Hoewel niet alle katten de drang hebben om op zachte stoffen, zoals wol, te zuigen, kan het voor anderen een obsessie worden. Meestal ontwikkelt dit gedrag zich bij kittens die te vroeg bij hun moeder zijn weggehaald. Het kan ook een gewoonte worden bij volwassen katten die zich angstig of gestrest voelen en op wol zuigen om zich te troosten.
Hoewel het misschien onschuldig gedrag is, wilt u zeker niet dat uw katachtige vriend wol inslikt, dus het kan zijn dat u actie moet ondernemen. Het goede nieuws is dat het zuigen van uw kat waarschijnlijk een verklaring heeft, en als u die begrijpt, kunt u oplossingen vinden die kunnen helpen.
Waarom zuigen katten wol?
Genetica kan een rol spelen. Wolzuigen komt meestal voor bij kittens die bij hun moeder worden weggehaald voordat ze volledig gespeend zijn. Kittens moeten ten minste tot de leeftijd van 8 weken bij de moederpoes blijven en het liefst tot ze ongeveer 12 weken oud zijn. Hoewel ze dit gedrag zouden moeten ontgroeien zodra ze kennismaken met kittenvoer, blijven veel kittens nog een paar weken langer proberen om de moederpoes te zogen.
Als u een kitten adopteert dat jonger is dan 12 weken, wordt u de surrogaatmoeder. De tepel van de moeder is niet langer beschikbaar, dus het kitten kan andere “tepels” vinden – bijvoorbeeld kneden terwijl het aan uw oorlel zuigt. Dit zou een natuurlijke stap in de ontwikkeling van het kitten zijn.
Wol of andere soortgelijke stoffen kunnen gemakkelijk de tweede keuze van een kat worden vanwege de zachte warmte, die ook aan de moederpoes doet denken. Sommige katten proberen op andere katten of zelfs op hun eigen vacht te zuigen, een gewoonte die vergelijkbaar is met die van een mensenkind dat op zijn duim zuigt.
Zelfs voor volwassen katten kan wolzuigen een regelmatig terugkerend gedragsprobleem worden of een gewoonte die af en toe komt en gaat. Andere factoren die dit gedrag kunnen uitlokken of in stand houden, zijn:
- Ras: Van oosterse rassen, zoals Siamezen, is vastgesteld dat ze vaker op wol en andere zachte stoffen zuigen. Het is onbekend hoe genetica hierbij een rol speelt, behalve dat Siamese kittens meer tijd nodig hebben voordat ze gespeend worden dan andere kattenrassen.
- Stress: Net zoals duimzuigende kinderen in tijden van stress kunnen uitgroeien tot nagelbijtende volwassenen, kunnen katten die hun wolzuiggewoonte lijken te hebben opgegeven, er weer op terugkomen als ze angstig zijn. Als dit bij uw kat gebeurt, onderzoek dan de veranderingen in uw huishouden die deze reactie kunnen hebben veroorzaakt.
- Veranderingen in de omgeving: Veel katten raken gestrest van veranderingen, soms zo erg dat ze terugvallen op oud gedrag dat kan worden veroorzaakt door gebeurtenissen in het leven, zoals een nieuwe baby of huisdier of een verhuizing naar een nieuw huis. Zelfs iets simpels als het verplaatsen van de meubels kan een grote impact hebben op sommige katten.
- Plotselinge agressie: Als een kat in uw gezin plotseling agressief wordt tegen een andere kat, kan het slachtoffer gaan wolzuigen. De kat die zuigt, is misschien niet in staat om de agressieve kat aan te pakken en richt in plaats daarvan de agressie af of vindt troost in het zuigen.
- Overlijden van een familielid: De dood van een goede vriend – of het nu een mens, kat of iets anders is – kan stressvol zijn voor katten. In sommige gevallen kan een kat zich terugtrekken in zijn meest geruststellende gewoonte tijdens de kittentijd.
Hoe het wolzuigen te stoppen
Als uw kat het materiaal waarop hij heeft gezogen nooit heeft ingeslikt, wilt u het misschien gewoon tolereren. Het is misschien niet de moeite waard om u zorgen te maken over dat beetje troost, vooral als het niet obsessief of schadelijk is of alleen gebeurt als de kat bij u in de buurt is.
Aan de andere kant kan het inslikken van stof of andere materialen een gevaarlijke buikverstopping veroorzaken. Huisdieren die wol zuigen, kunnen geneigd zijn om andere kleine materialen in te slikken, dus zorg ervoor dat u kleine voorwerpen zoals haarbanden, flosdraad en stukjes touw uit de buurt van katten houdt. Als ze ongeschikte materialen zoals een deken inslikken, kan dit mogelijk leiden tot de noodzaak van een operatie om het te verwijderen. Als u vermoedt dat uw kat ongepast materiaal heeft ingeslikt, bel dan onmiddellijk uw dierenarts.
Enkele dingen die u thuis kunt doen om het wolzuigen van uw huisdier te voorkomen en af te leiden:
- Verwijder de verleiding: Verwijder alle kleden, dekens en kledingstukken die de favoriete zuigobjecten van uw kat zijn geweest en berg ze op. Uit het oog, uit het hart.
- Zorg voor een alternatief substraat om op te zuigen of kauwen: zoek alternatieve substraten voor uw kat om op te spelen of op te zuigen die groot genoeg zijn om niet door de kat ingeslikt te worden en die ook geen wollen of stoffen substraat zijn.
- Milieuverrijking: het kan belangrijk zijn om de omgeving van uw kat te verrijken. U kunt dit op verschillende manieren doen. Het kan helpen om een dagelijkse routine van leuke activiteiten te ontwikkelen. Wees consequent. Dit kunt u doen door te proberen meerdere dagen voedsel te geven in de vorm van een voedselpuzzel of geplande interactieve spelletjes zoals laserjagen, verstoppertje spelen of spelen met een toverstokje.
- Stress verlichten: Het is belangrijk om eerst te proberen de bron van de stress weg te nemen of te corrigeren. Maar als uw kat nog steeds gezoogd moet worden, probeer dan een kalmerend feromoon zoals Feliway.
- Overleg met een dierenarts: schakel altijd uw dierenarts in als u zich zorgen maakt over het gedrag van uw huisdier. Als u zich zorgen maakt over het wolzuigen van uw kat, bespreek dan met uw dierenarts of een kalmerings- of antidepressivum aangewezen is.
Er kan veel liefde, geduld en creatief vallen en opstaan nodig zijn om uw kat te helpen het wolzuigen te stoppen of te verminderen. Houd er rekening mee dat als het gedrag geen schade veroorzaakt, u misschien gewoon het emotionele comfort van uw kat op de eerste plaats moet zetten en het moet leren accepteren.
SHINYA SASAKI/Aflo / Getty Images Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, omdat zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van uw huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.
