Tail docking is in wezen amputatie of gedeeltelijke amputatie van de staart van een hond. Samen met het oor docking, wordt het meestal uitgevoerd op zeer jonge puppy’s (meestal Dobermans, Duitse Kortharige wijzers en schnauzers van bepaalde rassen). Hoewel er historische redenen zijn voor deze procedure, worden koppelingen tegenwoordig bijna altijd uitgevoerd om cosmetische redenen die vaak te maken hebben met het tonen van raszuivere dieren.
Dierenartsen bevelen deze procedure voor volwassen honden niet aan, en heel weinig mensen bevelen het aan voor puppy’s. Elke vorm van aanmeren zou zeer pijnlijk zijn voor volwassen honden. en de staart geneest niet goed vanwege een gebrek aan groei. Tenzij er een dringende reden is om de ingreep te ondergaan, zoals een ernstige of herhaalde verwonding van de staart, is het zeer slecht geadviseerd. Sommige dierenartsen zeggen dat het eigenlijk is als het amputeren van een ledemaat.
Geschiedenis van Tail Docking
De oude Romeinen geloofden dat het couperen van de staart (samen met andere procedures) honden kon beschermen tegen ziekten en de hygiëne kon verbeteren. In sommige landen werden hondenstaarten aangemeerd om verwonding tijdens de jacht te voorkomen. De overtuiging dat het aanmeren honden kon beschermen tegen ziekte of letsel, ging door tot in de 20e eeuw en daarom werden de staarten van veel werkhonden aangemeerd.
In de loop van de tijd groeide een traditie van het koppelen van staarten en oren van bepaalde rassen om cosmetische redenen. Lange tijd werden meer dan 70 rassen routinematig aangemeerd; de procedure was in wezen vereist voor showhonden.
Tegenwoordig wordt koppelen aangemerkt als een wrede procedure. Dientengevolge is het aanmeren niet langer vereist in de meeste grote hondenshows over de hele wereld, en veel ongeslagen honden hebben in hun categorieën gewonnen. In de Verenigde Staten is docking echter nog relatief gebruikelijk.
Hoe Tail Docking is gedaan
In de meeste gevallen impliceert staartdokken het afknippen van de staart met een chirurgische schaar of scalpel, doorsnijdend huid, spieren, zenuwen, kraakbeen en wervels. Soms wordt het uiteinde van de staart genaaid met een steek. De procedure wordt uitgevoerd zonder verdoving of sedatie bij een puppy die gewoonlijk 2 tot 14 dagen oud is. Oudere pups en honden moeten algemene anesthesie hebben, omdat het in dit late stadium als een amputatie van de staart wordt beschouwd. Dit is een belangrijke procedure omdat de staart te groot is en de zenuwen en bloedvaten veel te ontwikkeld zijn om een traditionele koppeling te doen.
Een andere methode omvat het plaatsen van een band of ligatuur op de staart om de bloedtoevoer af te sluiten, waardoor deze vervolgens af valt. Het einde van de staart sterft na een paar dagen af en valt af, en de ligatuur wordt dan verwijderd.
Een derde methode die wordt gebruikt door fokkers omvat het inklemmen van de staart en vervolgens het uiteinde ervan met de hand draaien totdat het uiteindelijk loskomt.
Staart Docking Complicaties
Tail docking is buitengewoon pijnlijk; daarnaast zijn er verschillende mogelijke gevolgen verbonden aan het couperen van de staart, waaronder:
- Vorming van neuromen: Neuromen zijn bundels gezwollen zenuwvezels die proberen te groeien op de plaats van de amputatie en die ernstige pijn kunnen veroorzaken.
- Verstoring van het evenwicht: Honden gebruiken hun staart om hun gewicht in balans te houden, zowel op het land als tijdens het zwemmen.
- Spanning: Sommige puppy’s zijn zo gestrest door de procedure dat ze zijn gestorven aan shock.
- Impact op communicatie: Honden communiceren met andere honden door te kwispelen – naar links betekent angst en stress, en juist betekent dat ze ontspannen zijn. Het is gemakkelijker voor andere honden om deze signalen te lezen met een lange staart.
Amerikaanse en internationale wetten en perspectieven op docking
De American Kennel Club (AKC) verklaart publiekelijk dat het “erkent dat het bijsnijden van oren, het koppelen van de staart en het verwijderen van hubertus, zoals beschreven in bepaalde rasstandaarden, acceptabele praktijken zijn …” Het officiële standpunt van de American Veterinary Medical Association (AVMA) stelt echter dat het “zich verzet tegen het bijsnijden van oren en het couperen van de staart van honden wanneer het uitsluitend voor cosmetische doeleinden wordt gedaan.”
Terwijl couperen van de staart legaal is in de Verenigde Staten, is het beperkt of zelfs verboden in andere landen. In het Verenigd Koninkrijk is staartdokken beperkt tot dierenartsen, en het Royal College of Veterinary Surgeons noemt het “onaanvaardbare verminking”. Het couperen van cosmetische staart is illegaal in Zweden, Noorwegen, Nederland, Finland, Duitsland en Denemarken, en veel Europese landen, waaronder Cyprus, Griekenland, Luxemburg, Zwitserland en Oostenrijk, hebben een Europese conventie geratificeerd die cosmetische staartdocking verbiedt.
