Sommige mensen zullen verrast zijn te weten dat parvo nog steeds in de buurt is. Helaas sterven er nog steeds puppy’s en niet-gevaccineerde honden aan deze ziekte.
Canine Parvovirus wordt verondersteld een mutatie te zijn van het feline parvovirus, ook bekend als het Feline Distemper-virus. De hondachtige versie van deze ziekte wordt vaak aangeduid als Parvo. Het virus verscheen voor het eerst klinisch in 1978 en er was een wijdverspreide epidemie bij honden van alle leeftijden omdat het een nieuw virus was en er tot dan toe geen honden aan waren blootgesteld. Er is een vaccin gemaakt. De incidentie van deze ziekte bij volwassen gevaccineerde honden is nu gelukkig uiterst zeldzaam. Maar parvo doodt nog steeds puppy’s en niet-gevaccineerde honden. Hier zijn een paar kernpunten over deze ziekte.
Dingen om te weten over Parvo
De meest voorkomende klinische symptomen zijn diarree en lethargie:
U kunt ook zien braken, koorts, gebrek aan eetlust en cardiopulmonaal leed, maar diarree is meestal het eerste en meest uitgesproken klinische teken.
Pups en niet-gevaccineerde honden lopen het grootste risico:
Er zijn veel factoren betrokken bij wie deze ziekte krijgt en hoe ernstig het is. De vaccinatiestatus en de gezondheid van de moeder van de pup, de algehele gezondheid van de puppy en de leeftijd en vaccinatiestatus van de puppy. Voeg daarbij de virulentie (sterkte) en mate van virusblootstelling.
Prompte veterinaire aandacht is essentieel. Zonder behandeling is het sterftecijfer erg hoog. Puppies worden geboren met onrijpe immuunsystemen. Ze hebben niet veel reserves. Als uw puppy lethargisch is of diarree en / of overgeven heeft, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts.
Parvo overleeft een lange tijd in de omgeving:
Sommige virussen sterven snel buiten het dier en worden blootgesteld aan lucht. Anderen worden eenvoudig gedeactiveerd door gewone reinigingsmiddelen. Geen parvo. Dit virus kan maanden of zelfs jaren in de omgeving aanwezig zijn als de omstandigheden “goed” zijn – koel, vochtig, schaduwrijk met veel organisch of fecaal materiaal om in te verstoppen. Parvo wordt ook beschouwd als alomtegenwoordig – het is overal.
Honden werpen parvo primair via uitwerpselen (braaksel kan ook het virus bevatten) en zij kunnen het virus 2-3 weken na de infectie kwijt raken.
De Incubation-periode van Parvo is 3 – 7 dagen, soms langer
Dit is belangrijk omdat, tijdens de incubatietijd, uw hond kan handelen en normaal lijkt. Dierenartsenbezoeken en examens vóór de aankoop kunnen geen tekenen van aanstaande ziekte onthullen, alleen maar om parvo binnen een paar dagen te laten verschijnen. Uw puppy geïsoleerd houden (voor de pup en de veiligheid van andere honden) en in een “veilige” omgeving is essentieel, net als het op de hoogte houden van vaccinaties.
Parvo gaat nog steeds door
Parvo gebeurt elke dag. Sommigen overleven en helaas doen sommigen dat niet. Zich bewust zijn van de risicofactoren en klinische symptomen, zullen mensen eerder waarschuwen voor het zoeken naar veterinaire zorg, in plaats van later.
Let op: dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden verstrekt. Als uw huisdier tekenen van ziekte vertoont, raadpleeg dan zo snel mogelijk een dierenarts.
