Of het nu kribbelen, kribbebijten, aerofagie, of (ten onrechte) windzuigen wordt genoemd, dit is een stereotiep gedrag bij paarden dat waarschijnlijk wordt veroorzaakt door verveling of stress en er is mogelijk een genetische aanleg voor, volgens een onderzoek gepubliceerd in 2014.1 Kribbelen is een dwangmatige, repetitieve gedragsstoornis, en net als elke andere schadelijke verslaving, heeft een kribbelaar hulp nodig om zichzelf onder controle te houden.
Als de gewoonte eenmaal is ontstaan, is er geen zekere remedie om hem te doorbreken, ondanks wat je misschien leest op websites die kruiden en hulpmiddelen verkopen. Als je een kribbelaar hebt, is het zeker de moeite waard om verschillende dingen te proberen om de gewoonte onder controle te krijgen, maar sommige gevallen zijn ongeneeslijk. Je zult een paard waarschijnlijk niet in elke situatie kunnen laten stoppen met kribbelen. En zelfs als je het goed onder controle hebt en het paard vervolgens verkoopt, kan het in zijn nieuwe thuis weer gaan kribbelen. Dus als je een kribbelaar verkoopt, moet je de nieuwe eigenaar vertellen dat het paard deze ondeugd heeft.
Vroeger geloofde men dat paarden kribbelen van anderen leerden, maar dat lijkt niet het geval te zijn. Voordat je een paard, veulen, ezel of muilezel koopt die kribbelt, moet je ervoor zorgen dat je bereid bent om te gaan met de schade aan omheiningen, bomen en stallen en om te gaan met sommige gezondheidsrisico’s die gepaard kunnen gaan met kribbelen.
Wat is kribben?
Bij kribbelen grijpt een paard een horizontaal voorwerp vast met zijn bovensnijtanden en trekt tegen het voorwerp met een gebogen nek. Vervolgens zuigt het paard een grote hoeveelheid lucht naar binnen en maakt een karakteristiek grommend geluid.
Interessant genoeg komt kribbelen niet voor bij wilde paarden. Men denkt dat kribbigheid veel te maken heeft met hoe een paard wordt gehouden. Verveling, temperament, stress, voeding en genetica kunnen een rol spelen bij het ontwikkelen van de ondeugd.1
Kribbigheid lijkt vooral te beginnen bij jongere paarden van ongeveer een paar maanden oud. Om het risico op kribbigheid te verminderen, kun je ervoor zorgen dat het jonge paard zoveel mogelijk tijd doorbrengt in de wei en veel sociaal contact heeft met andere paarden. Er zijn aanwijzingen dat bepaalde graandiëten het risico op het ontwikkelen van deze gewoonte kunnen verhogen.
Kan kribbelen het paard schaden?
Of het nu kribbelen, kribbebijten, aerofagie, of (ten onrechte) windzuigen wordt genoemd, dit is een stereotiep gedrag bij paarden dat waarschijnlijk wordt veroorzaakt door verveling of stress en er is mogelijk een genetische aanleg voor, volgens een onderzoek gepubliceerd in 2014.1 Kribbelen is een dwangmatige, repetitieve gedragsstoornis, en net als elke andere schadelijke verslaving, heeft een kribbelaar hulp nodig om zichzelf onder controle te houden.
Als de gewoonte eenmaal is ontstaan, is er geen zekere remedie om hem te doorbreken, ondanks wat je misschien leest op websites die kruiden en hulpmiddelen verkopen. Als je een kribbelaar hebt, is het zeker de moeite waard om verschillende dingen te proberen om de gewoonte onder controle te krijgen, maar sommige gevallen zijn ongeneeslijk. Je zult een paard waarschijnlijk niet in elke situatie kunnen laten stoppen met kribbelen. En zelfs als je het goed onder controle hebt en het paard vervolgens verkoopt, kan het in zijn nieuwe thuis weer gaan kribbelen. Dus als je een kribbelaar verkoopt, moet je de nieuwe eigenaar vertellen dat het paard deze ondeugd heeft.
Vroeger geloofde men dat paarden kribbelen van anderen leerden, maar dat lijkt niet het geval te zijn. Voordat je een paard, veulen, ezel of muilezel koopt die kribbelt, moet je ervoor zorgen dat je bereid bent om te gaan met de schade aan omheiningen, bomen en stallen en om te gaan met sommige gezondheidsrisico’s die gepaard kunnen gaan met kribbelen.
- Wat is kribben?
- Bij kribbelen grijpt een paard een horizontaal voorwerp vast met zijn bovensnijtanden en trekt tegen het voorwerp met een gebogen nek. Vervolgens zuigt het paard een grote hoeveelheid lucht naar binnen en maakt een karakteristiek grommend geluid.
- Interessant genoeg komt kribbelen niet voor bij wilde paarden. Men denkt dat kribbigheid veel te maken heeft met hoe een paard wordt gehouden. Verveling, temperament, stress, voeding en genetica kunnen een rol spelen bij het ontwikkelen van de ondeugd.1
- Kribbigheid lijkt vooral te beginnen bij jongere paarden van ongeveer een paar maanden oud. Om het risico op kribbigheid te verminderen, kun je ervoor zorgen dat het jonge paard zoveel mogelijk tijd doorbrengt in de wei en veel sociaal contact heeft met andere paarden. Er zijn aanwijzingen dat bepaalde graandiëten het risico op het ontwikkelen van deze gewoonte kunnen verhogen.
- Kan kribbelen het paard schaden?
Het lijdt geen twijfel dat kribbigheid een negatieve invloed kan hebben op de gezondheid van een paard. Het kan het risico op koliek of maagzweren vergroten.2 Ook kan overmatige tandslijtage het vermogen van oudere kribbelaars om goed te eten aantasten. Kribbigheid kan ook leiden tot gewichtsverlies; sommige paarden kribbelen liever dan dat ze eten. Als alternatief wordt gedacht dat overtollige lucht in de maag door kribbelen de eetlust van een paard kan verminderen.3
Hoe kribbigheid onder controle te krijgen?
Er is geen absolute methode om het kribbelen bij bepaalde paarden te stoppen, maar er zijn manieren om ermee om te gaan. Hier zijn enkele suggesties die zijn geprobeerd door mensen met kribbende paarden.
Een kribbelende halsband of een kribbende riem maakt het ongemakkelijk voor het paard om het kribbende gedrag uit te voeren door te voorkomen dat het paard zijn nekspieren aanspant als hij zich terugtrekt om lucht te happen. De riem maakt het ongemakkelijk voor het paard om zijn nek te buigen, maar de riem is niet schadelijk voor het paard.
-
Diëten die meer ruwvoer en minder graan bevatten lijken minder gevolgen te hebben voor het kribbelen.
-
Het is aangetoond dat een speeltje het kribbelen vermindert, net als meer buitenactiviteiten en socialisatie.
-
Je kunt kribbende oppervlakken elimineren of kribbende oppervlakken zoals afrasteringspalen elektrificeren.
