De sagopalm (Cycas revoluta), een plant uit het geslacht Cycaden, wordt vaak gekweekt als tuinplant in warmere klimaten. Maar wat veel huisdiereigenaren zich misschien niet realiseren, is dat deze groep palmachtige planten extreem giftig is voor zowel honden als kinderen.
Hoewel de plant oorspronkelijk uit Zuid-Japan komt, is deze semi-tropische plant die zowel zaden als kegels produceert overal in de Verenigde Staten verkrijgbaar als kamerplant. Vanwege de langzamere groei komen sagopalmen vaak voor in bonsai-arrangementen, dus veel huisdiereigenaren halen deze planten in huis zonder zich bewust te zijn van de gevaren voor hun viervoeters. De sagopalm wordt ook vaak gebruikt voor landscaping, waardoor honden tijdens wandelingen of in hun eigen tuin aan de giftige plant worden blootgesteld.
Firdausiah Mamat / Getty Images
Waarom de sagopalm giftig is voor honden
De sagopalm en alle andere Cycadische planten zijn extreem giftig. Deze planten bevatten de giftige stoffen cycasine en BMAA. Cycasine is een kankerverwekkende glycoside die maag- en darmklachten en leverschade veroorzaakt, terwijl BMAA een neurotoxisch aminozuur is.1
Hoewel sommige honden cycaden lekker en aangenaam vinden om op te kauwen, zijn de bladeren, stam, wortels en zaden van de sagopalm extreem giftig. Vooral de uitlopende bladeren en de roodachtige zaden zijn giftig – zelfs het innemen van één zaadje kan al fataal zijn voor uw huisdier. Helaas wordt het sterftecijfer van huisdieren die de sagopalm hebben ingeslikt over het algemeen geschat op 50 procent.
Hoe voorkomt u een sagopalmvergiftiging?
Hoewel veel huisdiereigenaren weten welk voedsel giftig is voor honden (zoals chocolade of druiven), betekent dat niet noodzakelijkerwijs dat ze de gevaren van bepaalde planten kennen, of de veiligste planten om in de buurt van honden te laten groeien. Als gevolg hiervan komen er steeds meer gevallen van sagopalmvergiftiging voor bij honden, katten en zelfs kinderen. Grotere dieren zoals paarden, schapen en runderen zijn er ook door getroffen omdat ze soms per ongeluk een sagopalm binnenkrijgen die in een decoratieve tuin is geplant.
De beste preventie tegen sagopalmvergiftiging is daarom om deze plant nooit te gebruiken in uw bonsai-arrangementen binnenshuis of in uw tuinarchitectuur buitenshuis. Iedereen met kinderen, huisdieren of boerderijdieren kan deze planten beter helemaal vermijden. U kunt uzelf ook informeren over hoe de plant er precies uitziet, zodat u buren kunt waarschuwen voor de risico’s van sago als u deze planten toevallig in uw buurt ziet.
Zoals altijd is het een goed idee om uw hond tijdens wandelingen aan de lijn te houden, hem in het park goed in de gaten te houden en ervoor te zorgen dat uw achtertuin ontsnappingsbestendig is, zodat hij geen sagopalm of andere potentieel dodelijke planten kan vinden en per ongeluk opeten. Laat uw hond tijdens wandelingen niet rondsnuffelen in onbekend landschap of plantenmateriaal inslikken.
Bilal foto’s / Getty Images
Symptomen van sagopalmvergiftiging bij honden
Als uw pup per ongeluk een deel van een sagopalm heeft ingeslikt, ziet u waarschijnlijk symptomen enkele minuten tot enkele uren na inname. In sommige gevallen ontwikkelen de ernstige symptomen zich pas na drie dagen. Tot de eerste symptomen van vergiftiging door de sagoplant behoren:
- Braken
- Diarree
- Kwijlen
- Verlies van eetlust
- Lethargie
- Zwakte
- Toegenomen dorst en urineren
Omdat Cycasin het maagdarmkanaal irriteert, zijn kwijlen, braken en diarree meestal de eerste tekenen van vergiftiging. Hoewel deze symptomen onbeduidend lijken, zal de vergiftiging vrijwel zeker leiden tot leverfalen als deze onbehandeld blijft. De eerste symptomen kunnen zich ook ontwikkelen tot andere, ernstigere aandoeningen die vaak gepaard gaan met leverfalen en vergiftiging van het zenuwstelsel, zoals
- Aanvallen
- Abnormale bloedingen (bijv. neusbloedingen)
- Geelzucht
- Vocht in de buik
- Neurologische symptomen (depressie, rondjes lopen, verlamming, coma, toevallen)
- Zwarte, teerachtige (of bloederige) ontlasting
- Dood
Behandeling voor sagopalmvergiftiging
Als u vermoedt dat uw hond op een deel van een sagopalmplant heeft gekauwd, moet u onmiddellijk uw dierenarts, een dierenkliniek voor noodgevallen of een antigifcentrum voor huisdieren bellen. Hoewel de overlevingskansen klein zijn omdat de sagopalm extreem giftig is en er geen tegengif voor sagopalmgif bestaat, maar alleen een ondersteunende behandeling, is de kans dat uw huisdier het overleeft groter naarmate het eerder een spoedbehandeling krijgt. Veel honden die onmiddellijke noodbehandeling hebben gekregen, zijn hersteld van een sagopalmvergiftiging.
Er is geen specifieke test om sagopalmvergiftiging vast te stellen, dus u moet uw dierenarts gedetailleerde informatie kunnen geven over de inname van de sagopalm en de symptomen die u al bij uw hond hebt gezien.
De behandeling van een sagopalmvergiftiging draait om het zo snel mogelijk verwijderen van het gif uit het lichaam van uw huisdier. Als dit veilig wordt geacht, zal uw dierenarts uw hond laten braken om zoveel mogelijk plantenmateriaal terug te krijgen, of hij kan ervoor kiezen om de maag van uw hond leeg te pompen (een procedure die bekend staat als maagspoeling). Daarna kan de dierenarts geactiveerde houtskool geven om het gif uit het maag-darmkanaal te helpen absorberen, samen met cathartische medicatie om de darmen snel te ontlasten.
Een langdurig verblijf in het ziekenhuis komt vaak voor na inname van een sagopalm. Honden met een sagopalmvergiftiging hebben ondersteunende zorg nodig zoals intraveneuze vloeistoffen, medicijnen tegen misselijkheid, maagbeschermers en leverbeschermers zoals N-acetylcysteïne of S-adenosylmethionine. Honden die aanvallen hebben, hebben vaak anti-epileptica nodig. Honden die leverfalen ontwikkelen, hebben mogelijk vitamine K of een plasmatransfusie nodig om bloedingsproblemen te voorkomen of aan te pakken.
Nadat uw hond ontslagen is, wilt u vervolgbezoeken plannen om zijn of haar leverfunctie door middel van bloedonderzoeken te controleren.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, omdat zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van uw huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen. Artikel Bronnen Point Pet gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactieproces om meer te weten te komen over hoe wij onze inhoud op feiten controleren en nauwkeurig, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
-
Lal JJ. Sagopalm. In: Encyclopedie van voedingswetenschappen en voeding. Elsevier; 2003:5035-5039.
