Meloxicam is een veelgebruikt geneesmiddel voor de behandeling van pijn en ontstekingen bij honden, maar zoals de meeste geneesmiddelen op recept heeft meloxicam enkele risico’s. Gelukkig verdragen de meeste honden het geneesmiddel goed en helpt het hun pijn en ontstekingen te verminderen. Gelukkig verdragen de meeste honden het medicijn goed en helpt het hun pijn en ontsteking te verminderen.
Wat is Meloxicam?
Meloxicam is een NSAID, of niet-steroïde ontstekingsremmer, uit de oxicamklasse. Het is een selectieve COX-2 remmer, wat betekent dat het COX-1 niet beïnvloedt. Cyclooxygenase, of COX, is een familie van enzymen die isozymes worden genoemd. Zowel COX-1 als COX-2 produceren prostaglandinen, lipiden in de lichaamscellen die een hormoonachtige werking hebben en pijn en ontstekingen bevorderen. COX-1 en COX-2 worden in verschillende lichaamscellen gevonden. Er zijn aanwijzingen dat het remmen van COX-2, maar niet van COX-1, de bijwerkingen van de GI kan verminderen die gewoonlijk geassocieerd worden met niet-selectieve COX-remmende NSAID’s.1
Meloxicam is verkrijgbaar in tabletten voor menselijk gebruik, maar de doses van deze tabletten zijn veel te hoog voor gebruik bij honden (met de mogelijke uitzondering van reuzenhondenrassen). Meloxicam voor diergeneeskundig gebruik is meestal te vinden in een suspensie met een smaakje en een speciale orale spuit voor nauwkeurige dosering. De orale suspensie is verkrijgbaar in twee sterktes: 0,5 mg/ml en 1,5 mg/ml. Het is belangrijk dat u de juiste sterkte voor uw hond gebruikt om overdosering te voorkomen.
Merknamen van veterinaire meloxicam zijn Metacam, Meloxidyl en Loxicom. Er kunnen ook andere generieke veterinaire vormen verkrijgbaar zijn. Geef uw hond nooit humane meloxicam zonder specifieke doseringsinstructies van uw dierenarts.
Gebruik van Meloxicam voor honden
Metacam wordt soms gebruikt om pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen bij aandoeningen zoals artrose. Het wordt vaak gebruikt om pijn en ontsteking te verminderen om genezing en herstel na een operatie of verwonding te bevorderen.
Meloxicam wordt meestal toegediend aan honden in een eenmaal daagse dosis van 0,1 mg/kg (0,045 mg per pond). De initiële dosis kan naar goeddunken van de dierenarts verdubbeld worden.2 Gelukkig worden meloxicam-oplossingen voor honden meestal geleverd met een spuit voor dosering op basis van het lichaamsgewicht van de hond.
Schud de oplossing goed en doe dan de dosis voor het gewicht van uw hond (of de dosis die uw dierenarts aanbeveelt) in de bijgeleverde spuit. De oplossing kan direct in de bek van de hond worden gedaan of aan het voer worden toegevoegd. Als u meloxicam aan hondenvoer of traktaties toevoegt, zorg er dan voor dat uw hond de hele portie voedsel opeet om zeker te zijn van een adequate dosering. Door dit medicijn samen met voedsel te geven, kan de kans op maagdarmstoornissen afnemen.
Bijwerkingen van meloxicam voor honden
De mogelijke bijwerkingen van meloxicam zijn in wezen dezelfde bijwerkingen van andere NSAID’s.
Tekenen van negatieve effecten van meloxicam bij honden
- Braken (mogelijk met bloed)
- Diarree (mogelijk met bloed)
- Verminderde eetlust
- Maagdarmzweren en bloedingen
- Zwarte, teerachtige ontlasting (verteerd bloed in de ontlasting)
- Nierbeschadiging
- Leverschade
- Langdurige of onverklaarbare bloedingen (abnormale stolling)
- Problemen met het centrale zenuwstelsel (ongewoon)
Als er bij uw hond bijwerkingen optreden tijdens het gebruik van meloxicam, stop dan met de medicatie en neem direct contact op met uw dierenarts. Breng uw hond onmiddellijk naar een dierenarts als u hevige bloedingen, extreme lethargie, plotselinge instorting of andere ernstige tekenen van ziekte opmerkt.
Overwegingen voordat u honden Meloxicam geeft
Uw dierenarts kan algemene laboratoriumtests aanbevelen om de orgaanfuncties en algehele gezondheid van uw hond te beoordelen voordat u meloxicam voorschrijft. Deze tests kunnen onderliggende lever- of nierproblemen aan het licht brengen die door de behandeling met meloxicam kunnen verergeren.
Sommige medicijnen mogen niet tegelijk met meloxicam ingenomen worden. Andere NSAID’s (zoals aspirine, carprofen, meloxicam, deracoxib en andere) moeten worden gestopt voordat u met meloxicam begint, tenzij uw dierenarts anders adviseert. Het gelijktijdig gebruik van meerdere NSAID’s verhoogt het risico op bijwerkingen zoals braken, diarree, maagzweren of bloedingen, lever- of nierschade en abnormale bloedingen. Dezelfde bijwerkingen kunnen optreden van steroïden (zoals prednison en cortison) in combinatie met meloxicam. Als uw hond NSAID’s of steroïden gebruikt, zal uw dierenarts een wash-out periode van maximaal een week aanraden voordat u met meloxicam begint.
Honden die langdurig met meloxicam behandeld worden, moeten regelmatig gecontroleerd worden. De controle omvat meestal bloedonderzoeken om de drie tot zes maanden om er zeker van te zijn dat er geen schade aan de organen is. Het is ook belangrijk om uw hond mee te nemen voor routine lichamelijk onderzoek, zoals aanbevolen door uw dierenarts. Zo kan uw dierenarts op zoek gaan naar meloxicam-gerelateerde schade en naar onderliggende aandoeningen die kunnen verergeren door het gebruik van meloxicam.
Praat met uw dierenarts als u denkt dat meloxicam niet goed werkt om de pijn en ontsteking van uw hond te verlichten. Misschien kunt u andere behandelingsopties overwegen.
Artikel Bronnen Point Pet gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactieproces voor meer informatie over hoe wij onze inhoud op feiten controleren en nauwkeurig, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
-
Radi, Zaher A. “Pathofysiologie van remming van cyclo-oxygenase in diermodellen”. Toxicologic Pathology, vol. 37, no. 1, 2009, pp. 34-46.
-
Plumb’s Veterinary Drug Handbook, 7e editie. Donald C. Plumb, Pharm.D.
