Als een eigenaar merkt dat zijn hond over het tapijt schuift, is dat soms het eerste teken van een medisch probleem. Een hond kan gaan scharrelen als hij darmparasieten of allergieën heeft. Maar een andere veel voorkomende reden is wanneer hun anaalklieren moeten worden aangepakt. Hier bespreken we wat anaalklieren zijn, oorzaken en behandelingen van anaalklierinsufficiëntie, en manieren om anaalklierproblemen te voorkomen.
Anaalklierproblemen bij honden
Waarom schuiven honden over de vloer?
Als honden likken en met hun achterste over de vloer schuiven, kan dit erop wijzen dat ze hun anaalklieren niet kunnen uitdrukken. Anaalklieren, ook wel anaalzakjes genoemd, bevinden zich aan de binnenkant van de anus van een hond. Het materiaal dat in deze klieren ter grootte van een erwt wordt uitgescheiden, is dik, olieachtig en stinkt. De meeste wilde dieren kunnen deze klieren vrijwillig legen voor geurmarkering of zelfverdediging. Gedomesticeerde dieren daarentegen hebben dit vermogen meestal verloren. Onder normale omstandigheden kunnen honden hun anaalklieren legen tijdens het lopen en/of poepen. In de meeste gevallen zijn eigenaren zich er niet eens van bewust dat hun hond zijn anaalklieren heeft geleegd. Een dierenarts zal bepalen of het schrapen te wijten is aan een anaalklierprobleem en zal de juiste behandeling geven.
Eenvoudige anaalklierontsteking
Als u ziet dat een hond voor het eerst zijn achterste likt en over de vloer scharrelt, kan dat heel zorgwekkend zijn. Soms heeft een hond gewoon last van een eenvoudige anaalklierimpactie, waarbij ze niet in staat zijn om de klieren zelf uit te drukken. Een dierenarts of een teamlid zal de klieren handmatig uitdrukken. In dit geval is er geen verdere behandeling nodig, maar als het probleem aanhoudt, kan een nieuw bezoek en een gesprek met de dierenarts gerechtvaardigd zijn.
Anaalklierinfectie
Als een anaalklierinsufficiëntie onbehandeld blijft, kunnen er abcessen of infecties optreden. Een hond met dit probleem kan likken of scharrelen. Maar eigenaren kunnen ook merken dat hun huisdier zich gewoon niet gedraagt. Ze kunnen rillen, zich verstoppen of het gewoon moeilijk vinden om te gaan zitten. Een bezoek aan de dierenarts zal bevestigen dat er sprake is van een abces. Eén of beide anaalklieren zijn moeilijk uit te drukken en het materiaal ziet er dik of pusachtig uit. Er kan ook een bloederige, vies ruikende afscheiding worden opgemerkt. Als het zover is, is de behandeling ingewikkelder. Manuele expressie, antibiotica en een Elizabethaanse halsband (om likken en bijten van het geïnfecteerde gebied te voorkomen) kunnen nodig zijn. Als de hond pijn lijkt te hebben, kunnen medicijnen naar huis worden gestuurd om verlichting te bieden.
Anaalklierruptuur
Een anaalklierruptuur treedt op wanneer een of meer abcessen in de anaalklieren helemaal vol zijn, waardoor ze barsten. Er vormt zich dan een afvoerkanaal buiten de huid. Eigenaren kunnen soortgelijke symptomen opmerken als bij impactie en infectie, maar ze kunnen ook een doordringende, meestal bloederige, pusachtige afscheiding uit het achterste van de hond zien en ruiken. Als eenmaal is vastgesteld dat er een anaalklierbreuk is opgetreden, moet(en) de aangetaste anaalklier(en) worden gespoeld (soms moet dit onder narcose gebeuren als ze veel pijn hebben) en kunnen antibiotica in de aangetaste anaalklier worden toegediend. Pijnmedicatie en een Elizabethaanse halsband (om likken en bijten van het geïnfecteerde gebied te voorkomen) kunnen nodig zijn. Zowel anaalklierinfecties als scheuren vereisen follow-upbezoeken.
Wat te doen als uw hond over de vloer schuift
Als u merkt dat uw hond plotseling over de vloer schuift, moet u contact opnemen met uw dierenarts om de oorzaak zo snel mogelijk vast te stellen.
Behandeling & preventie
De behandeling hangt af van de oorzaak en kan bestaan uit manuele expressie, antibiotica of het dragen van een halsband. Sommige honden hebben nooit problemen met hun anaalklieren, terwijl andere honden om de paar weken naar de dierenarts moeten komen om ze uit te laten drukken. In dit geval kan het een optie zijn om meer vezels aan het dieet toe te voegen. Dit kan in de vorm van een vezelrijk dieet of vezelsupplementen. Probiotica kunnen ook helpen. Een dierenarts zal helpen beslissen welke optie het beste is. Als er ondanks de aanbevolen behandelingen nog steeds anaalklierproblemen zijn, kan een anale sacculectomie worden voorgesteld. Complicaties zijn mogelijk, dus bespreek dit met een dierenarts voordat u een definitieve beslissing neemt.
Referenties:
Brooks, DVM, DABVP, Wendy. “De anaalzak van een hond legen – Veterinary Partner – VIN”. Veterinarypartner.Vin.Com, 2019, https://veterinarypartner.vin.com/default.aspx?pid=19239&id=4951501.
