Het is vaak moeilijk om het geslacht van een huisdierenschildpad te bepalen, vooral als je het niet hebt gekocht bij een fokker die ze uit gecontroleerde temperatuuromgevingen heeft uitgebroed. De temperatuur tijdens de incubatie is wat bepaalt of een embryo mannelijk of vrouwelijk wordt; koudere incubatietemperaturen produceren mannetjes en vrouwtjes ontwikkelen zich bij warmere temperaturen.
Gelukkig zijn er sommige soorten schildpadden die het makkelijker maken dan anderen om een mannetje te onderscheiden van een vrouw zonder de incubatietemperatuur te kennen. Roodwangschilders vertonen bijvoorbeeld seksueel dimorfisme en hebben duidelijke verschillen in grootte en uiterlijk tussen de geslachten.
Shell-grootte en -vorm gebruiken voor seksheelden
De verschillen in grootte tussen de meeste mannelijke en vrouwelijke schildpadden zijn mogelijk niet voor de hand liggend totdat de schildpad geslachtsrijp is (en het dieet kan ook een rol spelen in de grootte van een schildpad). Voor mannelijke roodwangschilders is de geslachtsrijpheid ongeveer de tijd dat ze een lengte hebben van vier inch (en ongeveer twee tot vijf jaar oud). Vrouwtjes zijn geslachtsrijp als ze een lengte hebben van zes tot zeven centimeter (wat vijf tot zeven jaar kan duren).
Veel soorten schildpadden, inclusief zeeschildpadden, zijn seksueel dimorf door het verschil in grootte van mannetjes en vrouwtjes. Maar om de schaalgrootte betrouwbaar te gebruiken als een factor bij het bepalen van het geslacht van een schildpad, moet u ook de ouderdom ervan kennen.
De onderkant van de schaal van een schildpad (plastron genaamd) wordt ook gebruikt als een indicator voor sekserende schildpadden. Mannelijke schildpadden hebben een concave (gebogen in) plastron, terwijl vrouwen een platte hebben. Deze vormen zorgen ervoor dat mannelijke schildpadden gemakkelijker een vrouw kunnen monteren tijdens het paren, en het geeft vrouwen meer ruimte om eieren intern vast te houden.
Claw-lengte gebruiken voor seksschildpadden
Vrouwelijke schildpadden hebben vaak klauwen aan hun voorpoten die kort, gedrongen en even lang zijn als hun tenen. Mannetjes (en met name roodwangschildpadden en andere waterschildpadden) hebben veel langere klauwen aan hun voorpoten dan vrouwtjes. Dit komt omdat mannen hun klauwen gebruiken wanneer ze proberen vrouwen na te streven om te broeden. Tijdens het paren grijpen de mannetjes ook de bovenste schalen van het vrouwtje vast door hun klauwen te gebruiken.
Gebruik van Tails to Sex Turtles
De meest voorkomende manier waarop mensen een schildpad seks hebben, is naar de lengte van zijn staart te kijken. Vrouwelijke schildpadden hebben korte en dunne staarten, terwijl mannetjes lange, dikke staarten hebben, met hun aars (cloaca) dichter bij het einde van de staart geplaatst in vergelijking met een vrouw. Het is natuurlijk het gemakkelijkst om een schildpad te sexen als je naar de staartlengte kijkt als je meerdere schildpadden van beide geslachten hebt om te vergelijken.
Markeringen en kleuring gebruiken voor sekshandelingen
Alle roodwangschildpadden hebben overwegend groene lichamen die overgoten zijn met heldergele strepen die mannen en vrouwen niet zullen helpen onderscheiden. Maar er zijn nog andere kleurindicatoren. De plastron is geel met ongelijke, donkere markeringen die gepaard zijn terwijl de staart, benen en kop groen zijn met dikke gele strepen. Naarmate roodwangschieters ouder worden, keren velen naar een donkere, bijna zwarte kleur en kunnen sommige of alle gele markeringen onduidelijk zijn. Deze donkerdere kleuring komt vaker voor bij mannelijke roodwangschuiven.
Sierlijke doosschildpadden zijn een ander soort schildpadden die seksueel dimorf zijn. Volwassen mannelijke sierlijke doosschildpadden hebben rode ogen, terwijl vrouwelijke ogen bruin zijn. De mannetjes hebben ook groenachtige hoofden met rode of oranje beenschubben en vrouwtjes hebben bruine koppen met gele beenschubben.
Dieet gebruiken voor seksschildpadden
Roodwangschildpadden zijn alleseters en ze jagen en speuren naar hun eten. Zowel mannetjes als vrouwtjes van deze soort van schildpad eten een verscheidenheid aan rottend of levend organisch materiaal zoals vissen, slakken, rivierkreeften, wormen, krekels, insecten en waterplanten.
De voedselvoorkeuren van een vrouw veranderen echter als het zwanger is. Deze verandering kan worden gebruikt als een andere indicator dat een schildpad een vrouwtje is, maar totdat en tenzij het eieren legt, moet eetlust niet worden gebruikt als de enige methode om het geslacht ervan te bepalen.
Bewerkt door Adrienne Kruzer, RVT
