Zowel mensen als huisdieren kunnen last hebben van longoedeem. Wanneer de longblaasjes (kleine clusters van luchtzakjes in de longen) zich vullen met vocht, verdringen ze de hoeveelheid lucht die in de longen komt, waardoor het moeilijk wordt om te ademen. Deze aandoening heeft meestal een onderliggende oorzaak, zoals hartfalen, kanker, een traumatische gebeurtenis zoals elektrocutie of shock, of een hoofdletsel en kan meestal worden opgelost met medicatie. Als u merkt dat uw huisdier hoest of kortademig wordt, maak dan een afspraak met uw dierenarts om af te leiden of de aandoening cardiogeen (van oorsprong in het hart) of niet-cardiogeen is. Cardiogene vormen van longoedeem kunnen levensbedreigend zijn, dus hoe sneller u het behandelt, hoe beter de prognose.
Symptomen van pulmonair oedeem bij huisdieren
Verschillende symptomen kunnen een geval van longoedeem bij uw hond of kat betekenen. Als uw hond overdreven hijgend is of de ademhaling van uw kat lijkt te werken, is het noodzakelijk om ze van dichterbij te bekijken. Hoesten, samen met ongewoon snelle ademhaling, kan betekenen dat uw huisdier niet het juiste zuurstofniveau krijgt dat het nodig heeft. Honden met longoedeem kunnen aanwezig zijn met een opgezwollen vena jugularis. En katten hebben bijna altijd een vergrote schildklier en lijken onderkoeld te zijn (met een abnormaal lage lichaamstemperatuur). Indien onbehandeld, kunnen de lippen van uw hond blauw worden (een aandoening die bekend staat als cyanose) of uw kat kan zwakte en instorting vertonen. Als dit gebeurt, is een noodreis naar de dierenarts nodig
Oorzaken van pulmonaal oedeem
De meest ernstige vorm van vocht in de longen – cardiogeen longoedeem – is het gevolg van een toename in pulmonale capillaire druk als gevolg van hartfalen. Huisdieren die aan deze aandoening lijden hebben meestal een onderliggende aandoening van de hartziekte, een aandoening die in het verleden waarschijnlijk heeft bijgedragen aan eerdere gezondheidskwesties. Dit type oedema bevindt zich aan de linkerkant van de longen en kan levensbedreigend zijn, vooral als er sprake is van volledig hartfalen. Niet-cardiogeen longoedeem, aan de andere kant, is meestal verspreid over beide zijden van de longen en kan het gevolg zijn van ernstige shock, een blokkering van de luchtwegen of sepsis van infectie.
Behandeling
Bij aankomst op het kantoor van uw dierenarts zal een volledig onderzoek van uw hond of kat worden uitgevoerd, waaronder luisteren naar het hart via een stethoscoop. In de meeste gevallen worden thoraxfoto’s (of röntgenfoto’s) gebruikt om alle vormen van longoedeem te diagnosticeren. Als de aandoening voortkomt uit een cardiogeen probleem, begint de behandeling met aanvullende zuurstof, rust en de toediening van furosemide (Lasix), een veel voorkomend diureticum. Furosemide wordt bijna altijd gebruikt als primaire behandelingslijn in gevallen van congestief hartfalen om overtollige vochtophopingen in de longen en andere delen van het lichaam te verwijderen. Als congestief hartfalen echter aanwezig is, kan uw dierenarts naast een vasodilator ook iets sterkers voorschrijven, zoals spironolacton of hydrochloorthiazide. In extreme gevallen wordt een mechanisch masker geleverd.
Voor niet-cardiogene omstandigheden zal de dierenarts uw hond of kat inspecteren op brandwonden rond het mondgebied, als gevolg van een elektrische schok door een verlengsnoer. Uw dierenarts zal ook de luchtweg controleren (mogelijk door middel van een röntgenfoto) om te zien of er vreemde voorwerpen in zitten, waardoor volledige ademhaling wordt voorkomen. Na detectie zal je dierenarts proberen om blokkades te verwijderen na het sederen van je huisdier en sommige blokkades kunnen een operatie vereisen. In de meeste niet-cardiogene oedemen worden ook geneesmiddelen gebruikt, waaronder diuretica, ontstekingsremmers en colloïden. Uw dierenarts zal beslissen wat de beste manier van handelen is en de prognose is meestal gunstig.
De vervolgbehandeling voor cardiogene patiënten bestaat uit medicatie om het hart te versterken en om een natriumarm dieet te volgen. Voor problemen die geen verband houden met het hart, zal de dierenarts instructies voor de follow-up geven om de onderliggende aandoening te behandelen. In alle gevallen zullen herhaalde diagnostische tests het vloeistofpeil in de longen van uw dier verifiëren om een succesvolle behandeling te verzekeren.
Als u dierenarts furosemide voor uw hond of kat voorschrijft of u naar huis stuurt met een soortgelijk diureticum, let dan op tekenen van uitdroging door een verstoorde hoeveelheid elektrolyten in de bloedbaan. Als uw huisdier lethargie, depressie, verstoring van het maag-darmkanaal of een aanval ervaart, waarschuw dan uw dierenarts om de bijwerking te melden en een behandeling te krijgen.
Hoe Longoedeem bij huisdieren voorkomen
Cardiogeen longoedeem is moeilijk te voorkomen als een onderliggend hartprobleem aanwezig is. Een goede verzorging van de conditie van uw hond of kat kan het echter beschermen tegen complicaties zoals met vocht gevulde longen. Om niet-cardiogeen oedeem te voorkomen, moet uw huisdier worden getraind om niet op te kauwen of met elektrische snoeren te spelen en onmiddellijk te worden behandeld als uw huisdier een aanval krijgt, ook al lijkt het minder belangrijk.
Dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve doeleinden. Als uw huisdier tekenen van ziekte vertoont, raadpleeg dan zo snel mogelijk een dierenarts.
