Bilieus Braken Syndroom bij Honden

Voor honden die af en toe gal braken en verder in goede gezondheid verkeren, met een normaal lichaamsgewicht en energieniveau, kan het galbraaksyndroom een mogelijke diagnose zijn die uw dierenarts overweegt. Dit is een aandoening die regelmatig voorkomt bij sommige honden, waarbij jonge, mannelijke, gecastreerde honden van gemengde rassen het vaakst met deze aandoening worden gediagnosticeerd.1 Lees meer over het gal braken syndroom en wat u kunt doen om het uw hond comfortabeler te maken als deze aandoening bij hem wordt vastgesteld.

Wat is braaksel-syndroom?

Bilieus braaksel beschrijft braaksel dat eruitziet als heldere vloeistof, schuim en/of heldergele vloeistof. Men denkt dat deze vloeistof een combinatie is van vocht uit de maag vermengd met gal, een gele vloeistof die door de galblaas wordt afgescheiden en die helpt bij de spijsvertering. Dit is anders dan andere soorten braken waarbij een hond voedsel en/of vreemd materiaal braakt.

Het galbraaksyndroom is typisch een patroon waarbij honden gal braken wanneer hun maag leeg is, zoals ’s ochtends vroeg of na lang vasten tussen maaltijden. Dit is bijna altijd een terugkerende of chronische aandoening, wat betekent dat het vaak voorkomt. Dit kan dagelijks, een paar keer per week of een paar keer per maand zijn. Meestal braken deze honden maar één keer, of een paar keer achter elkaar, en gaat het daarna de rest van de dag goed.

Symptomen van het galbulten-syndroom bij honden

Het belangrijkste symptoom van gal braken is het regelmatig braken van deze mix van heldere, schuimende of gelige vloeistof, ondanks dat ze gezond zijn en anders voedsel en water binnen kunnen houden. Sommige honden met deze aandoening maken ook veel kirrende geluiden in hun buik. Ze kunnen misselijk lijken door over hun lippen te likken, te kwijlen en/of te kokhalzen. Soms willen ze door dit misselijke gevoel hun voedsel niet eten als het wordt aangeboden.2 Het is belangrijk om deze symptomen met uw dierenarts te bespreken en er niet van uit te gaan dat uw huisdier deze aandoening heeft, omdat andere ziekten zoals verstoppingen, parasieten of meer er zo uit kunnen zien.

Symptomen

• Helder, schuimend of geel braaksel
• Braken op een lege maag
• Borrelende buikgeluiden
• Lippen likken
• Kwijlen
• Kokhalzen
• Niet geïnteresseerd in voedsel wanneer het voor het eerst wordt aangeboden

Wat veroorzaakt het braken bij honden?

Bilieus braken wordt verondersteld een aantal factoren te hebben, maar in de meeste gevallen wordt de precieze oorzaak niet vastgesteld. Het staat vaak bekend als idiopathisch braaksel syndroom, wat betekent dat de exacte oorzaak niet bekend is. Vaak treedt deze aandoening op doordat de maag gedurende lange tijd leeg is, in combinatie met een overmatige afscheiding van maagzuur of terugvloeiing van vloeistoffen uit de darmen naar de maag.

Dit kan leiden tot misselijkheid en irritatie van de maag. De aandoening wordt daarom ook wel reflux gastritis genoemd, wat gewoon irritatie van de maag door reflux betekent. Als gevolg van de maagirritatie en misselijkheid braken deze honden, maar omdat er geen voedsel in hun maag zit, braken ze alleen schuimige vloeistof.

Hoe stellen dierenartsen de diagnose Bilious Vomiting Syndrome bij honden?

Dierenartsen diagnosticeren deze aandoening door een combinatie van een zorgvuldige anamnese van de symptomen en het patroon van het braken, en tests die helpen om andere oorzaken van braken uit te sluiten. Uw dierenarts zal willen weten hoe het braaksel eruitziet, hoe vaak het gebeurt, op welk moment van de dag het gebeurt en welke andere symptomen uw hond kan hebben.

Het is heel belangrijk om te controleren op andere mogelijke oorzaken van braken die ernstiger kunnen zijn en een gespecialiseerde behandeling vereisen. Uw dierenarts zal waarschijnlijk enkele diagnostische tests willen doen om deze andere mogelijke oorzaken uit te sluiten. Dit kan bestaan uit bloedonderzoek, het testen van een ontlastingsmonster op parasieten, röntgenfoto’s, een echografie en/of endoscopie met biopten van de maag en darmen.3

Hoe het Bilious Vomiting Syndrome te behandelen

Als uw dierenarts vaststelt dat uw hond inderdaad het gal braken syndroom heeft en alle andere testen normaal zijn, is de behandeling gericht op het voorkomen van de factoren die leiden tot braken. Een belangrijke tip is om te proberen de hele dag door kleinere, frequentere maaltijden te geven, inclusief een snack ’s avonds laat voor honden die ’s ochtends vroeg braken. Dit helpt voorkomen dat de maag te lang leeg blijft en kan de kans op braken verkleinen. Het is belangrijk om te onthouden dat u de totale hoeveelheid voedsel die uw hond elke dag eet niet moet verhogen, maar dat u elke maaltijd kleiner moet maken om de voedingen te spreiden en gewichtstoename te voorkomen.

In sommige gevallen kan uw dierenarts ook een dagelijks medicijn aanraden om de zuurgraad van de maag te helpen verminderen, de bekleding van de maag te beschermen en/of de motiliteit te verbeteren, wat de beweging van vloeistof en voedsel door het spijsverteringskanaal is. Uw dierenarts zal een medicijn kiezen dat geschikt is voor uw hond, gezien eventuele andere gezondheidsproblemen of medicijnen die uw hond gebruikt.

Prognose voor honden met Bilious Vomiting Syndrome

De prognose voor deze aandoening is zeer gunstig, omdat het meestal geen ernstige problemen veroorzaakt en meer een vorm van overlast is dan iets anders. De meeste honden reageren heel goed op het bovengenoemde behandelplan en de aandoening kan volledig verdwijnen of in ieder geval veel minder frequent worden. Voor honden die niet verbeteren of die erger lijken te worden, is het heel belangrijk om een dierenarts te raadplegen, omdat deze honden een andere aandoening hebben en extra tests en behandelingen nodig hebben.

Hoe kan ik braken voorkomen?

Gelukkig zullen de meeste honden nooit gal braken, dus er hoeft niets gedaan te worden om het bij gezonde honden te voorkomen. Voor honden die deze aandoening ooit hebben gehad, is het een goed idee om altijd kleine, frequente maaltijden te blijven geven. Dit is een goede, veilige strategie om te voorkomen dat de maag te lang leeg blijft en kan toekomstige perioden van gal braken voorkomen. Andere honden moeten misschien langdurig medicatie blijven gebruiken als de frequente voedingen niet voldoende zijn om hun symptomen onder controle te houden.

Sommige honden kunnen ook baat hebben bij een verandering van dieet op basis van de aanbevelingen van uw dierenarts. Het is belangrijk om uw dierenarts te raadplegen als u een plotselinge verandering in de symptomen van uw hond ziet, zoals vaker braken, een ander uiterlijk van het braaksel of een verandering in het patroon en de timing van de episodes. Zorg er ook voor dat u andere nieuwe symptomen meldt, zoals vermoeidheid of diarree, omdat deze op een heel ander probleem wijzen en verder onderzoek en tests rechtvaardigen.

Artikel Bronnen Point Pet gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactieproces voor meer informatie over hoe wij onze inhoud op feiten controleren en nauwkeurig, betrouwbaar en geloofwaardig houden.

1. Ferguson, Leah, et al. Bilious Vomiting Syndrome bij honden: Retrospectieve studie van 20 gevallen (2002-2012). Journal of the American Animal Hospital Association, Vol 52, no. 3, 2016, pp. 157-161., doi:10.5326/JAAHA-MS-6300.

2. Linder, Deborah E. Stomaching the Problem: Does your Pet Have Bilious Vomiting Syndrome? Petfoodology. 17 juni 2021.

3. Webb, Craig. Braken bij honden: Chronisch (langdurig) braken. Merck Veterinary Manual. Oktober 2022.