Er zijn eigenlijk twee soorten haarloze cavia’s. De magere cavia, die wel een beetje haar heeft, en de Baldwin cavia. Terwijl sommige mensen hun unieke uiterlijk onaantrekkelijk vinden, vinden anderen ze juist onweerstaanbaar.
Leuk weetje
Cavia’s werden oorspronkelijk gefokt voor laboratoriumonderzoek.
Er is enige controverse over de introductie van deze cavia’s in de huisdierenindustrie. Er is bezorgdheid geuit over de werking van hun immuunsysteem en hun algemene hardheid, maar dit lijkt meer af te hangen van hun lijn en fok dan van het feit dat ze haarloos zijn.
Door zorgvuldig te fokken, is het waarschijnlijk mogelijk om haarloze cavia’s te fokken die sterker zijn dan hun voorouders. Hoewel er enkele laboratoriumstammen van haarloze cavia’s zijn of zijn geweest met een verminderde immuunfunctie, moet er niet van worden uitgegaan dat haarloze stammen minder sterk zijn dan hun behaarde soortgenoten.
Hun verzorging is vergelijkbaar met die van andere cavia’s. Ze hebben echter geen vacht. Omdat ze geen vacht hebben, zijn ze iets gevoeliger voor extreme temperaturen en moeten ze beschermd worden tegen tocht en direct zonlicht. Ze hebben ook de neiging om meer te eten om hun metabolisme en lichaamswarmte op peil te houden (een uitstekende kwaliteit voeding is noodzakelijk, maar moet aan alle cavia’s worden gegeven, haarloos of niet).
Jonge Baldwin cavia
Deze jonge Baldwin heeft een beetje haar, dat verloren zal gaan. Ze worden geboren met een volle vacht. Na twee tot vijf dagen begint hun haar uit te vallen, beginnend bij hun hoofd en verder naar hun achterste. Wanneer ze twee maanden oud zijn, zijn ze helemaal kaal.
De Baldwin cavia werd ontdekt door Carol Miller, een fokker in Californië, als gevolg van een spontane, recessieve mutatie in haar witgekuifde cavia’s. Omdat dit een recessief gen is, zullen de nakomelingen haar hebben als er met een Baldwin wordt gekruist, ook met andere haarloze cavia’s dan Baldwins. Om haarloos te zijn, moeten ze het recessieve gen dat resulteert in het Baldwin type van haarloosheid van elke ouder krijgen. Als u twee Baldwins fokt, zullen al hun baby’s Baldwins zijn.
Volwassen Baldwin cavia
Als volwassen cavia is de Baldwin cavia volledig haarloos. Omdat ze zich ontwikkeld hebben uit witte kuifcavia’s, hebben ze rimpels en plooien op hun schouders en kronen op de plaatsen waar de kuif zou moeten zitten. Hun huid heeft een rubberachtige textuur.
Ze mogen niet aan direct zonlicht worden blootgesteld. En omdat ze geen koude temperaturen verdragen, moeten ze binnen worden gehouden. Ze moeten een klein hokje hebben om in te kruipen, waar hun lichaamswarmte ze warm houdt als ze dat willen.
Mager varken
De magere big is ontwikkeld als kruising tussen behaarde cavia’s en een haarloze variëteit van de Hartley lab-cavia. De magere big heeft nog een beetje haar, vooral op hun neus, poten en poten.
Magere varkens worden geboren zonder veel haar en blijven zo, maar ze hebben verschillende huidpigmentaties. Ze hebben verschillende kleurpatronen, waaronder Nederlands, schildpad en Himalaya.
De haarloosheid van magere varkens is te wijten aan een recessief gen. Als u er twee fokt, zullen hun nakomelingen allemaal haarloos zijn. Maar als u met een behaarde variëteit fokt, zullen de nakomelingen wel behaard zijn, maar één recessief gen dragen.
