Galblaasinfectie bij katten

Een galblaasontsteking kan voorkomen bij katten van elke leeftijd of elk ras. Bij sommige katten kan het plotseling optreden met ernstige symptomen, terwijl andere katten mildere symptomen kunnen hebben. Het wordt vaak veroorzaakt door een bacteriële infectie van de galblaas en galwegen.

Katten met een galblaasontsteking vertonen symptomen als verminderde eetlust, lusteloosheid, braken, diarree en buikpijn. Ze kunnen ook een gele tint op hun huid en tandvlees vertonen. Een galblaasontsteking is niet besmettelijk, maar ontstaat meestal wanneer bacteriën in het bloed of het maagdarmkanaal in de galblaas terechtkomen. Galblaasinfecties zijn ernstig en vereisen medische behandeling. Soms is een operatie nodig om de aandoening te verhelpen.1

Wat is een galblaasontsteking bij katten?

Galblaasontsteking (ook wel cholecystitis genoemd) heeft vele oorzaken, waarbij bacteriële infectie een van de meest voorkomende is. Bacteriën verplaatsen zich van de bloedbaan of darmen naar de galblaas en veroorzaken mogelijk levensbedreigende infecties bij katten.

Deze aandoening is niet besmettelijk. Men vermoedt dat de aandoening bij katten optreedt wanneer de galblaas ontstoken raakt en bacteriën de kans krijgen om binnen te dringen en een infectie te veroorzaken, of wanneer er een primaire bacteriële infectie in het maagdarmkanaal is die de galblaas binnendringt. In sommige gevallen is de definitieve oorzaak van een galblaasontsteking niet bekend. Bacteriën die geïdentificeerd zijn bij galblaasontstekingen bij katten zijn onder andere E. coli, Streptococcus, Clostridium en Salmonella enterica.2

Net als bij mensen bevindt de galblaas van een kat zich onder de lever. De galblaas slaat de gal op die in de lever wordt gemaakt, en geeft deze af via een klein kanaaltje in de bovenste darmen. Gal helpt bij de afbraak van vetten in de darmen en bevat afvalstoffen die vervolgens worden uitgescheiden. Infecties in de galblaas verstoren deze normale processen.

Galblaasontsteking en/of -infectie kan verband houden met ziekte in nabijgelegen organen zoals de lever, darmen of alvleesklier, maar ook met systemische ziekten zoals kanker, immuungemedieerde ziekten en/of buiktrauma. In zeldzamere gevallen kan een galblaasontsteking veroorzaakt worden door obstructie van de galbuis door galblaasstenen of een tumor. Als de galbuis verstopt raakt en de gal niet uit de galblaas kan, kan dit leiden tot verdere ontsteking en weefselvernietiging omdat de galblaas zich vult met gal. Dit creëert een omgeving in de galblaas die bacteriële kolonisatie en groei bevordert.3

Symptomen van een galblaasinfectie bij katten

Katten met een galblaasinfectie kunnen plotseling ziek worden, of mildere verschijnselen vertonen die na verloop van tijd ontstaan of komen en gaan. Als de infectie mild is, vertonen ze misschien geen symptomen.

De symptomen zijn vaak gastro-intestinaal van aard en katten kunnen stoppen met eten of een verminderde eetlust hebben, braken, diarree en buikpijn. Ze kunnen ook een gele tint op hun huid krijgen, geelzucht genoemd, die het best te zien is aan de binnenkant van het oor, het oogwit en op het tandvlees.

Symptomen

• Gebrek aan eetlust
• Koorts
• Geelzucht
• Buikpijn
• Braken en diarree
• Lethargie
• Gewichtsverlies
• Shock

Todorean Gabriel/iStock/Getty Images Plus

Gebrek aan eetlust

Katten kunnen stoppen met eten of minder eten. Als uw kat ziek is, kunt u zien dat er voedsel in de bakjes achterblijft terwijl het normaal gesproken al leeg is, dat hij niet meer geïnteresseerd is in lekkernijen, of dat uw kat aan het eten snuffelt en wegloopt.

Koorts

Symptomen van koorts zijn onder andere verminderde activiteit, zich verstoppen, niet eten en/of niet willen bewegen of omgaan met gezinsleden. Een temperatuur van meer dan 102,5 graden Fahrenheit duidt op koorts.

Geelzucht

Geelzucht treedt op wanneer een galpigment, bilirubine genaamd, niet goed door het lichaam wordt uitgescheiden en zich ophoopt in de lichaamsweefsels, waardoor een gele tint ontstaat.4 Bilirubine is een bestanddeel van rode bloedcellen, en wanneer oude en beschadigde rode bloedcellen door de lever worden vernietigd, wordt de bilirubine normaal gesproken uitgescheiden in de gal en verlaat het lichaam vervolgens als afval in de ontlasting en/of urine. Als er een probleem is met een deel van die route, kan de bilirubine zich ophopen in het lichaam en tot geelzucht leiden.

Buikpijn

Een galblaasontsteking kan pijn in de buik veroorzaken. Een kat met pijn kan in een abnormale voorovergebogen houding zitten, zich verstoppen, zich verzetten tegen aanraken of geaaid worden, of schreeuwen of defensief worden als hij wordt aangeraakt. Katten kunnen ook rustelozer lijken dan normaal omdat ze niet in een comfortabele houding kunnen liggen, en sommige katten likken overmatig aan hun buik als ze pijn hebben.

Braken en diarree

Katten kunnen symptomen van maag-darmstoornissen vertonen, zoals braken en diarree, wat kan leiden tot uitdroging en gewichtsverlies. Misselijke katten kunnen ook vaak aan hun lippen likken en/of kwijlen.

Lethargie

Katten die lethargisch zijn, slapen veel meer dan normaal en tonen een gebrek aan interesse in alledaagse activiteiten. Katten kunnen ook stoppen met zichzelf te verzorgen en hun vacht kan er rommelig en onrein uitzien. Pijn, koorts, misselijkheid, uitdroging en zwakte kunnen bijdragen aan lethargie.

Gewichtsverlies

Gewichtsverlies treedt op omdat katten stoppen met eten en niet genoeg calorieën en voedingsstoffen binnenkrijgen. Katten kunnen ook voedingsstoffen en elektrolyten verliezen door braken en diarree.

Shock

Bij een zeer ernstige ontsteking en/of infectie van de galblaas kunnen katten in shock raken.3 Dit is een levensbedreigende aandoening die onmiddellijke noodbehandeling vereist. Symptomen van shock zijn onder andere een snelle, oppervlakkige ademhaling, snelle hartslag, bleek tandvlees, ineenzakken, niet willen bewegen of staan en een lage lichaamstemperatuur.

Oorzaken van een galblaasinfectie

Hoewel het niet helemaal duidelijk is waarom sommige katten een galblaasontsteking ontwikkelen, zijn er verschillende aandoeningen die een kat vatbaar maken voor ontstekingen en bacteriële infecties.2

• Bacteriële infecties in de bloedbaan of het maagdarmkanaal
• Verstopping van de galbuis en ophoping van gal
• Tumoren in of bij de galbuis of galblaas
• Abdominaal trauma
• Stenen in de galblaas
• Ontstekingsziekten van de lever, alvleesklier en/of darmen

Diagnose van een galblaasontsteking bij katten

Om een galblaasontsteking te diagnosticeren, zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en verschillende tests doen. Dit omvat bloedonderzoek, abdominale röntgenfoto’s, een echo van de buik en in sommige gevallen biopten en/of bacteriekweken van de galblaas. Omdat de symptomen van een galblaasontsteking kunnen overlappen met andere ziekten en aandoeningen, is het noodzakelijk om deze onderzoeken uit te voeren om de oorzaak van de symptomen van uw kat vast te stellen.

• Volledig bloedbeeld, biochemie en urine: het bloed van uw kat wordt afgenomen en een urinemonster wordt verzameld en gecontroleerd op afwijkingen.
• Abdominale röntgenfoto’s: hiermee kan bepaald worden of er afwijkingen in de buikholte zijn en kunnen de organen visueel beoordeeld worden.
• Echografie van de buik: hiermee kan uw dierenarts de galblaas en andere organen gedetailleerder in beeld brengen en zoeken naar andere afwijkingen die niet zichtbaar zijn op röntgenfoto’s.
• Afhankelijk van het specifieke geval kan aanvullend bloedonderzoek nodig zijn, zoals galzuurtests
• Bacteriële kweek: Het kan zijn dat uw kat verdoofd moet worden zodat er vloeistof uit de galblaas kan worden gehaald met een echogeleide naald. Dit vloeistofmonster kan gekweekt worden om te zien of er een bacteriële infectie aanwezig is, om te bepalen om welke specifieke bacterie het gaat en welk antibioticum het meest effectief zal zijn om de infectie te behandelen. Deze monsters kunnen ook tijdens een operatie genomen worden, als dat nodig is om uw kat te behandelen. Uw dierenarts moet u goed uitleggen wat de risico’s van deze procedure zijn, vanwege de mogelijke ernstige complicaties.5

Behandeling

Galblaasinfecties kunnen medisch behandeld worden, maar een operatie om de galblaas te verwijderen kan nodig zijn, afhankelijk van de ernst van de aandoening. De behandeling omvat het corrigeren van uitdroging en een verstoord elektrolytenevenwicht door zo nodig intraveneuze vloeistoffen toe te dienen, en het voorschrijven van geschikte antibiotica om de infectie uit te roeien. Uw kat moet mogelijk een maand of langer antibiotica krijgen om er zeker van te zijn dat de infectie verdwenen is. Katten moeten mogelijk ook medicijnen krijgen om misselijkheid te voorkomen, de eetlust te stimuleren en de lever te ondersteunen.

Als een operatie geïndiceerd is, wordt uw kat voor en na de ingreep enige tijd in het ziekenhuis opgenomen om gecontroleerd te worden. Uw dierenarts kan u aanraden om het bloedonderzoek en andere tests te herhalen om er zeker van te zijn dat uw kat goed herstelt.

Prognose voor katten met een galblaasinfectie

De prognose hangt af van de ernst van de infectie en of er bijkomende afwijkingen zijn die tot de infectie hebben geleid. Er zijn over het algemeen goede vooruitzichten voor katten met een milde ziekte en katten die goed op antibiotica reageren. De aanwezigheid van een ernstige ontsteking kan een risicofactor zijn voor slechte resultaten.

Sommige gevallen kunnen dodelijk zijn, en complicaties, zoals obstructie en scheuring van de galwegen, kunnen het risico op ernstige complicaties en overlijden verhogen. Als een galblaasontsteking wordt vermoed, is vroegtijdige behandeling cruciaal. Als een kat eenmaal een galblaasinfectie heeft gehad, is herhaling mogelijk, dus het is belangrijk dat u uw kat goed in de gaten houdt op symptomen en een dierenarts raadpleegt als deze zich voordoen.1

Hoe voorkomt u een galblaasinfectie?

Omdat de oorzaak van een galblaasontsteking niet altijd helemaal duidelijk is, is het moeilijk om te weten hoe u deze kunt voorkomen. Als uw kat symptomen vertoont, zoals niet eten, braken en/of lusteloosheid, kunt u onmiddellijk een dierenarts raadplegen om de aandoening vroegtijdig onder controle te krijgen en de resultaten te verbeteren.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, omdat zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van uw huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen. Artikel Bronnen Point Pet gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactieproces voor meer informatie over hoe wij onze inhoud op feiten controleren en nauwkeurig, betrouwbaar en geloofwaardig houden.

1. Centrum, Sharon. Aandoeningen van de lever en galblaas bij katten. Merck Veterinary Manual, oktober 2020

2. Otte CM, Penning LC, Rothuizen J. Feline biliary tree and gallbladder disease: etiologie, diagnose en behandeling. J Feline Med Surg. 2017;19(5):514-528. doi:10.1177/1098612X17706465

3. Centrum, Sharon. Cholecystitis bij kleine dieren. Merck Veterinary Manual.

4. Steiner, JM. Aandoeningen van de alvleesklier bij katten. Merck Manual: Veterinaire handleiding. 2020

5. Byfield VL, Callahan Clark JE, Turek BJ, Bradley CW, Rondeau MP. Percutane cholecystocentese bij katten met verdenking op hepatobiliaire aandoeningen. J Feline Med Surg. 2017;19(12):1254-1260. doi:10.1177/1098612X1668933