Het nemen van de beslissing om uw mannelijke kat of hond te castreren of castreren, kan voor eigenaren van honden moeilijk zijn. Sommigen vrezen dat het de persoonlijkheid van hun hond kan beïnvloeden of dat ze later in het leven andere gevolgen zullen hebben. Leer van veelgestelde vragen die andere hondeneigenaren hebben over deze procedure en de algemeen aanvaarde opvattingen van dierenartsen.
Wat is het?
Voor de duidelijkheid is castratie of castratie de chirurgische procedure die wordt uitgevoerd op mannelijke honden of katten waarbij beide testikels worden verwijderd, waardoor het dier chirurgisch wordt veranderd van het produceren van nakomelingen. De term “castratie” wordt soms toegepast op zowel mannelijke als vrouwelijke dieren. De meer exacte term voor het “bevestigen” van een vrouwelijke kat of hond wordt sterilisatie genoemd wanneer de eierstokken worden verwijderd. Andere termen hiervoor zijn ‘onbeweeglijk’ of ‘reproductief veranderd’. Een kat of hond die niet gecastreerd is, wordt als ‘intact’ beschouwd.
Wordt neutratie beschouwd als grootschalige ingreep?
In de meeste gevallen is castratie geen grote operatie, aangezien een chirurg de buikholte of andere lichaamsholten niet binnendringt. Uw huisdier zal worden verdoofd en verdoofd, zodat hij geen pijn zal voelen of zich bewust is van wat er gebeurt. Zijn ademhaling en hartslag worden nauwlettend gevolgd door het veterinaire personeel. Aangezien een algemene verdoving vereist is, zijn er altijd risico’s bij anesthesie. Honden en katten herstellen over het algemeen wat sneller van castratie dan castratie, omdat het niet zo operatief invasief is als een sterilisatie.
Er zijn verschillende manieren om de chirurgische ingreep bij katten en honden uit te voeren. Bij honden maakt de chirurg een kleine incisie vlak voor het scrotum, de zak met de testikels. Elke zaadbal wordt apart verwijderd en de bloedtoevoer en de zaadleider (zaadstreng) worden afgebonden. De onderhuidse lagen worden samen met een absorbeerbare draad gehecht en vervolgens wordt de huid gesloten met huidnietjes, resorbeerbare (verborgen) hechtingen of hechtingen die zichtbaar zullen zijn en 10-14 dagen na de operatie moeten worden verwijderd. U kunt chirurgische beelden bekijken voor een beter beeld van de procedure.
Bij katten snijden veel dierenartsen het scrotum zelf in om de testikels te verwijderen. Elke zaadbal wordt verwijderd en de bloed- en sperma-leverende kanalen worden afgebonden. De twee incisies mogen als open wonden genezen, meestal zonder hechtingen. De incisies zijn erg klein en zijn nauwelijks merkbaar kort na de operatie.
Er is één situatie waarin castratie als een grotere procedure wordt beschouwd, dit is als de teelballen van het huisdier zijn verborgen of niet zijn afgedaald en niet gemakkelijk kunnen worden gevonden. De medische term voor deze aandoening is cryptorchide. Dit wordt beschouwd als een aangeboren afwijking, waarbij de zaadbal niet “uit de lichaamsholte” en in het scrotum “migreren” zoals het hoort tijdens de normale foetale ontwikkeling. Sommige huisdieren kunnen laatbloeiers zijn en een zaadbal die bij de geboorte niet aanwezig is, kan later afnemen, maar als hij er niet is, is hij waarschijnlijk 4 tot 6 maanden oud. Het is een erfelijke eigenschap, dus huisdieren in een fokprogramma met deze aandoening moeten worden gecastreerd om deze eigenschap niet door te geven. Honden met cryptorchide lopen ook een hoger risico op teelbalkanker, een andere goede reden voor castratie.
Waar gaat de zaadbal naartoe? Het kan soms diep in de buik worden gevonden, vergelijkbaar met waar de eierstokken worden gevonden, door de nieren. Het kan overal zijn, van het niergebied tot de blaas. Het kan ook in het lieskanaal zijn, de doorgang van de buik naar het scrotum.
Waarom voert een dierenarts pre-operatieve bloedingen uit?
Veel dierenartsen bieden pre-anesthesiescreening aan hun patiënten en kunnen u een vrijstelling laten ondertekenen als u deze bloedtests weigert. Waarom is het belangrijk? Dit bloedonderzoek biedt een manier om de nier- en leverfunctie te beoordelen voordat anesthesie onder andere wordt ondernomen. De lever en de nieren zijn de primaire organen die de anesthetica van het lichaam verwerken en verwijderen. Als ze niet goed werken, kan anesthesie een groter risico zijn. Er zijn veel verschillende anesthetica beschikbaar, uw dierenarts kan de bloedonderzoekinformatie gebruiken om te bepalen wat de beste anesthesie is voor uw huisdier.
Mythes over gedragsveranderingen na het castreren
Sommige mensen zijn bang als ze hun hond castreren zodat hun huisdier niet langer een goede waakhond of beschermer van hun huis zal zijn. Dit is niet waar. Honden hebben een natuurlijk instinct om hun huis en geliefden te beschermen. Ze zijn ook veel meer geneigd om thuis te blijven en gelukkig wanneer ze worden gecastreerd.
Het is waar dat ongeënthene honden vaak agressiever en territoriaal zijn (urinemarkering, vechten), maar deze eigenschappen moeten niet worden verward met loyaliteit en bescherming van hun huis en gezin.
Sommige mensen zijn bang dat na het castreren een huisdier vet en lui wordt. Dit is ook niet waar. Goede voeding en lichaamsbeweging zijn wat ervoor zorgt dat uw huisdier gezond en fit blijft, en niet faalt om hem te castreren.
Persoonlijk ongemak van castratie
Sommige eigenaren beweren dat de sterilisatieprocedure op een ongelegen moment komt of voor kosten die ze op dit moment niet aankunnen.
Overbevolking van huisdieren is een groot probleem in de Verenigde Staten en in veel landen over de hele wereld. Misschien wil je niet bijdragen aan het probleem van ongewenste puppy’s en kittens, gewoon vanwege gebrek aan tijd, interesse of financiering. Praat met uw dierenarts als u financiële zorgen heeft, er zijn veel gratis sterilisatiecentra in de VS.
Een zwangerschapsongeval kan ook een hoge kostenpost zijn. Bovendien hebben niet-gecastreerde mannen een verhoogd risico op kanker (teelbal, perianale en potentieel prostaat) tijdens hun levensduur.
Hersteltijd huisdier
De meeste mensen zijn verbaasd over hoe snel hun huisdieren herstellen van een operatie (zeker veel eerder dan hun menselijke tegenhangers). De meeste huisdieren staan op en waarschuwen kort na de operatie, en voor onzijdige patiënten zijn de meesten de volgende dag terug bij hun ‘normale’ zelf. Het is erg belangrijk om de activiteit te beperken bij huisdieren die erg actief zijn en om overmatig likken van de operatieplaats te beheersen. De meeste dierenartsen zullen voorstellen om een kegel, of Elizabethaanse kraag, voor uw hond te krijgen. Meestal de “kegel van schaamte” genoemd, speelt de kegel een belangrijke rol in het genezingsproces.
Het is ook belangrijk om op te merken dat als uw huisdier al in de puberteit is (leeftijd van 5 tot 6 maanden of ouder), het gedrag dat wordt beïnvloed door hormonen een maand of twee nodig heeft om te verdwijnen. Gedrag kan bestaan uit vechten, rondzwerven, urinemarkering, enzovoort. Sommige van deze gedragingen zijn geleerd behalve dat het hormonaal wordt beïnvloed, verwacht dus niet dat je na de operatie volledig stopt met ongewenst gedrag. Castratie voorafgaand aan de puberteit zal het optreden van dit gedrag van ooit verschijnen verminderen.
