De 7-11 krab is genoemd naar zijn kenmerkende vlekken op zijn pantser, zeven vlekken op de bovenkant en nog eens vier op de onderkant (hoewel hij er meer heeft). Op basis van de meest zichtbare vlekken zou hij eigenlijk een 7-4 krab moeten heten, maar omdat 7-11 een mooiere klank had en zijn kenmerkende vlekken in totaal 11 waren, bleef de naam 7-11 hangen. Deze krab past zich snel aan het aquariumleven aan. Hij heeft echter een destructieve aard, dus het is geen krab die wordt aanbevolen voor een aquarium thuis, ook al ziet hij er schattig en aantrekkelijk uit als hij klein is.
Kenmerken
|
Carpilius maculatus |
|
Carpiliuss maculatus, Kreeft maculatus |
|
7-11 krab, brachyura krabben, rifkrabben, ronde krabben, echte krabben, bloedvlekkrab, bloedgevlekte ronde krab, donkervingerkoraalkrab, grootvlekkrab, roodvlekkige rotskrab, roodvlekkrab, ronde rifkrab, spotrugkoraalkrab en gevlekte krab, clownskrab, alakuma (Hawaiiaans) |
| Carpiliidae |
| Oceanen in de Indo-Stille Oceaan |
| 7 inch (18 centimeter) |
| Agressief |
| 6 tot 8 jaar |
| Bodem |
| 20 gallon |
| Alleseter |
| Eierenverspreider |
| Intermediair |
| 8,1 tot 8,4 |
| 8 tot 12 dGH |
| 72 tot 78 F |
Oorsprong en verspreiding
Deze krabben zijn wijdverspreid in de Indische Oceaan, de Stille Zuidzee, de Hawaïaanse eilanden, Australië, de Rode Zee, Zuid-Afrika, en ze komen ook voor in gebieden ten zuiden van midden-Honshu in Japan. De meeste worden gevonden op koraal en rotsachtige riffen en bewegen zich langzaam over zandbodems.
Kleuren en markeringen
Hij heeft een ovaal lichaam, een glad en bol oppervlak en een oranjeachtig-licht roestkleur. Hij heeft zeven grote, donkere, roodachtig-maroenkleurige vlekken op zijn rug. Deze vlekken lijken soms meer donkerbruin van kleur. Zijn schild is extreem dik en zwaar en heeft geen stekels.
Volgens de Hawaiiaanse legende heeft deze krab zijn vlekken omdat een zeegod hem probeerde te vangen en op te eten, maar de krab bloedde. De zeegod bleef proberen om de krab met zijn bebloede vingers te vangen en daarom heeft hij zoveel roodbruine vlekken.
Hoewel de meeste mensen denken dat deze krab 11 vlekken heeft, die het duidelijkst zijn, heeft hij in werkelijkheid in totaal 18 vlekken. Hij heeft negen grote paarse tot kastanjebruine vlekken op het dorsale oppervlak van zijn schaal, drie op het middengebied, twee op het achtergebied, twee op het anterolaterale gebied en twee rond zijn ogen. Net als bij de meeste andere krabben wordt de ene klauw groter dan de andere.
Krabben
Deze krab heeft zeer sterke knijpers. Als hij zich eenmaal ergens aan vastklampt, is het moeilijk om hem los te krijgen of om de scharen met geweld te openen. Hij valt andere kreeftachtigen en ongewervelde dieren aan en eet ze op, en als hij de kans krijgt, grijpt hij zich vast aan slapende vissen. Mannetjes vechten vaak om vrouwtjes, waarbij de grootste meestal wint. Het wordt niet aangeraden om dit schaaldier samen met andere dieren te houden.
Habitat en verzorging
De grote kracht en het sterke pantser van de 7-11 krab maken het een destructief dier in een aquarium. Door zijn harde pantser kan hij zich gedragen als een bulldozer die rotsformaties en koralen in een aquarium verplaatst.
Dieet
In het wild voedt deze krab zich met zeeslakken. Maar zoals de meeste krabben is de 7-11 een aaseter en eet hij vrijwel alles. Deze krab is in de natuur waargenomen terwijl hij zee-egels en kaurischelpen droeg, wat duidt op een mogelijke voedselvoorkeur. Hij komt meestal ’s nachts tevoorschijn om te eten en verbergt zich overdag.
Seksuele verschillen
De 7-11 krab is gonochorisch, wat betekent dat hij maar van één geslacht blijft, in tegenstelling tot andere zeedieren die van geslacht kunnen veranderen bij gebrek aan paringspartners. Bij de meeste krabben kunt u het verschil tussen een mannetje en een vrouwtje zien door naar de onderkant van de krab bij zijn buikflap te kijken. Een mannelijke krab heeft een kleine driehoekige flap, terwijl een vrouwelijke krab een brede ovaalvormige buikflap heeft.
Broeden
Deze krab heeft een paringsritueel, dat hij gebruikt om het doelwit van zijn verlangen het hof te maken door middel van olfactorische (feromoon) en tactiele signalen. Het mannetje wacht meestal tot het vrouwtje vervelt. Het mannetje voelt aan de feromonen die het vrouwtje afgeeft dat de vervelling eraan komt. Om er dan zeker van te zijn dat hij de paringspartner zal zijn, houdt hij haar vast in een innige omhelzing die amplexus genoemd wordt, wat letterlijk “omhelzing” betekent in het Latijn, totdat ze vervelt.
Deze omhelzing voor het vervellen kan wel een week duren, met elke krab borstbeen tegen borstbeen, totdat het vrouwtje vervelt. Op een bepaald moment tijdens de latere stadia van de amplexus draait het vrouwtje zich om, wat wordt voorafgegaan door het knijpen in de oogstengels van het mannetje om hem zijn greep te laten ontspannen. Hoeveel er ook in de ogen geknepen wordt, op geen enkel moment laat het mannetje het vrouwtje tijdens de vervelling helemaal los. De eigenlijke paring vindt ongeveer anderhalf uur na de vervelling van het vrouwtje plaats, wanneer het nieuwe exoskelet wat steviger is geworden en het paringspaar weer in een borstbeenstand staat.
Wanneer een mannetjes- en vrouwtjeskrab copuleren, krijgt het vrouwtje een pakketje sperma van het mannetje, dat ze in haar buikholte opslaat totdat haar eitjes klaar zijn om vrijgelaten te worden. Wanneer de eitjes vrijkomen, stroomt het opgeslagen sperma eroverheen en worden ze bevrucht. De vrouwelijke krab houdt de bevruchte eitjes vast in een grote sponsachtige massa tussen haar buikflap en het lichaam. De eitjes zitten vastgekleefd aan de pleopoden, kleine pootjes, waardoor ze er “berried” uitzien. Om de eieren gezond te houden, “golft” het vrouwtjeskrab voortdurend water over de eieren met de pleopoden.
Wanneer de eitjes uitkomen in zoea larven, drijven ze weg in de oceaanstromingen als plankton. Naarmate de krab groter wordt, ondergaat hij een reeks vervellingen en uiteindelijk een proces van metamorfose. Elk larvestadium verandert van vorm en functie. Bij elke vervelling worden er meer segmenten aan het uiteinde (achterste) toegevoegd en worden de gevederde ledematen vervangen door de ledematen met klauwen. Als hij megalops is, het laatste stadium voor de metamorfose en voordat hij een jonge krab wordt, lijkt hij het meest op de volwassen krab.
Meer huisdiervisrassen en verder onderzoek
Als de 7-11 krab u aanspreekt en u geïnteresseerd bent in het houden van een zoutwateraquarium, kijk dan eens naar andere zoutwatervissen. Deze vissen zijn geweldig voor zoutwateraquaria, maar niet geschikt om samen met een 7-11 krab te leven:
- Tangs
- Garnalen
- Grondels
Bekijk de aanvullende visrasprofielen voor meer informatie over andere zoet- of zoutwatervissen.
