In het verleden werd vaak gedacht dat slangen weinig of niets konden horen, omdat ze geen uitwendige oren hebben en niet lijken te reageren op geluiden. Wetenschappelijk onderzoek weerlegt deze misvatting.
Anatomie van slangenoren
Veel mensen beseffen niet dat slangen oren hebben, maar ze zijn er wel degelijk. Slangen hebben direct achter hun ogen twee oren, net als andere reptielen. Ze hebben geen uitwendige oren (meestal oorkleppen, pinnae of oorschelpen genoemd), maar ze hebben wel kleine gaatjes aan de zijkanten van hun kop die ooropeningen zijn. In elk klein oorgaatje zit een functioneel binnenoor, maar geen trommelvlies (trommelvlies) of middenoor.
Hoe slangen horen
Zoals eerder vermeld, hebben slangen geen uitwendige oren (pinnae) of trommelvliezen zoals wij, maar ze hebben wel volledig gevormde binnenoorstructuren. Naast hun binnenoorstructuren hebben ze in hun kaken een bot dat het quadraatbot wordt genoemd. Dit bot beweegt lichtjes als reactie op trillingen terwijl ze over de grond glijden.
Jarenlang was het onduidelijk of slangen geluiden konden horen die geen trillingen van de grond waren. Onderzoek heeft sindsdien aangetoond dat dit kwadraatbot inderdaad reageert op trillingen in de lucht en op trillingen op de grond (dit wordt vermoedelijk veroorzaakt door ruggenmergzenuwen die de trillingen van de huid hebben doorgegeven en deze herkennen, waardoor het kwadraatbot gaat trillen, wat somatisch gehoor wordt genoemd). Net als bij andere dierenoren wordt deze beweging (via de botten) doorgegeven aan het binnenoor, waar de signalen naar de hersenen worden gestuurd en als geluid worden geïnterpreteerd.
Wat slangen kunnen horen
Toonhoogte (hoge of lage geluiden) wordt gemeten in Hertz (Hz), en hoe zacht of hard geluiden zijn wordt gemeten in decibel (dB). Hertz is voornamelijk wat onderzoekers hebben gemeten om te bepalen of een slang wel of niet kan horen. Sommige onderzoekers hebben vastgesteld dat slangen via hun binnenoren laagfrequente trillingen in de lucht en op de grond kunnen waarnemen (in het bereik van 50 tot 1.000 Hz), maar er is nog veel onduidelijk over wat een slang precies kan horen. Sommige onderzoeken tonen aan dat hun piekgevoeligheid in het bereik van 200 tot 300 Hz ligt, terwijl andere het in het bereik van 80 tot 160 Hz laten zien.
Iemand met een goed gehoor kan alles horen tussen 20 en 20.000 Hz. Ondertussen wordt 20 tot 25 Hz beschreven als het laagste geluid dat een pijporgel kan maken of het geluid van een lage kat die spint, terwijl ongeveer 4.100 Hz de hoogste noot is die een piano kan maken. Met behulp van deze kennis weten we nu dat slangen alleen kunnen horen wat wij als lagere geluiden zouden beschouwen.
Aangezien er verschillende slangenrassen zijn gebruikt voor verschillende onderzoeken, is het nog steeds moeilijk om een algemene uitspraak te doen over alle slangen en het gehoor. We gaan ervan uit dat alle slangen dezelfde gehoorcapaciteiten hebben omdat ze dezelfde ooranatomie hebben, maar het is mogelijk dat slangen uit verschillende omgevingen verschillende geluidsbereiken kunnen horen.
Aangezien we weten dat de piekgevoeligheid van het gehoor van een slang tussen de 200 en 300 Hz ligt en de gemiddelde menselijke stem ongeveer 250 Hz is, kunnen we vaststellen dat een slang u wel degelijk kan horen als u tegen hem praat. Dit kan ondersteunen wat veel slangeneigenaren beweren, namelijk dat slangen hun naam kunnen herkennen als ze geroepen worden.
