Hemoplasma’s (voorheen bekend als hemobartonella) zijn een gespecialiseerd type bacteriën dat rode bloedcellen aanvalt, wat bloedarmoede kan veroorzaken (een laag aantal rode bloedcellen). Meestal verspreid door externe parasieten die zich voeden met bloed (vlooien, teken, luizen of muggen) of door te vechten met geïnfecteerde katten betekent deze ziekte het meest voor bij katten die tijd buitenshuis doorbrengen. Deze ziekte kan moeilijk te diagnosticeren zijn en kan, wanneer ernstig, levensbedreigende bloedarmoede veroorzaken waarvoor ziekenhuisopname, antibioticatherapie en bloedtransfusies vereist zijn.
Hoe bloedarmoede bij katten te behandelen
Wat is feline infectieuze anemie?
Feline infectieuze anemie is bloedarmoede die wordt veroorzaakt door een groep bacteriën die hemotrofe mycoplasma’s worden genoemd. Er zijn drie soorten die katten kunnen infecteren (Mycoplasma hemofelis, Mycoplasma haemominutum en Mycoplasma turicencis). Mycoplasma hemofelis veroorzaakt de meest ernstige vorm van deze ziekte.
Het organisme valt de buitenkant van de rode bloedcellen aan. Wanneer het lichaam deze beschadigde cellen identificeert, valt het immuunsysteem aan en verwijdert ze uit de bloedsomloop. Het is de verwijdering van deze rode bloedcellen door het immuunsysteem waardoor de kat bloedarm wordt.
Tekenen van hemobartonellose bij katten
De tekenen van hemobartonellose bij katten kunnen sterk variëren. Sommige van de symptomen die een kat kan vertonen, worden hieronder vermeld.
- Lethargie (verhoogde slaperigheid)
- Verhoogde hartslag
- Verhoogde ademhaling
- Bleek tandvlees
- Gewichtsverlies
- Verminderde eetlust
- Koorts die komt en gaat
lethargie: De verminderde zuurstof in het bloed betekent dat er minder energie voor de cellen is, zodat de kat slaperiger is.
Verhoogde hartslag: De hartslag neemt toe in een poging om zuurstof naar de cellen te krijgen die dit nodig hebben.
Verhoogde ademhaling: De ademhaling neemt toe om meer zuurstof in het lichaam te brengen.
Bleek tandvlees: Het tandvlees kan bleek zijn door een afname van zuurstof in het bloed.
Verminderde eetlust en gewichtsverlies: Als we ons niet goed voelen, neemt onze eetlust af. Dit is vaak het geval bij katten die ook ziek zijn. Omdat deze infectie lang aanhoudt, kunnen herhaalde periodes van ziekte ervoor zorgen dat de kat gewicht verliest.
Koortsen die komen en gaan: De meeste katten dragen het organisme in hun bloed en bestrijden het tot stressvolle tijden. Omdat het op de lange termijn in het bloed blijft wanneer het immuunsysteem tegen een verhoogd aantal organismen vecht, zal de kat koorts hebben. Zodra het aantal organismen tot een lager aantal is gedaald, verdwijnt de koorts.
Gezonde katten vertonen mogelijk geen tekenen van ziekte, omdat ze een laag aantal organismen hebben dat hun immuunsysteem kan controleren (deze katten worden dragers genoemd). Als deze katten echter iets stressvol ervaren, zoals een andere ziekte, operatie, zwangerschap of honger, kunnen ze tekenen van de ziekte beginnen te vertonen.
Oorzaken van katachtige infectieuze anemie
Katten kunnen op verschillende manieren besmet raken. De meeste krijgen de infectie van externe parasieten die zich voeden met hun bloed. Deze parasieten kunnen vlooien, teken, muggen en luizen zijn. De andere, minder gebruikelijke manieren waarop een kat geïnfecteerd raakt, worden gebeten door een andere kat, die een bloedtransfusie krijgt van een geïnfecteerde kat en tijdens de zwangerschap van moeder op kitten.
Kunt u katachtige infectieuze bloedarmoede krijgen van uw kat?
Nee, katachtige infectieuze bloedarmoede kan niet worden overgedragen van een zieke kat op een gezond persoon. Er is één enkel gedocumenteerd geval geweest van een mogelijke overdracht van een zieke kat naar een persoon met een verzwakte immuniteit, maar dit is zeer ongewoon.
Hoe wordt feline infectieuze anemie gediagnosticeerd?
Feline infectieuze bloedarmoede kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Zodra een dierenarts bloedarmoede bij een huisdier heeft vastgesteld (een laag aantal rode bloedcellen), kunnen ze de volgende tests uitvoeren op zoek naar de organismen.
- Bloedvlek: Een druppel bloed van uw kat wordt op een dia gesmeerd en gekleurd. De dierenarts kijkt vervolgens naar de dia met de krachtige lens van een microscoop. Het organisme wordt alleen op deze manier gevonden bij ongeveer 50% van de geïnfecteerde katten, daarom betekent een negatieve test niet dat de kat niet is geïnfecteerd.
- Analyse van de polymerasekettingreactie (PCR): dit is de test bij uitstek voor het diagnosticeren van infectieuze bloedarmoede bij katten. Deze test zoekt naar DNA van de mycoplasma-organismen en kan onderscheid maken tussen welke van de drie organismen de infectie veroorzaakt. Deze test wordt naar een extern laboratorium gestuurd en kan enkele dagen duren voor de resultaten.
Als uw dierenarts vermoedt dat uw kat katachtige infectieuze anemie heeft, zal deze ook aanbevelen om de kat te testen op katachtige leukemie en katachtige immunodeficiëntievirussen (FeLV / FIV). Het is gedocumenteerd dat ongeveer 40 tot 50 procent van katten met katten infectieuze bloedarmoede ook positief zijn voor een van deze virussen.
Behandeling van katachtige infectieuze anemie
Katten met milde bloedarmoede en slechts enkele tekenen van ziekte kunnen thuis worden behandeld met orale antibiotica en / of steroïden om de verwijdering van rode bloedcellen door het immuunsysteem te verminderen.
Degenen die ernstig getroffen zijn, moeten in het ziekenhuis worden opgenomen, zodat ze IV-vloeistoftherapie, steroïden kunnen krijgen om te voorkomen dat het immuunsysteem rode bloedcellen vernietigt en / of bloedtransfusies.
Hoe katachtige infectieuze bloedarmoede te voorkomen
Gebruik parasietpreventie om het hele jaar door vlooien / teken / luizen en muggen voor uw kat te bestrijden. Houd uw kat binnen of geef hem alleen toegang tot buiten met direct toezicht om vechten te voorkomen. Laat uw kat testen op FeLV / FIV als hij tijd buiten doorbrengt of in het verleden kattenblessures heeft gehad.
