In dit artikel Uitbreiden
- Gedrag en temperament
- Huisvesting
- Warmte
- Licht
- Vochtigheid
- Substraat
- Voedsel en water
- Gezondheidsproblemen
- Selectie
- Andere soorten
De groene boompython is een heldergroene niet-invasieve slang met een ruitvormige kop en onregelmatige schubben. Hij komt voor in de tropische regenwouden van Nieuw-Guinea, Oost-Indonesië en het schiereiland Cape York in Australië. Zijn kleur helpt hem gecamoufleerd te blijven in zijn omgeving, omdat de felgroene kleur hem helpt verborgen te blijven tussen de bladeren van de hoge bomen in het regenwoud.
Als huisdier zijn dit schuwe slangen die niet veel onderhoud vergen (met uitzondering van de vereiste vochtigheidsgraad in hun leefruimte). Hoewel ze levendig en exotisch zijn, verdragen ze het niet om vaak vastgepakt te worden, kunnen ze bijten als ze schrikken en zijn ze misschien niet zo’n goed huisdier als sommige andere slangen.
Leer alles over het temperament, de verzorgingsbehoeften en meer van de groene boompython.
Soorten Overzicht
Algemene naam: Groene boompython
Wetenschappelijke naam: Morelia viridis
Volwassen grootte: 4-6 meter lang
Levensverwachting: 15-20+ jaar
Gedrag en temperament van de groene boompython
Slangen zoals de groene boompython geven de voorkeur aan een schuilplaats, dus het is belangrijk dat ze een schuilplaats in hun leefruimte hebben. Je wilt echter niet dat ze een plek hebben waar ze zich permanent kunnen verstoppen.
De groene boompython wordt niet beschouwd als een bijzonder sociale slangensoort. Als ze de kans krijgen, zullen ze zich waarschijnlijk constant verstoppen en op één plek blijven – dit kan hun vermogen tot thermoregulatie verstoren en mogelijk leiden tot ziekte.
Hun schuwe aard betekent ook dat ze zich vaak bedreigd voelen en geneigd kunnen zijn om te bijten. Deze niet-invasieve slangen kunnen meer dan 100 tanden hebben en hun beet is pijnlijk. Ze kunnen na verloop van tijd gesocialiseerd worden, zodat ze volgzamer worden en ontvankelijker om regelmatig aangeraakt te worden.
De groene boompython huisvesten
De groene boompython is genoemd naar hun levendige groene kleur (hoewel ze meestal rood of geel geboren worden en van kleur veranderen als ze volwassen zijn). Ze kunnen ook witte of gele wervelstrepen hebben, terwijl sommige van deze slangen gele, groene of blauwe vlekken hebben. Deze slang staat ook bekend om zijn grijpstaart, waarmee hij kan klimmen en prooien kan vangen. Voeg takken en levende planten toe aan hun kooi zodat ze kunnen opgaan in hun omgeving terwijl ze op takken rusten zoals ze dat in het wild zouden doen.
In dit artikel Uitbreiden
Gedrag en temperament
Huisvesting
Warmte
Licht
Vochtigheid
Substraat
Voedsel en water
Gezondheidsproblemen
Selectie
Andere soorten
De groene boompython is een heldergroene niet-invasieve slang met een ruitvormige kop en onregelmatige schubben. Hij komt voor in de tropische regenwouden van Nieuw-Guinea, Oost-Indonesië en het schiereiland Cape York in Australië. Zijn kleur helpt hem gecamoufleerd te blijven in zijn omgeving, omdat de felgroene kleur hem helpt verborgen te blijven tussen de bladeren van de hoge bomen in het regenwoud.
Als huisdier zijn dit schuwe slangen die niet veel onderhoud vergen (met uitzondering van de vereiste vochtigheidsgraad in hun leefruimte). Hoewel ze levendig en exotisch zijn, verdragen ze het niet om vaak vastgepakt te worden, kunnen ze bijten als ze schrikken en zijn ze misschien niet zo’n goed huisdier als sommige andere slangen.
Leer alles over het temperament, de verzorgingsbehoeften en meer van de groene boompython.
Soorten Overzicht
Algemene naam: Groene boompython
Wetenschappelijke naam: Morelia viridis
Volwassen grootte: 4-6 meter lang
Levensverwachting: 15-20+ jaar
Gedrag en temperament van de groene boompython
Slangen zoals de groene boompython geven de voorkeur aan een schuilplaats, dus het is belangrijk dat ze een schuilplaats in hun leefruimte hebben. Je wilt echter niet dat ze een plek hebben waar ze zich permanent kunnen verstoppen.
De groene boompython wordt niet beschouwd als een bijzonder sociale slangensoort. Als ze de kans krijgen, zullen ze zich waarschijnlijk constant verstoppen en op één plek blijven – dit kan hun vermogen tot thermoregulatie verstoren en mogelijk leiden tot ziekte.
Hun schuwe aard betekent ook dat ze zich vaak bedreigd voelen en geneigd kunnen zijn om te bijten. Deze niet-invasieve slangen kunnen meer dan 100 tanden hebben en hun beet is pijnlijk. Ze kunnen na verloop van tijd gesocialiseerd worden, zodat ze volgzamer worden en ontvankelijker om regelmatig aangeraakt te worden.
De groene boompython huisvesten
- De groene boompython is genoemd naar hun levendige groene kleur (hoewel ze meestal rood of geel geboren worden en van kleur veranderen als ze volwassen zijn). Ze kunnen ook witte of gele wervelstrepen hebben, terwijl sommige van deze slangen gele, groene of blauwe vlekken hebben. Deze slang staat ook bekend om zijn grijpstaart, waarmee hij kan klimmen en prooien kan vangen. Voeg takken en levende planten toe aan hun kooi zodat ze kunnen opgaan in hun omgeving terwijl ze op takken rusten zoals ze dat in het wild zouden doen.
- In het wild leeft de groene boompython in tropische regenwouden met weelderige vegetatie en een hoge luchtvochtigheid, maar ook in andere bossen en tuinen, waar ze zich meestal in de bomen verstoppen.
- Als huisdier zijn deze slangen relatief makkelijk te verzorgen, maar het is geen soort die vaak vastgehouden en gehanteerd wil worden. Dit zijn exotische displaydieren die het best geschikt zijn voor gemiddelde tot gevorderde slangenbezitters.
- Warmte
- Het is belangrijk om te zorgen voor verschillende temperaturen voor je huisdierslang. Creëer een plek om te koelen met een over de kooi heen geplaatste warmtelamp, keramische warmtestraler of stralingspaneel, die je kunt regelen met een thermostaat. De temperatuur in de nestplaats van je groene boompython moet 86-88 F zijn.
De koelere kant van de kooi moet schommelen rond 78-80 F. ’s Nachts kan de temperatuur dalen tot 70-75 F. Vermijd te allen tijde temperaturen onder 70 F.
