Hoewel hondenbeten om vele redenen kan voorkomen, is angstagressie een veelvoorkomend probleem. Net als mensen erven honden de neiging om angstig te zijn, en de omgeving, levenservaring en raskenmerken van de hond spelen ook een rol. Dat kan leiden tot bange puppy’s en volwassen honden die agressief reageren op beangstigende gebeurtenissen.
Slechte socialisatie vergroot de kans op veel soorten agressie en andere gedragsproblemen op latere leeftijd. Puppy’s die niet voldoende zijn blootgesteld aan andere honden en aan veel voorkomende ervaringen in hun omgeving, zoals geluiden, verschillende soorten mensen (inclusief kinderen) en situaties (autoritten, dierenartsbezoeken, enz.) kunnen angstig worden voor sommige of al deze situaties. De periode voor socialisatie bij puppy’s is vrij kort – meestal tussen de 8-14 weken, maar dit kan per hond een paar weken verschillen. Nadat dat venster gesloten is, is er meer training en positieve versterking nodig om honden te helpen ongevoelig te worden voor enge ervaringen.
Als honden ergens bang voor zijn, wordt de instinctieve “vecht-of-vlucht”-reactie geactiveerd. Verschillende honden reageren verschillend op angst, en terwijl sommige honden proberen weg te rennen, zich te verstoppen of te bevriezen, kunnen andere honden grommen, blaffen en/of bijten. Angstbijters denken dat ze zich uit de situatie moeten vechten, en raken zo in paniek dat ze niet meer in staat zijn om op een redelijke manier na te denken. Als hun agressieve gedrag ervoor zorgt dat het enge “ding” weggaat, leert de hond dat agressief gedrag werkt en gebruikt hij het keer op keer.
Angstagressie kan na verloop van tijd escaleren en intenser worden. Soms herkennen baasjes de vroege waarschuwingssignalen van angst bij hun hond niet, met als gevolg dat het gedrag van de hond intenser wordt als het enge ding nog steeds aanwezig is. Straffen met harde fysieke of verbale berispingen zal het gedrag ook verergeren, want als ze gestraft worden voor subtielere signalen, zoals grommen, zullen ze misschien stoppen met grommen, maar escaleren naar ernstiger gedrag, zoals bijten.
Tekenen van angstagressie
Angstige honden vertonen verplaatsingsgedrag, zoals zichzelf likken of kauwen, snuffelen, lippen likken en gapen. Veel voorkomende vocalisaties zijn grommen gemengd met janken. Lichaamstaal omvat het tonen van het wit van de ogen in een overdreven zijwaartse blik, schudden, longeren of op de eigenaar springen.
De meeste normale honden tolereren een angstige of onbekende situatie op anderhalve hondenlengte (hun eigen lengte) afstand voordat ze zich ongemakkelijk voelen. De gevoelige afstand van een angstige pup kan veel groter zijn, en ze kunnen al op veel grotere afstand tekenen van angst of agressie gaan vertonen. Naarmate de enge situatie dichterbij komt, kan hun gedrag intenser worden.
Hoe angstagressie behandelen
Verlegen pups kunnen altijd last hebben van angstgevoelens en om ze te helpen zich meer op hun gemak te voelen, zijn een aantal technieken nodig. Het belangrijkste is dat u meteen een gedragstherapeut raadpleegt als u tekenen van angst bij uw hond opmerkt. Deze problemen zijn veel gemakkelijker te behandelen als ze vroeg worden opgemerkt en voordat ze te veel escaleren. Het is heel belangrijk om een goed opgeleide gedragstherapeut te zoeken, dus ga op zoek naar een gecertificeerde diergedragstherapeut (CAAB of ACAAB) of een veterinaire gedragstherapeut die gecertificeerd is door het American College of Veterinary Behavior (Dip ACVB). Uw dierenarts kan u helpen bij het vinden van een lokale gedragstherapeut en zou met hem moeten samenwerken om de meest uitgebreide aanpak voor uw pup te bieden. U kunt ook leren om situaties te herkennen en te vermijden die uw hond waarschijnlijk angstig maken. Hier zijn een paar manieren om de angst te verminderen.
- Vermijd de situaties die angst en/of agressie bij uw hond opwekken zoveel mogelijk
- Staar niet en vraag bezoekers niet naar uw hond te kijken als hij bang is voor vreemden of bepaalde mensen. Sterk oogcontact geeft dominantie aan en versterkt de intimidatie.
- Noteer de afstand waarop de bange pup onrustig wordt, en blijf waar mogelijk buiten dat bereik.
- Dwing uw hond nooit in een angstige situatie. Voor veel angstige honden kan bijten een laatste redmiddel zijn, maar het zal een groter risico zijn als ze het gevoel hebben dat ze geen controle meer hebben en niet kunnen ontsnappen.
- Vermijd om naar zijn halsband te grijpen of naar beneden te reiken om zijn hoofd te aaien. Deze handelingen kunnen bedreigend aanvoelen en de angst van de hond vergroten, wat tot een beet kan leiden. Aai de pup in plaats daarvan over zijn zij of borst als u hem veilig kunt benaderen.
- Creëer een veilige ruimte weg van lawaai, mensen en andere huisdieren waar uw hond vrijwillig naartoe kan gaan, en/of geplaatst kan worden om enge situaties te vermijden. Gebruik veel positieve beloning om de veilige ruimte aangenaam te maken, zoals speeltjes, traktaties, kalmerende feromoondiffusors en schemerige verlichting. Als u verwacht dat er een enge situatie op komst is, laat uw hond dan van tevoren in zijn veilige ruimte wennen.
- Een gedragstherapeut zal trainingstechnieken aanbevelen om de specifieke angsten van uw hond aan te pakken. Een deel van hun techniek kan het gebruik van The Gentle Leader halster en een muilkorf omvatten om te helpen bij de training en tegelijkertijd uw hond en alle anderen veilig te houden. Deze hulpmiddelen moeten op de juiste manier worden gebruikt en uw hond moet geleidelijk worden geconditioneerd om ze te dragen, zodat het een leuke en stressvrije ervaring is.
- Kalmerende toevoegingen, zoals de Bach Bloesem essence Rescue Remedy, verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkels, kunnen een nuttige aanvulling zijn in combinatie met deze andere stappen. Voeg enkele druppels Rescue Remedy toe aan het water van de hond. Het kan geen kwaad als de andere huisdieren er ook een slokje van nemen.
- Kalmerende feromonen zoals Comfort Zone DAP kunnen helpen om een rustgevende omgeving voor uw hond te creëren. Deze zijn verkrijgbaar in dierenwinkels als plug-in diffuser of als spray.
- In sommige gevallen kan voorgeschreven medicatie ook deel uitmaken van het aanbevolen behandelingsplan voor uw hond. Dit gebeurt altijd in overleg met een gedragstherapeut en dierenarts en moet deel uitmaken van een breder behandelplan dat ook training en veranderingen in de omgeving omvat. Deze medicijnen worden gebruikt om het angstniveau van uw hond te verlagen, zodat hij uit zijn angstige toestand kan komen en zich veilig genoeg voelt om zich te concentreren en het nieuwe gedrag aan te leren dat u hem wilt leren.
