Aanvallen bij katten worden veroorzaakt wanneer een deel van de hersenen, met name de hersenschors, abnormaal functioneert. De reactie van het lichaam op deze abnormale hersenfunctie is om de vrijwillige functie te verliezen en wordt het vaakst herkend wanneer het lichaam van een kat gewelddadig trilt.
Soorten aanvallen bij katten
Epileptische aanvallen bij katten worden doorgaans geclassificeerd als gegeneraliseerd of focaal. Bij gegeneraliseerde aanvallen veroorzaakt de gehele hersenschors de aanval en beïnvloedt deze het hele lichaam. In focale vangsten, een kleiner gelokaliseerd gebied binnen de hersenschors veroorzaakt de aanval. Focale aanvallen worden soms ook partiële aanvallen genoemd omdat ze geïsoleerd zijn in specifieke delen van het lichaam.
Hoe lijken epileptische aanvallen in een kat
Fokaanvallen bij katten produceren symptomen die anders zijn dan gegeneraliseerde aanvallen van katten. Tijdens een focale aanval kan uw kat luid huilen alsof hij pijn heeft, zich agressief gedragen, ook al is het normaal geen agressieve kat, kwijlt of kwijlt buitensporig en vertoont het andere atypische gedrag. Soms verliest een kat de functie van een been, lijkt het erop dat hij kauwt en staart, of niet in staat is om op te staan. Focale aanvallen kunnen ook een algemene aanval worden.
Een gegeneraliseerde aanval zorgt ervoor dat uw kat het bewustzijn verliest, waardoor hij kan omvallen en ongecontroleerd kan trillen en schudden. De ernst en lengte van de aanval kan sterk variëren. De poten kunnen op een peddelende manier bewegen, alsof uw kat probeert te zwemmen, of ze kunnen stijf en recht worden. De mond van uw kat kan ook onvrijwillig worden geopend en gesloten. Het hoofd kan terugboog, het kan op de vloer rollen totdat het tegen een muur aankomt, en het kan zelfs tijdens een aanval plassen of poepen.
Wat is de oorzaak van een aanval op een kat?
De meest voorkomende oorzaak van een aanval bij een kat is blootstelling aan toxine. Middelen tegen vlooien en teken, sprays, dips en shampoos kunnen een chemische stof bevatten die pyrethrin wordt genoemd en die ertoe kan leiden dat een kat een aanval krijgt. Deze chemische stof wordt vaak gebruikt in vlooienbehandelingen, met name die voor honden, en kan giftig zijn voor katten. Bij blootstelling aan pyrethroïden kunnen katten aanvankelijk spiertrillingen hebben, struikelen en beginnen te grijpen. Andere chemische blootstellingen kunnen ook van invloed zijn op het zenuwstelsel van een kat en een aanval veroorzaken.
Een andere reden waarom een kat een aanval kan krijgen is te wijten aan hoofdtrauma. Katten die door een auto worden geraakt, van een balkon vallen, of andere soorten verwondingen aan hun hoofd verdragen, kunnen schade veroorzaken die resulteert in een aanval. Verschillende ziekten, waaronder hersentumoren, virussen en parasieten kunnen ook verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van een aanval op een kat.
Sommige katten kunnen ook epilepsie hebben, wat betekent dat er geen bekende oorzaak is voor de aanvallen.
Wat te doen als uw kat een aanval heeft
Het succes van de behandeling is meestal afhankelijk van de oorzaak van de aanval. Elk dier met een insult moet door een dierenarts worden gezien en onderzocht om de oorzaak van de aanval te bepalen. Als je vermoedt dat je kat een aanval heeft, kijk dan eerst naar een klok en noteer hoe laat het begint. U wilt de duur van de inbeslagnemingsactiviteit registreren. Zorg er vervolgens voor dat je kat zichzelf geen pijn zal doen. Gebruik een deken om uw kat op te pakken om te voorkomen dat u per ongeluk wordt gekrast of gebeten terwijl uw kat zich niet bewust is van wat er gebeurt. Houd andere dieren in het huishouden uit de buurt van uw kat tijdens een aanval en wanneer deze geen aanval meer heeft, geef uw kat dan wat ruimte, omdat deze gedesoriënteerd en bang kan zijn. Als de aanval niet binnen vijf minuten stopt, het moeite heeft met ademhalen, meer dan één aanval heeft binnen 24 uur, ga dan zo snel mogelijk naar uw dierenarts. Een langdurige aanval kan de lichaamstemperatuur tot een gevaarlijk niveau verhogen en de hersenen van zuurstof uitputten.
Behandeling voor Cat beslagleggingen
Als er een onbekende oorzaak is voor de aanval, kan een kat worden behandeld met medicijnen om de frequentie en ernst van de aanvallen te beheersen. Een enkele aanval van korte duur hoeft misschien niet te worden behandeld, maar aanvallen die met regelmatige tussenpozen worden herhaald, worden meestal behandeld met een lange-termijnsverloop van een anticonvulsivum. Aanvallen die niet vaak voorkomen, worden meestal niet voorgeschreven op de lange termijn, omdat er bijwerkingen van deze medicijnen zijn.
Als de aanvallen worden veroorzaakt door een toxiciteit, moet het toxine uit het lichaam worden verwijderd. Dit kan inhouden dat de kat moet worden gebaad als er een actuele vlo medicatie is gebruikt die pyrethrine bevat, waardoor de kat moet braken als het een toxine at of bepaalde medicijnen toedient om de effecten van het toxine tegen te gaan.
Bewerkt door Adrienne Kruzer, RVT
