringen ze kunnen worden geverfd.
In sommige omstandigheden kan het nodig zijn een bacteriecultuur en gevoeligheid toe te passen om precies het type of de soorten bacteriën te identificeren en te bepalen welk antibioticum effectief zal zijn in het doden of bestrijden van de bacteriën. In de meeste gevallen kan echter een antibioticumselectie worden gemaakt gebaseerd op het weten welke bacteriegroepen aanwezig zijn, zoals bepaald op de huidcytologie.
Behandeling van bacteriële en gisthuidinfecties bij de hond en kat
Behandeling van honden- en kattenhuidinfecties veroorzaakt door gist, moet worden behandeld met een antischimmelmedicijn. Veel gebruikte medicijnen zijn ketoconazol, itraconazol, griseofulvine en andere antischimmelmedicijnen.
Behandeling van bacteriële huidinfecties is afhankelijk van antibiotica. Het initiële antibioticum dat wordt gekozen, is vaak gebaseerd op de resultaten van de huidcytologie. Algemeen gekozen antibiotica omvatten cefalexine, amoxicilline / clavulaanzuur, trimethoprim / sulfa en andere. Als de infectie niet reageert op het aanvankelijk gekozen antibioticum, kan een bacteriecultuur en -gevoeligheid een effectievere antibioticakeuze identificeren.
Een van de belangrijkste dingen om te onthouden bij het behandelen van secundaire bacteriële en gisthuidinfecties bij honden en katten is dat er bijna altijd een onderliggende ziekte is die ervoor zorgde dat de huid vatbaar was voor infectie. Deze onderliggende oorzaak moet worden geïdentificeerd en behandeld als de behandeling van de huidinfectie succesvol moet zijn. Als de onderliggende oorzaak van de infectie niet wordt behandeld, zal de infectie waarschijnlijk terugkeren.
Let op: dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden verstrekt. Als uw huisdier tekenen van ziekte vertoont, raadpleeg dan zo snel mogelijk een dierenarts.
