Terwijl planten een mooie decoratie kunnen maken, kunnen giftige planten huisdieren doden. De dodelijkste planten moeten worden gekauwd of ingeslikt zodat het gif kan werken. Zelfs sommige van de meest voorkomende decoratieve planten en bloemen, zoals narcissen en tulpen, hebben delen die dodelijk kunnen zijn voor honden.
Huisstofvergiftiging is een veterinair noodgeval dat onmiddellijke medische aandacht vereist. Maar u kunt het leven van uw huisdier redden door simpelweg weg te gaan van de ergste plantendelinquenten, zowel binnen als buiten uw huis.
Welke honden lopen risico op plantvergiftiging?
Puppy’s worden het vaakst getroffen, vooral rassen die iets eten dat niet sneller beweegt dan zij. Poten, monden en soms oren en ogen zijn ook kwetsbaar voor stekelige delen van planten. Zelfs iets dat niet inherent giftig is, kan ook gevaarlijk zijn; ingeslikte kerstboomnaalden kunnen bijvoorbeeld de gevoelige binnenkant van een puppy beschadigen.
Gevaarlijke vakantieplanten en -symptomen
Er zijn veel planten zoals kerststerren die alleen milde problemen veroorzaken, zoals overmatige speekselvloed of mondklachten. Buiten bereik van nieuwsgierige poten houden kan voldoende zijn om uw pups te beschermen. Anderen, zoals maretak, kunnen uw puppy doden als hij slechts een of twee bessen eet.
In het voorjaar vormen populaire paasbloemen de grootste risico’s. Paaslelie, tijgerlelie, rubrumlelie, Japanse showlelie en sommige soorten van de daglelie kunnen nierfalen veroorzaken. Braken, lethargie en verlies van eetlust kunnen binnen enkele uren optreden en zullen blijven verslechteren naarmate de schade aan de nieren vordert.
Zonder snelle en juiste behandeling kan nierfalen binnen 36 tot 72 uur optreden. Alle delen van de lelie worden als giftig beschouwd. Het consumeren van zelfs kleine hoeveelheden kan levensbedreigend zijn voor katten, en lelies kunnen ook uw puppy vergiftigen.
Behandeling voor puppy-plantenvergiftiging
Verschillende plantengiften vereisen zeer specifieke eerste hulp. Meestal zal dat zijn om braken op te wekken of melk of water te geven om de mond te spoelen, het gif te neutraliseren en / of de toxiciteit te verdunnen.
Het braaksel van het dier laten braken, kan een ernstige situatie echter nog dodelijker maken, dus je moet weten wat je voor elk type plant moet doen. Als u niet zeker bent, raadpleeg dan zeker uw dierenarts.
Het volgende is een lijst van enkele van de meest gevaarlijke kamerplanten en symptomen van vergiftiging. Als je ziet dat je puppy deze planten eet, laat hem dan meteen braken.
- Belladonna, datura, henbane, jessamine, jimsonweed: rode en droge huid, koorts, toevallen, dorst, verwijde pupillen.
- Doornenkroon, Engelse klimop: Dorst, braken en diarree, maagpijn, de dood in één tot twee dagen.
- Narcis, tulp, blauweregenbollen: depressie, gewelddadig braken.
- Vingerhoedskruid, ridderspoor, lelietje-van-dalen, monnikskap, oleander: depressie, bloederige diarree, snelle of trage hartslag, maagpijn, coma, dood.
- Holly: Maagpijn, braken en diarree.
- Lily: Overvloedig urineren en drinken van nierfalen.
- Maretak: braken, diarree, vertraagde ademhaling en hartslag.
- Rabarber: braken, kwijlen, maagpijn, convulsies, nierschade.
- Taxus: spierzwakte, moeite met ademhalen, verwijde pupillen, plotselinge dood zonder tekenen.
Met deze plantvergiften kan braken de problemen verergeren. In plaats daarvan, als je ziet dat de puppy deze planten eet, geef dan veel water of melk om het gif te verdunnen en de maag te wassen en te coaten.
- Azalea: braken, diarree, toevallen, coma en de dood.
- Caladium, dieffenbachia, philodendron: Tong- en keelzwelling, moeite met ademhalen.
- De tong van de schoonmoeder (slangenplant): irritatie van de mond tot instorten.
- Jeruzalemse kers, nachtschade, aardappel (groene delen / ogen): braken, bloederige diarree, beven, zwakte.
Als u uw huisdier ziet met een of meer van deze symptomen, vooral als een verdachte plant binnen handbereik is, neem dan onmiddellijk hulp. Eerste hulp kan het leven van de puppy redden. Neem dan het huisdier mee om de dierenarts zo snel mogelijk te zien.
Hoe overgeven te forceren als uw hond vergiftigd is
Het is belangrijk om te benadrukken dat u uw dierenarts of een dierencontrolecentrum moet raadplegen voordat u uw huisdier iets geeft om braken op te wekken. De meeste dierenartsen raden aan om ipecac of zout te vermijden, twee ouderwetse methoden die worden gebruikt door kinderen. Beide hebben ernstige bijwerkingen.
De andere beproefde methode om bij een mens braken op te wekken, door je vinger in je keel te duwen om de propreflex te activeren, wordt ook niet aanbevolen om een hond te laten overgeven. U zult waarschijnlijk gebeten worden voor uw problemen, en het kan de hond pijn doen.
De enige home remedie aanbevolen door dierenartsen om braken bij een hond te veroorzaken is een oplossing van 3 procent waterstofperoxide en water. Gebruik een pipet of kalkoenfrezen om de oplossing langzaam toe te dienen. Het schuimt een beetje, en je puppy zal de smaak misschien niet lekker vinden, maar binnen een paar minuten moet hij overgeven.
Vraag uw dierenarts hoeveel van de oplossing moet worden gegeven en wat de verhouding waterstofperoxide en water moet zijn. Mogelijk moet u de dosis meerdere keren herhalen.
Zoek medisch advies voor hondenvergiftiging
Je moet ook klaarstaan om zonodig beademing toe te dienen. Als er een vraag is over welke eerste hulp te bieden, bel dan uw dierenarts of een dierengif controle centrum voor nauwkeurig advies.
ASPCA Animal Poison-Control Center biedt een database met veel voorkomende huisdierenvergiften en is beschikbaar voor telefonisch consulten (1-888-426-4435) in het geval van een vergiftigingsgeval. De kosten kunnen in rekening worden gebracht op uw creditcard.
Hoewel er manieren zijn om accidentele vergiftiging in uw huisdier te behandelen, is het voorkomen van plantenvergiftiging ideaal. Kies alleen huisdiervriendelijke variëteiten voor uw tuin en huis.
