Oorinfecties komen vaak voor bij katten, en ze kunnen lastig te behandelen zijn omdat ze verschillende oorzaken hebben. De oren van katten kunnen worden aangetast door verschillende parasieten, geïrriteerd raken door allergieën of geplaagd worden door poliepen. Een diergeneeskundige diagnose is cruciaal voor het bepalen van een doelgericht behandelplan. Onbehandeld kunnen oorinfecties leiden tot gehoorverlies of ernstigere systemische infecties. Als u merkt dat uw kat aan een oor krabt of zijn kop schuin houdt, plan dan een bezoek aan de dierenarts om dit te onderzoeken.
Wat is een oorinfectie?
Een oorinfectie is een bacteriële of schimmelovergroeiing in de gehoorgang van een kat. Hoewel er verschillende oorzaken voor een infectie zijn, is het grootste probleem een verstoring van het evenwicht in de natuurlijke flora van het oor. Overtollig vocht kan zich ophopen door structurele afwijkingen of vreemde voorwerpen; terwijl allergieën of oormijt irritatie en ophoping van wasachtig vuil kunnen veroorzaken. Wat de oorzaak ook is, het resultaat is een infectie die behandeld moet worden om de specifieke oorzaak weg te nemen en een gezond evenwicht in het oor te herstellen.
Symptomen van oorontsteking bij katten
Ongeacht de oorzaak van de oorontsteking, lijken de symptomen van een oorprobleem meestal op elkaar. Als u deze problemen opmerkt, is het tijd om naar de dierenarts te gaan:
Symptomen
- Hoofdschudden
- Krabben (oren, gezicht of nek)
- Haaruitval of korstjes rond het gezicht, oren en nek door krabben
- Afscheiding van de oren of overmatig bruin was
- Onaangename geur
- Rode of ontstoken oren
- Hoofd kantelen1
Hoofdschudden, kantelen en krabben duiden op een oorinfectie, die in één of beide oren aanwezig kan zijn. De infectie veroorzaakt extreme jeuk en irritatie. Onaangename geurtjes en afscheiding komen vaker voor als de infectie al meer dan een week actief is, en korstjes van het krabben worden uiteindelijk zichtbaar als er geen behandeling plaatsvindt. Als er oormijt aanwezig is, is er een donkere, wasachtige ophoping zichtbaar. Zelden wijst een van de andere waarneembare symptomen op de oorzaak van de infectie, die door een dierenarts moet worden vastgesteld.
Oormijt
Oormijten zijn verantwoordelijk voor de meeste oorinfecties bij katten. Deze parasieten zijn een van de eerste dingen waar uw dierenarts op controleert als uw kat een oorinfectie heeft. Door de irriterende aanwezigheid van deze kleine beestjes raken de oren van de kat ontstoken en wordt er te veel oorsmeer geproduceerd, waardoor de kat gaat krabben en open zweertjes krijgt. De resulterende ooromgeving is gevoelig voor bacteriële overgroei en infectie.
Oormijten veroorzaken een karakteristieke donkerbruine tot zwarte afscheiding in de oren die een beetje op koffiedik lijkt. De aanwezigheid van deze afscheiding is vaak de eerste aanwijzing dat uw kat oormijt heeft. Uw dierenarts kan ook de resten uit de oren van uw kat onder een microscoop onderzoeken om bewijzen van oormijt te vinden. Zodra de mijten geïdentificeerd zijn, kunnen ze behandeld worden met miticide oordruppels, of wordt er een systemisch ongediertebestrijdingsmiddel voorgeschreven om het probleem te behandelen. Als er een secundaire bacteriële infectie is ontstaan, kunnen er ook antibiotica worden voorgeschreven.
Agentschap Dierbeeld / Getty Images
Oorzaken
De meeste oorinfecties bij katten worden veroorzaakt door externe of omgevingsfactoren, die ontstekingen veroorzaken en het evenwicht in het oor verstoren, zodat bacteriën of schimmels goed gedijen. In sommige gevallen kunnen er kleine poliepen in het oor van een kat groeien, die ook de weg vrijmaken voor een infectie door verstopping en vochtophoping. De meest voorkomende oorzaken van oorinfecties bij katten zijn:
- Oormijt
- Allergieën (voedsel of omgeving)
- Een vreemd voorwerp in het oor
- Poliepen
Diagnose stellen bij oorinfecties bij katten
De diagnose begint met een onderzoek van de oren. Uw dierenarts zal de oren van uw kat onderzoeken met een otoscoop, die de binnenkant van de gehoorgang verlicht en vergroot. Uw dierenarts zoekt naar tekenen zoals roodheid en ontsteking, afscheiding, poliepen, vreemde voorwerpen of andere afwijkingen.
Afhankelijk van de ernst van de infectie kan sedatie nodig zijn om de gehoorgang grondig te spoelen en een grondig onderzoek uit te voeren.1
Oorcytologie is soms nodig als de oorzaak niet direct kan worden vastgesteld. Dit houdt in dat er een uitstrijkje wordt gemaakt van de binnenkant van het oor van uw kat, waarna er met een microscoop naar abnormale cellen, bacteriën of gist wordt gezocht.2 De resultaten van deze test helpen uw dierenarts om te bepalen welke antibiotica of andere medicijnen het beste gebruikt kunnen worden voor de oren van uw kat.
Er kan een oorkweek worden uitgevoerd, vooral als de oorcytologie wijst op een bacteriële infectie die niet goed reageert op een antibioticabehandeling. Een oorkweek vertelt uw dierenarts welk type bacterie er in de oren van uw kat aanwezig is en test specifieke antibiotica om te bepalen of deze effectief zijn om die bacterie te doden.
Behandeling
Omdat er veel verschillende oorzaken van oorinfecties bij katten zijn, is er niet één behandeling die voor elke situatie zal werken. In sommige gevallen kunnen antibiotica of schimmelwerende middelen nodig zijn. In andere gevallen kan het reinigen en spoelen van de gehoorgang voldoende zijn. Voor oormijten is een specifiek bestrijdingsmiddel nodig, terwijl poliepen soms operatief verwijderd moeten worden. Veranderingen in het dieet om allergene voedingsmiddelen te elimineren zijn een “test”-behandeling op de langere termijn om te zien of de infectie van de kat volledig verdwijnt, en u zult de oren gedurende deze tijd waarschijnlijk plaatselijk moeten behandelen om de ontsteking te verzachten en genezing van de weefsels mogelijk te maken.
Prognose voor katten met oorinfecties
Katten reageren meestal goed op de behandeling van oorinfecties en herstellen binnen een paar weken. Oormijt kan meerdere behandelingen met miticide nodig hebben om het probleem volledig uit te roeien, maar volhouden loont. Poliepen vereisen een meer invasieve behandeling, dus het herstel van de kat hangt af van de ernst van het probleem en de gezondheid van het immuunsysteem.
Preventie
Hoewel het niet mogelijk is om te voorkomen dat uw kat ooit een oorinfectie krijgt, kunt u wel voorkomen dat een infectie ernstig wordt door alert te zijn op de symptomen. Gezonde kattenoren zijn lichtroze, vrij van oorsmeer en ander vuil, en hebben geen onaangename geur. Een verandering in de kleur of geur van de oren kan erop wijzen dat uw kat een infectie op komst heeft. De oren van katten moeten niet regelmatig gespoeld worden in een poging om ze schoon te houden; dit kan het natuurlijke bacteriële evenwicht van de oren verstoren en ze vatbaarder maken voor infecties.3
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, omdat zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van uw huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen. Artikel Bronnen Point Pet gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder collegiaal getoetste onderzoeken, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactieproces voor meer informatie over hoe wij onze inhoud op feiten controleren en nauwkeurig, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
-
Oorinfecties bij katten (Otitis Externa). VCA Dierenziekenhuizen.
-
Oormijten: Kleine beestjes die een grote bedreiging kunnen vormen. Cornell University College of Veterinary Medicine.
-
Ooraandoeningen bij katten. Cornell University College of Veterinary Medicine.
