G-NHYFRKVBE2
UncategorizedUitdroging bij katten: symptomen, risicofactoren en behandelingen

Uitdroging bij katten: symptomen, risicofactoren en behandelingen

Het is geen geheim dat katten water nodig hebben. Hoewel hun voorouders uit de woestijn kwamen, hebben katten vloeistoffen nodig om te overleven. Water houdt lichaamsweefsels gezond en is essentieel voor de nieren om hun werk te doen door gifstoffen uit het systeem te spoelen. Volgens WebMD vormt water 80 procent van de lichamen van katten. Katten die rauw of ingeblikt voedsel eten, krijgen normaal gesproken genoeg vocht van hun maaltijden. Droog kattenvoer bevat echter slechts gemiddeld 10 procent water en katten op droog voedsel moeten alleen een continue bron van zoet water hebben om de verloren vloeistoffen te vervangen door plassen, ontlasting en ademhaling. Water biedt niet alleen vloeistoffen, maar ook elektrolyten, zoals natrium, kalium en chloride, die allemaal nodig zijn voor een goede lichaamsfunctie.

Symptomen van uitdroging bij katten

Hoe weet je dat je kat uitgedroogd is? Uw eerste indicatie kan zijn wanneer uw dierenarts u dat zegt. Een vrij eenvoudige test thuis kan u echter meteen vertellen dat uw kat vochtverlies heeft: het nekvel tussen de schouders van katten is normaal gesproken soepel en flexibel. Daarom, als je het met je vingers vasthoudt en voorzichtig leeft, zal het nekvel bijna onmiddellijk terugvallen op zijn plaats. Als een kat echter uitgedroogd is wanneer je de nekvel optilt, vormt deze een tent en als je hem loslaat, blijft hij in zijn tentvorm rechtop staan. Andere symptomen van uitdroging, afhankelijk van het stadium van vochtverlies, zijn ingevallen ogen, droog tandvlees, kwijlen of hijgen.

Risicofactoren geassocieerd met uitdroging bij katten

Uitdroging kan worden veroorzaakt door vochtverlies of door te weinig vochtinname. Er zijn verschillende factoren geassocieerd met uitdroging bij katten. Ze bevatten:

  • Hitteberoerte: verlies van vloeistoffen tijdens warm weer: De temperatuur van een kat kan snel stijgen als hij buiten of, nog erger, in een voertuig achterblijft op een warme zomerdag, vooral als ze tegelijkertijd extra vocht missen. Houd een rectale thermometer bij de hand, en leer hoe je hem moet gebruiken. Een temperatuur van 103 ° F of hoger moet worden beschouwd als een veterinair noodgeval.
  • Nier- of nierfalen: Plotseling of chronisch, kan snel de bloedbaan vullen met die gifstoffen die de nieren normaal hanteren. Het vervangen van de verloren vloeistof en elektrolyten speelt een cruciale rol in de behandeling. Het vervangen van de vloeistof kan worden uitgevoerd door personeel van uw dierenkliniek met IV-vloeistoffen (intraveneus), bijna altijd gevolgd door subcutane vloeistoffen thuis. Hoewel het in eerste instantie misschien angstaanjagend klinkt, goed wordt gedaan, is het geven van Sub-Q-vloeistoffen niet zo slecht, en je kat zal zich daarna zoveel beter voelen dat het de moeite waard is om te leren hoe. 
  • Feline Hyperthyroid Disease: Symptomen van hyperthyreoïdie bij katten zijn onder meer frequent braken, diarree en polydipsie (toegenomen) dorst, aanwijzingen dat hyperthyroïde katten uitgedroogd kunnen zijn.
  • Feline Diabetes: Net als bij hyperthyroïdie zijn de symptomen van kattenziekte onder meer vaak plassen, teveel dorst, wat ook een teken van uitdroging kan zijn. Een van de meest ernstige bijwerkingen van onbehandelde diabetes bij katten is diabetische ketoacidose, die levensbedreigend kan zijn. Een belangrijk onderdeel van de behandeling voor die aandoening is een veterinaire IV met Ringers-oplossing. Diabetische nefropathie (nier- of nierfalen) is ook een ernstige mogelijke bijwerking wanneer hoge glucosewaarden de filterfunctie van de nieren beschadigen. Net als bij diabetische ketoacidose omvat de behandeling veterinaire IV-vloeistofvervangingen.
  • Hepatische lipidose: Lever Lipidose, algemeen bekend als “Fatty Liver Disease”, is een levensbedreigende ziekte, maar is volledig reversibel als het op tijd wordt behandeld. Simpel gezegd, de lever begint te stoppen als een kat stopt met eten. De behandeling bestaat uit het voeden via een buis in een ziekenhuis voor diergeneeskundig gebruik, samen met IV-vloeistoffen om de nieren te laten werken. Eenmaal gestabiliseerd, kan uw dierenarts suggereren dat de spuit een waterige mix van voedsel voedt, samen met Sub-Q-vloeistoffen.

    De informatie die hierin wordt gevonden, onderstreept de kritieke behoefte om de normale conditie van uw kat te kennen, zodat elke afwijking van de normale toestand een sterke aanwijzing is dat het tijd is om uw dierenarts te bellen. Je bent de levensader van je kat voor een goede gezondheid en hij is afhankelijk van jou om hem gezond en goed gehydrateerd te houden. Je zult allebei veel gelukkiger zijn als je dat vertrouwen respecteert.

    Disclaimer: De auteur is geen dierenarts. Dit artikel is niet bedoeld als een definitief antwoord op al uw vragen over uitdroging bij katten, maar is bedoeld om u een startpunt te bieden voor uw eigen onderzoek, zodat u een geïnformeerde beslissing kunt nemen, mocht dit ooit nodig zijn. Bovendien moet uw eigen dierenarts altijd uw belangrijkste bron van informatie en advies over uw katten zijn.

    - Advertisement -