Pimobendan is een veel voorgeschreven hartmedicijn. Hoewel het zijn nut heeft bij katten met hartaandoeningen, zijn er redenen waarom uw dierenarts het wel of niet aan uw kat wil voorschrijven. Als uw kat een hartaandoening heeft, is het belangrijk om te weten wat de juiste dosering van pimobendan is, wanneer het geschikt is voor uw kat en wanneer het meer kwaad dan goed kan doen.
Wat is Pimobendan?
Pimobendan is het actieve ingrediënt in het geneesmiddel dat ook bekend staat onder de merknaam Vetmedin. Het is een voorgeschreven medicijn dat voor het eerst werd goedgekeurd door de FDA in 20071, maar al snel een van de belangrijkste medicijnen is geworden bij de behandeling van honden met hartaandoeningen. Op dit moment is het door de FDA alleen goedgekeurd voor gebruik bij honden, maar er is aangetoond dat katten er baat bij hebben2, en het wordt vaak ‘off-label’ gebruikt, wat betekent dat het wordt gebruikt voor iets waarvoor het oorspronkelijk niet was goedgekeurd.
Pimobendan is een veterinair specifiek medicijn, dus de meeste menselijke apotheken hebben het niet in hun assortiment. Het is verkrijgbaar als kauwtablet in de sterktes 1,25 mg, 2,5 mg, 5 mg en 10 mg. Hoewel er niet veel generieke versies beschikbaar zijn, kunnen sommige bereidingsapotheken het in verschillende formuleringen bereiden, zoals kleinere tabletten of orale suspensies.
Hoe werkt Pimobendan?
Pimobendan kan het best worden geclassificeerd als een positieve inotroop. Positieve inotropen verhogen de contractiliteit van het hart, wat betekent dat het hart sterker klopt, waardoor het meer bloed kan pompen met minder slagen. Naast de positieve inotrope effecten kan het ook de aderen en slagaders wijder of wijder maken en de vorming van stolsels helpen voorkomen.
Wat te behandelen met Pimobendan
Pimobendan heeft positieve inotrope eigenschappen en kan het best gebruikt worden om huisdieren met een verminderde hartfunctie te behandelen.
- Congestief hartfalen: Dit treedt op wanneer het hart van een kat niet genoeg bloed naar andere delen van het lichaam kan pompen. Het kan links- of rechtszijdig zijn, afhankelijk van welke kant van het hart een verminderde functie heeft. Bij rechtszijdig hartfalen kan het hart niet voldoende bloed naar de longen pompen. Als gevolg daarvan begint het bloed zich op te hopen in de bloedvaten die naar de rechterkant van het hart leiden, waardoor zich vocht ophoopt in de buik. Bij linkszijdig hartfalen kan het hart het bloed niet voldoende naar het lichaam pompen. Als gevolg daarvan begint het bloed terug te stromen in de bloedvaten die naar de linkerkant van het hart leiden, waardoor zich vocht ophoopt rond de longen.
- Gedilateerde cardiomyopathie: Dit ziekteproces wordt gekenmerkt door zowel een vergroot hart als een afname van de hartfunctie.
- Mitralisklepinsufficiëntie: De mitralisklep is de klep die de atrium en ventrikel aan de linkerkant van het hart scheidt. Mitralisklepinsufficiëntie is een mooie manier om te zeggen dat de klep lek is en dat het bloed terugstroomt naar de boezem in plaats van naar de hartkamer. Ook dit kan leiden tot een vergroting van de linkerboezem en zelfs tot bloedophoping in de bloedvaten die naar de linkerkant van het hart leiden.
- Degeneratieve klepaandoening: Dit is vergelijkbaar met mitralisklepinsufficiëntie, in die zin dat één of meer kleppen lekken en het bloed niet efficiënt circuleert.
Wanneer Pimobendan niet gebruiken
Er zijn hartaandoeningen bij katten waarvoor pimobendan niet de beste medicatie is. Over het algemeen zijn dit ziekten waarbij het verhogen van de hartfunctie juist nadelig kan zijn.
- Hypertrofische Cardiomyopathie: Deze aandoening is de meest gediagnosticeerde hartziekte bij katten en wordt gekenmerkt door verdikking van de hartspierwanden, waardoor de efficiëntie van de samentrekkingen van het hart kan afnemen. Katten met HCM lopen ook het risico op bloedstolsels die levensbedreigend kunnen zijn. De behandeling van deze ziekte met echte positieve inotropines is gecontra-indiceerd, omdat het hypotensie of syncope kan veroorzaken, wat een kort bewustzijnsverlies is. Toen pimobendan voor het eerst werd goedgekeurd door de FDA, geloofden artsen dat het een kat met HCM risico zou geven op deze bijwerkingen vanwege de positieve inotrope eigenschappen. Omdat pimobendan echter ook aders en slagaders wijder kan maken en stolselvorming kan voorkomen, geloven sommige veterinaire cardiologen dat het heilzaam kan zijn voor katten met HCM. Verder onderzoek op dit gebied is gerechtvaardigd.
- Hypertrofische Obstructieve Cardiomyopathie: Dit is een variant van hypertrofische cardiomyopathie, waarbij de verdikte hartspierwand een obstructie veroorzaakt in de juiste uitstroom van bloed uit de linkerkant van het hart. Het verhogen van de kracht van de samentrekkingen van het hart met behulp van positieve inotropie is gecontra-indiceerd; deze aanpak kan de obstructie juist vergroten.
Dosering Pimobendan voor katten
Als uw dierenarts uw kat pimobendan voorschrijft, is het belangrijk dat u de voorgeschreven dosering opvolgt.
Mogelijke bijwerkingen en risico’s van Pimobendan
Pimobendan is, bij juist gebruik, waarschijnlijk veilig voor uw kat. Bijwerkingen zijn zeldzaam. Mogelijke bijwerkingen zijn echter een slechte eetlust, diarree en lusteloosheid. Nog zeldzamer zijn moeilijke ademhaling, zwakte en ataxie. Als uw kat zwanger is, borstvoeding geeft of reeds bestaande aandoeningen heeft, laat dit dan weten aan uw dierenarts, want dit is belangrijke informatie die bepaalt of pimobendan geschikt is of niet.
Overdosering van Pimobendan
In geval van overdosering, roep de hulp van een dierenarts in. Een overdosis kan een abnormaal snelle hartslag en een hartruis veroorzaken. Uw dierenarts kan behandelen door braken op te wekken, geactiveerde houtskool te geven om eventueel achtergebleven pimobendan in het maagdarmkanaal van uw kat te absorberen en intraveneuze medicatie toe te dienen voor mogelijke hypotensie. Uw dierenarts kan uw kat ook controleren op hartritmestoornissen.
