Reptielen & AmfibieënKikkers & PaddenLuipaardkikkers (Weidekikkers): Soortenprofiel

Luipaardkikkers (Weidekikkers): Soortenprofiel

Luipaard- of weidekikkers, genoemd naar de donkere vlekken op hun rug, zijn kleine, semiaquatische kikkers; er zijn meer dan 20 soorten. Ze zijn fascinerend om naar te kijken, maar houden niet van aanraken. Luipaardkikkers zijn uitstekende huisdieren voor onervaren kikkereigenaren. Alle luipaardkikkersoorten zijn relatief makkelijk te verzorgen, hoewel ze wel regelmatig kooionderhoud van minstens twee uur per week nodig hebben.

De meest voorkomende soort die als huisdier gehouden wordt is de noordelijke luipaardkikker, die heldergroen is met bruine vlekken. De zuidelijke luipaardkikker is een andere veel voorkomende diersoort die olijfgroen of lichtbruin met donkere vlekken is. De plains luipaardkikker of Blair’s luipaardkikker is bruin met donkere vlekken, hoewel hij zelden als huisdier wordt gehouden. Hun inheemse leefgebied strekt zich uit van gematigd en subtropisch Noord-Amerika tot het noorden van Mexico.

Overzicht soorten

Gebruikelijke naam: Luipaardkikker, noordelijke luipaardkikker, zuidelijke luipaardkikker, plains luipaardkikker, Blair’s luipaardkikker, weidekikker

Wetenschappelijke naam: Lithobates of Rana geslacht

Volwassen grootte: 3 tot 5 centimeter lang

Levensverwachting: 2 tot 5 jaar, afhankelijk van de soort

Gedrag en temperament luipaardkikkers

Deze schattige kikkers komen soms overdag tevoorschijn, maar zijn voornamelijk nachtdieren. Hoewel ze alles proberen te eten wat ze kunnen inslikken (waaronder ook andere kikkers), bestaat hun hoofddieet uit insecten. Ze zijn wat timide en houden er niet van om vastgehouden te worden. Als ze zich bedreigd voelen, verstoppen ze zich onder water.

Ze zijn ongevaarlijk voor mensen en produceren geen gif. Net als alle reptielen en amfibieën kunnen ze echter salmonella hebben, een schadelijke bacterie voor mensen.1 Draag handschoenen bij het hanteren en was uw handen grondig. Wees bereid om ze minstens één keer per week in en uit hun kooi te halen om ze schoon te maken.

Houd er rekening mee dat deze kikkers met hun krachtige achterpoten tot 3 meter kunnen springen. Tamme kikkers zullen niet zo snel springen, maar als ze zich bedreigd voelen, kunnen ze proberen weg te springen.

De luipaardkikker huisvesten

Een tank van 10 tot 20 gallon is voldoende voor één luipaardkikker, maar als u er meer dan één houdt, verhoog de tank dan met 10 gallon per kikker. Voor deze kikkersoort is vloeroppervlak belangrijker dan hoogte. Luipaardkikkers zijn semiaquatisch en hebben zowel land als voldoende water nodig om hun lichaam in onder te dompelen.

Lees verder  Dwergklauwkikker: Soortenprofiel

Een half-land, half-watertank is een uitstekende keuze voor luipaardkikkers. U kunt de bak in zones verdelen met plexiglas. Een dik stuk hout zoals drijfhout kan gedeeltelijk in het water en gedeeltelijk op het land geplaatst worden om een soepele overgang van water naar land te creëren. Dit stuk hout kan ook dienen als een geschikte plek om zich te koesteren. Als alternatief kan er aan de kant van het water glad grind of platte stenen gestapeld worden om een helling uit het water te vormen. Glad grind heeft minder kans op huidbeschadigingen en verwondingen, en idealiter zou het grind zo groot moeten zijn dat de kleine kikkers het niet kunnen inslikken.

Gebruik, indien mogelijk, een uitneembare waterbak aan de waterzijde die u er gemakkelijk in kunt doen en er om de twee tot drie dagen uit kunt halen om schoon te maken. Vermijd het gebruik van een waterfilter, ververs in plaats daarvan regelmatig 50 procent van het water (minstens twee keer per week, misschien vaker). Sommige experts geloven dat constante watertrillingen van een waterfilterpomp sensorische overbelasting bij kikkers kunnen veroorzaken.

Om de week moet u de leefruimte grondig schoonmaken met heet water. Gebruik geen zeep, want wasmiddelresten kunnen kikkers doden. Verwijder en vervang het substraat en maak de wanden en bodem van de bak schoon.

Verwarmen

De bak dient overdag tussen de 70 en 75 graden F gehouden te worden. Het is echter een goed idee om de temperatuur ’s nachts te laten zakken tot ongeveer 16 graden Celsius. Omdat deze dieren koudbloedig zijn, moeten ze hun interne lichaamstemperatuur regelen. Ze doen dit door in hun kooi rond te lopen om af te koelen of warm te worden. Zorg voor een warmtegradiënt of temperatuurbereik in de kooi. U kunt dit doen door aan één kant van de kooi een koestplek of een warm gedeelte te voorzien dat tot 80 F gaat. Gebruik een keramische warmtestraler, een nachtelijke warmtelamp of een verwarmingskussen voor onder de tank om voor een temperatuurvariant te zorgen.

Luipaardkikkers houden een winterslaap, dus in de winter zullen ze het rustiger aan doen en ongeveer drie maanden lang niet eten. Koel, indien mogelijk, de habitat tijdens de wintermaanden af van 37 tot 39 F om de natuurlijke omgeving van de kikker na te bootsen.

Lees verder  Dwergklauwkikker: Soortenprofiel

Licht

Aangezien ze voornamelijk nachtdieren zijn, is ultraviolet of UVB-licht niet nodig, hoewel het gunstig kan zijn voor het verschaffen van een dag/nachtcyclus en de onzichtbare stralen uw kikker kunnen helpen bij het metaboliseren van calcium. Sommige kikkereigenaren vinden dit licht niet nodig, maar het is niet schadelijk en waarschijnlijk nuttig voor uw kikker.

Zorg er alleen voor dat de kikker niet op de lamp kan springen en zorg ervoor dat uw gaasdeksel goed vastzit. Maak het verblijf niet te licht; dit kan ervoor zorgen dat uw kikkers zich continu verstoppen.

Vochtigheid

Een ideaal vochtigheidsbereik voor de kooi is 50 tot 70 procent. Als uw kikker meer vocht nodig heeft, kan hij in het water ondergedompeld worden. Met een hygrometer of vochtigheidsmeter kunt u het vochtgehalte controleren. Gebruik een spuitfles om de kooi meerdere keren per dag te besproeien met chloorvrij water, of u kunt dit automatiseren met een elektronische besproeier of vernevelaar die sensoren of een timer gebruikt.

Substraat

Substraat is de bodembedekking of bekleding voor de bodem van de kooi van uw huisdier. U kunt organische potgrond gebruiken of een combinatie van aarde en veenmos met reptielenbast en sphagnum mos aan de landzijde, zodat de kikkers kunnen graven. De diepte van het substraat aan de aardse kant moet minstens 2 tot 3 centimeter zijn om graven mogelijk te maken.

Terrariumplanten

Zorg voor planten en stukken hout om te kunnen klimmen, schuilen en zonnen. Wanneer u planten voor de kooi van uw kikker selecteert, zorg dan voor planten die in een vergelijkbaar klimaat gedijen: temperatuur in de jaren 70 F, hoge luchtvochtigheid en weinig licht. Zorg er ook voor dat uw planten niet giftig zijn voor amfibieën. Uw beste opties zijn laagblijvende varens.

Slangen verzorgen

Voedsel en water

Voer luipaardkikkers een verscheidenheid aan ongewervelde dieren, zoals krekels, waswormen, vliegenlarven en regenwormen. Een maaltijd van drie tot vier krekels per dag is een goed uitgangspunt voor jongere kikkers, en experts raden aan om volwassen kikkers slechts om de dag te voeren. Variatie lijkt essentieel te zijn bij kikkers.

Lees verder  Dwergklauwkikker: Soortenprofiel

Krekels kunnen het grootste deel van hun dieet uitmaken, aangevuld met een verscheidenheid aan andere insecten, zoals kakkerlakken, vliegen, motten en wormen. Prooidieren moeten eerst in de darmen worden geladen (voedzaam voedsel zoals fruit, groenten, hondenvoer, visvoer of een krekelformule) voordat ze aan de kikker worden gegeven. Bestrooi de krekels om de andere voeding met een calciumpoeder voor reptielen.

Houd de lichaamsvorm van uw kikker in de gaten. Onthoud dat te veel eten waarschijnlijk een groter probleem is dan te weinig eten.2 Kikkers zijn opportunistische eters. Zorg ervoor dat uw kikker niet te rond wordt, en als dat zo is, verminder dan de frequentie van het voeren.

Het water dat in een luipaardkikkerbak wordt gebruikt mag geen chloor of chloramine bevatten, wat aan leidingwater kan worden toegevoegd.3 Gebruik voor de zekerheid een product dat chloor en chloramine verwijdert.

Veel voorkomende gezondheidsproblemen

Zoals veel kikkers in gevangenschap zijn gezelschapsluipaardkikkers gevoelig voor rode pootziekte, een parasitaire infectie die rode plekken op de poten kan veroorzaken. Symptomen zijn onder andere traagheid en verlies van interesse in eten of activiteit.4

Luipaardkikkers zijn ook gevoelig voor schimmelinfecties, die verschijnen als ontstekingen of een katoenachtige substantie op de huid.4

Deze aandoeningen zijn behandelbaar, maar vereisen een bezoek aan een exotische dierenarts.

Uw luipaardkikker kiezen

U kunt uw luipaardkikker het beste kopen bij een gerenommeerde fokker of op een reptielenbeurs waar ook vaak amfibieën te vinden zijn. Dierenwinkels houden zich meestal niet aan de beste houderijpraktijken, en hebben ook niet veel informatie over de geboortedatum of gezondheidsgeschiedenis van uw kikker. Gemiddeld kunnen ze $10 tot $25 kosten, of u ze nu in een dierenwinkel of bij een kweker koopt; dit hangt af van de zeldzaamheid van de soort.

Zoek naar kikkers met een heldere huid en ogen die niet troebel zijn. Hoewel deze kikkers misschien niet al te actief zijn, is dat geen reden tot bezorgdheid; ze blijven vaak stil zitten om roofdieren te vermijden of wanneer ze zich nerveus voelen.

Soortgelijke soorten als Luipaardkikkers

Als een luipaardkikker u interesseert, wilt u misschien kijken naar verwante soorten:

  • Afrikaanse brulkikker Soort Profiel
  • Amerikaanse groene boomkikker soortprofiel
  • Witte boomkikker soortprofiel

Bekijk anders al onze andere kikkerprofielen.

- Advertisement -